On the road again!

Guten Abend,

Zo dan, dat is even geleden! Maar YES! We are ON THE ROAD AGAIN! Woehoe!!! Ons reislustig hart is weer gelukkig!!! [e-1f49a]

Vanavond mogen we jullie een startberichtje sturen vanuit het schitterende Fuldabrück, een klein heerlijk schattig Duits dorpje ten zuiden van de grotere stad Kassel. We zitten hier op de pitoreske boerencampingplatz Fuldebrück-Dennhausen aan de slingerdeslangerrivier Fulda. We starten hier ons klein Duits reisje van de komende week, maar eigenlijk begon dit miniavontuur al ruim een jaar geleden, toen we via een loterij van Renéetje werk Veerman ICT een tegoedbon van Goboony (de airbnb van de campers) wonnen (dank dank dank!) en dus voor een fijn bedrag een weekje een camper konden huren. Kwam dat ff ideaal uit; kunnen we mooi uittesten hoe dat allemaal in z’n werk gaat, voor ons giga-avontuur volgend jaar van start gaat! Omdat het een minireisje van een weekje kon zijn, besloten we weer eens naar onze oosterburen op bezoek te gaan. Heeft ons tot op heden altijd fantastische miniavontuurtjes opgeleverd en daar voegden we er graag nog één aan toe. Renéetje zocht een leuke camper uit (het werd de knoeperd Fiat Ducato Rimor Seal Plus) en ik plaatste een oproepje op facebook voor leuke bestemmingen. De enige bestemming die we zelf echt wilden aandoen, was Europapark, maar daarnaast stonden we open voor alle suggesties. Duitsland is immers zo groot, aan opties dus geen gebrek. De oproep leverde tal van tips van de experts op en na het nodige afwegen (ons reishart denkt dan ineens dat we 6 weken op pad kunnen….) besloten we een deel van de Sprookjesroute (oftewel de ‘Märchenstrabe) te gaan bekijken, daarover af te dalen naar het Zwarte Woud en als laatste stop een bezoek te brengen aan Europapark en het gigazwembad…

Gisteren werd er nog even heul hard door ons beiden gewerkt, ging Renéetje tussendoor ff op het fietsje naar Zevenbergen om ons hotel-op-wielen op te halen en begonnen we gisteravond met het inladen; alle kleding en de nodige boodschappen tjop tjop erin, konden we de dag erna lekker op tijd vertrekken. Euh ja, toen we nog met z’n tweetjes waren, betekende dat inderdaad binnen een uur startklaar zijn. Alleen nu met twee dolenthousiaste kindjes betekende dat ietsje meer tijd. Noah was de hele avond en nacht op van de zenuwen voor het reizen in dit hotel-op-wielen, dus die liep vannacht in huis rond te dwalen en belande uiteindelijk bij ons in bed. Z’n kleine zusje vond een goede nachtrust uitgerekend nu niet zo heel relevant, dus ook papa en mama genoten van de vele uurtjes die een nacht kan hebben. Het maakte dat de ochtend ook niet zo super soepel verliep, plus ontdekte we last minute toch nog allerlei zaken die toch eigenlijk ook nog even mee moesten of moesten worden gedaan. Ach, het is vakantie en we hebben niets nada noppes gepland, dus lang leve de tijd en we zien het wel. Alles op de bonnefooi deze week.

Uiteindelijk waren we tegen 11 uur zo ver en werd het sein asfaltmeester gegeven. There we go! Disneyklassiekers Bambi 1 en Bambi 2 werden dankbaar bekeken, al was het geluid een uitdaging. Woops, daar waren we ons totaal niet van bewust; zo’n huisje vol met spullen maakt een behoorlijke herrie! Volgens Renéetje was het idem aan het oude wagentje van (schoon)papa vroeger, waarmee ze elke zomer de lange rit naar Salou maakte en zijn wij door de jaren heen gewoon stierlijk verwend geraakt. Oe… zou het echt? Dan zouden we toch allemaal knetterdoof zijn geweest..? Hè.. wat zeggie? [e-1f61c]

Ahh, tis vooral ff wennen. Aan luxe verder totaal geen gebrek. Wat een super toffe camper is dit hee! We toerden heerlijk met 100km over die autobahn en stopten alleen even kort na Dortmund voor een lunch en een fijn benen-strek-moment. Daar kwam ik erachter dat het mapje ‘Duitse taal’ in mijn hoofd onder een dikke laag stof is beland, want er kwam niet veel meer uit als ‘Bitte’ en ‘Danke’. Als ik al geluk had…. Wat boffen we dat Duitsers toch zulke fijne en vriendelijke mensen zijn die me gewoon even vriendelijk en attent in het Engels verder hielpen. Nou ja… niet allemaal, maar wellicht was de mevrouw in kwestie gewoon net hartstikke ongesteld… dan zijn we allemaal niet op ons best. Na een flinke rit van ruim 400km kwamen we aan bij Kassel Camping- en Wohnmobielplatz, op de valreep van de openingstijd (16.55u). Zoals gezegd doen we alles op de bonnefooi en hebben we geen campings geboekt omdat de Duitsers toch geen vakantie hebben en we er wel vanuit gingen dat overal wel plek zou zijn. Nou, drie maal raden… hier dus niet… mwa mwa mwaaaaaaa. De dame in kwestie betrof de receptioniste die op z’n Duits - zoals het zo typisch wordt weergegeven in bepaalde filmpjes (ik verwijs naar ‘butterfly….Schmetterling!’) – ons te kennen gaf dat er geen plaats meer vrij was; ‘Nein! Kein platz!’. Ach, geen probleem mevrouw. Dan rijden we gewoon verder. Het weer is hier fantastisch (20 graden en zonnnnnn!!! – weten we in Nederland nog wat dat is?[e-1f605]) dus we vinden wel een plekkie. Een kleine 5km verder bereikten we het dorpje Fuldabrück. We staken de brug over de Fulda over en reden zo het eerste sprookje binnen. Oh wat zijn die Duitse dorpjes toch schitterend. Toch écht alsof ze zo uit een sprookjesboek zijn gehaald.. Pitoreske straatjes (waar we ons wel afvroegen of het ging passen met ons hotelletje-op-wielen) en dan die schitterende typische huisjes met wit en hout. Genieten dit. Jawel, ons reishart kreeg weer een nieuwe dosis geluk aangevoerd. We sloegen links, we sloegen rechts en weer links, een piepklein zandweggetje op en daar waren we; voor de poort van de boerencamping Fuldebrück-Dennhausen. Een heerlijk chaotisch opgezette kleine camping, maar keurig onderhouden. Hier een tent, daar een chaletje uit het jaar 0, daar een camper, daar een caravan, daar een stacaravan. En overal keurig onderhouden gras, bomen in de bloei en keurig onderhouden plantenerkjes. Ja. Hier willen we overnachten. Het hek stond wagenwijd open en op het hek hing een bordje met een adres waar je naartoe kon lopen of 2 nummers die je kon bellen, wilde je een plekje op de camping. Het was niet ver, dus Renéetje heeft even geparkeerd en is het stukkie naar het betreffende adres gaan wandelen. Binnen 10 minuten kwam ie met de eigenaar vanaf de andere kant aan en kregen we een ideaal plekje toegewezen in de zon. Wat wil je nou nog meer. Gauw geparkeerd, tafel, stoelen en de voetbal eruit en klaar! Papa plofte in de campingstoel neer met een verkoelend drankje, en mama ging met de grote jongen en het kleine dotje lekker even voetballen. Naast ons een Duis echtpaar met een wel heel typisch hondje waarvan ik nog steeds aan het bedenken ben welke twee rassen nou toch vermengd waren (een boxer en een tekkel…? Zie je het al voor je..?) Het hondje vond Fely nog spannender dan zij het hondje, maar er is al de nodige tijd besteed aan een fijne kennismaking terwijl papa voor een heerlijk maaltje zorgde.

En nu ligt de kleine dot al een uur op bed (maar slapen is voor baby’s) en de grote jongen ligt in de troon van het hotelletje-op-wielen nog even op z’n switch te spelen. Ik geniet van een verkoeling en het schrijven van weer een eerste reisverslag en Renéetje…. Die is nog ff de omgeving verkennen met een hardloopsessie. Bedankt voor het meelezen (wederom) en bis morgen! Op naar vele sprookjesavonturen! [e-2764]