Zo WAUW als gister, zo GAAF was vandaag!

Holaaaaa!

Hiep hoi! Vanmorgen hoefden we er pas om half 7 uit, en jawel, we werden toen ook pas wakker!!! Yeahhh, de jetlag zijn we te boven!!! :D We waren om 5 uur wel ff wakker, maar gelukkig vielen we toen gewoon weer terug in slaap. We lagen er gisteravond al om 9 uur op, dus we hebben een heerlijk lange nacht gehad :D Ja, tis toch vakantie he ;)

Om 7uur ontbijtje genomen in het hotel. Met echte melk!!! Dat ging er wel in! Die sapjes zijn ook prima, maar je vraagt je toch altijd weer af van welke vrucht het is... En melk had ik toch al wel beetje gemist (ja nu al... :$). De backpacks en koffers weer klaargezet, want we zouden tussendoor maar heel even terugkomen.

Om 7.45uur werden we eerst opgehaald en naar de haven gebracht (een stukje van 10 minuten lopen maar goed, we werden opgehaald... - en btw opnieuw; OP TIJD!). Daar werden we in één van de vele rijen gezet en moesten we wachten totdat we groen licht kregen om in de speedboot te stappen naar de eilanden van Ballestas! Al gauw bleek echter wel dat we in de verkeerde rij waren gezet, want de rijen naast ons waren al 2 en één zelfs 3 keer vernieuwd toen wij eindelijk pas weg konden. Ff later bleek dat dat kwam omdat de gids voor op de boot te laat was... Dus er zijn TOCH Peruanen die moeite met de tijd hebben ;).
Nou goed, wij in een - hoe geweldig is dit - PAARSE speedboot! :D Zwemvestjes aan en we konden gaan!

Na zo'n 10 minuutjes volle bak gas langs de kustlijn werd de wereldberoemde hiëroglief 'El Candelabra' zichtbaar; een tekening lijkend op een kandelaar in de berg gegraveerd of gegraven; hoe je het maar wil zien. Nog altijd is totaal onbekend wie deze hiëroglief gemaakt heeft en met welk doel. De gids vertelde ons dat de oudste rapporten erover zeggen dat de hiëroglief een meter diep was, tegenwoordig is dit nog maar enkele decimeters. Doordat de hiëroglief aan de kant van de oceaan ligt, en dus uit de wind, en doordat het er zelden regent, is hij in een nog altijd goede staat gebleven en niet aangetast. De eerste rapporten dateren uit 1800, door piraten. Sommigen zeggen dat het een navigatiemiddel was, anderen vinden het juist een piratenteken. Weer anderen zeggen dat San Martin (de onafhankelijkheidsstrijder van Peru, Chili en Argentinië) het heeft laten maken en ten slotte zijn er ook nog mensen die suggereren dat het iets met de Inca's of de Naza lijnen te maken heeft...
Zoals blijkt; er heerst nog altijd volledige onduidelijkheid.

Tien minuten later kwamen we bij de Islas Ballestas aan. Tot die tijd kwamen we grote groepen - echt héle grote groepen - zeehonden tegen. Wat zijn die nieuwsgierig zeg! Steeds met hun kopjes de boot volgen, maar als die echt te dichtbij kwam, doken ze snel onder en kwamen ze pas weer boven als we een heel stuk verder waren. De meeste waren wel allemaal heel jong nog en erg speels; ze sprongen veel! Echt geweldig om te zien!!! :D

Dan uiteindelijk de Islas Ballestas dan! Zoooooooo, dat waren veel vogels!!!!!!!!! En wat een hoop verschillende ook!! En jeeeeeeeees, die kunnen schijten!!! Alle eilanden waren compleet wit gescheten, en stinken dat het deed! :P Haha maar dat gaf niet, het was echt zo gaaf om zoveel vogels van dichtbij te zien! Meer dan 160 soorten naar het schijnt! Wij hebben vooral de humboldtpinguïns, de Jan-van-genten en Peruaanse Pelikaan weten te herkennen. Ook lagen er verschillende groepen zeeleeuwen, welke gelukkig nu lekker rustig waren. Ook zagen we een hoop hele kleine, zwart met rode vogeltjes. Helaas weet ik ff de naam niet meer, maar die waren echt heel mooi!
We konden heel dichtbij de eilanden komen, en gingen er zelfs tussen een paar door en onderdoor! Uiteraard kon het niet anders dan dat we ondergescheten werden... De kapitein kreeg een volle lading in zijn gezicht en Renéetje op zijn hand. Jammie.. :P Ik was blij met een lang vest, want ik weet zeker dat ze daar ook op hebben gescheten. Maar ach, ff met een doekje er overheen en het is weer goed. Douchen doen we vanavond wel.. ;)

We hebben uiteraard weer heel veel foto's gemaakt, maar die zullen later gepubliceerd worden ;) We zagen echt schitterende dingen! Een hele kleine pinguino die echt via een onmogelijke weg de rots op klauterde naar zijn vriendjes toe, een super lief vogelpaartje die de vleugels om elkaar heen sloeg en een zeeleeuwtje die zich ook via een haast onmogelijke weg de rots op klauterde. Wat zijn die beestjes sterk in hun voorpoten/vinnen zeg!
Schitterend om van zo super dichtbij mee te kunnen maken!!

Op één van de eilanden was ook een post gemaakt. Daar zaten dan twee mensen in, het hele jaar lang, die alles in de gaten hielden. Zodat er geen illegale vispraktijken etc. werden gedaan.
Ook waren er op de andere rotseilanden palen en beetje vreemde aanmeerplaatsen gemaakt. Om de drie jaar blijken ze namelijk alle eilanden 'schoon' te maken. Die vogelpoep schijnt echt onwijs rijk te zijn aan mineralen, en dus een belangrijke bron van inkomsten voor het land.
Het was echt een schitterende excursie!!!

Eenmaal terug aan land, hebben we de tassen en koffers gehaald, en werden we om 11 uur opgehaald door een privé auto. Alles en iedereen erin en op naar het volgende avontuur: Ica. Tijdens het wachten viel ons op dat Reneetje iets op zijn hoofd had.... was dat nou? ieuwwwww, nog vogelpoep! Helemaal uiteengespat! Gatsiedarrrrie! Haha, het was ook wel grappig hoor :D Het was inmiddels helemaal opgedroogd, dus hij kon het er zo uitvegen. Had ie toch nog beetje mazzel ;).

Na een half uurtje rijden richting Ica, stopten we bij de "El Catador" Bodega waar ze het nationale drankje van Peru maken; Pisco. Interessant om dit mee te krijgen! Wordt ook uit soort druiven geperst en in vaten gegoten die uit de 18e eeuw stammen. Toe maar! Via opstoken zorgen ze voor de ideale hoeveelheid alcohol (43 procent....) en daar maken ze dan uiteindelijk de Pisco van. Achteraf konden we dit dan ook zelf proeven. Ze hadden verschillende soorten, maar toen ze eenmaal boven de grens van 20 procent kwamen, ben ik er maar mee gestopt. Mij te veel. :P Aan onze gids van daar te merken, had die al de nodige groepjes rondgeleid, want hij had behoorlijk kleine oogjes en rode wangetjes gekregen. En zo heel duidelijk praatte hij die op een gegeven moment ook weer niet meer... :P En toen wij op een gegeven moment Lekkerrrrr zeiden, kwam ie al helemaal niet meer bij en pieste die zowat in z'n broek... :P
Het enige jammere aan deze stop was dat we in eenzelfde groep zaten met een 6tal Canadezen. Drie jonge stelletjes en allemaal even aandachtsgeil. Wij komen dan nog om iets van die Pisco-makerij mee te krijgen, zij kwamen alleen maar om met wijntonnen en elkaar op de foto te gaan.. En ohja, om dronken te worden, wat ze al na 2 shotjes waren als je het mij vraagt... of ze lijden allemaal zwaar aan aanstelleritus... *zucht* Maar verder was de tussenstop leuk ;) :D

De volgende stop was in Ica zelf, een klein stadje. Hier hebben we even gepind zodat we weer wat centjes hadden voor de rest van deze week. Opnieuw viel ons de grote hoeveelheid politie op, en de vele grappige 3-wiel-karretjes die vaak als taxi fungeren. :D

Na een volgend half uurtje tot uurtje rijden, kwamen we aan in Huacachina; een oase midden in de woestijn. Nou, dat was te merken toen we ons koele busje verlieten! Hier hebben we eerst geluncht en kregen we daarna nog 15 minuutjes tijd om wat van de Oase te verkennen. Wat was dit ook weer mooi zeg! Overal om je heen hoge bergen van zand, maar middenin het dal was water en stonden er palmbomen. Ook hiervan hebben we weer een paar mooie picca's hoor! :D

Toen was het verzamelen voor ons volgende avontuur: ZANDBUGGY'en! :D Wij met zijn viertjes bij één van de meest LOCO chauffeurs ingestapt en gaan maar. GAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAF!! Vol gas scheurde die over de zandbergen en heuvels. We werden goed door elkaar geschud en wat waren we zo nu en dan blij met onze stevige gordel :P Maar gaaaaf dat het was! Op een gegeven moment zijn we bovenaan gestopt, op een punt waar je over de hele oase uit kon kijken. Zo, toen zag je pas hoe bizar zoiets eigenlijk is; zo ver je kijken kunt zand zand zand zand en dan ergens ineens wat water en palmbomen. Echt bizar gewoon! Maar wat een uitzicht! WAUW!
Maar deze excursie duurde maar liefst 45 minuten, dus we waren nog lang niet klaar! :P Wij weer ingestapt, weer wat gezandhap en gestuiter, stopte de beste man ergens bovenop een berg en pakte er 4 zandboards uit. Zo, ga maar met je hoofd naar voren liggen, benen uit elkaar en voeten omhoog. Oké, en ja hoor hij gaf je gewoon meteen een zetje. Daar ging ik dan; volle bak omlaag de zandbak in! Zohooooo, dat was wel heeeeel stoer! :D Ons pap en Renéetje volgden al snel, en ons mam toch ook wel uiteindelijk. Hoewel ze eerst zei niet mee te willen doen.. ;) Stoer mama dat ik heb he :D!
We scheurden nog wat rond en gingen zo nog 4 bergen af! :D Voor Renéetje en mij was het al snel een wedstrijdje wie het verst zou komen, dus volle bak gas, voeten omhoog, zandhappen en vooral NIET remmen :P De laatste keer had hij dan wel gewonnen, maar de keer ervoor ik :D Was echt stoer!
In Chili had ik het ook gedaan, maar dat was echt sandboarden, zoals snowboarden. Daar heb ik nog een jaar lang van genoten en nu nog van de littekens op me voeten van de banden die zo in me voeten sneden, maar dit was toch ook wel heel stoer. En zonder pijn verder! Al heb ik wel wat schrammen op me bovenbenen en armen, omdat ik niet wou remmen (A) Maar ach, alles voor de winst ;)
Renéetje had wel de tijd van zijn leven geloof ik. Hij zei dat ie dit ook wel de hele dag kon doen; beetje toeristen door die zandbergen scheuren! :D

Na dit geweldige uitstapje, weer de auto in, en toen op naar Nazca. We waren al snel de oase uit, en toen was het - serieus waar - een uur lang RECHTDOOR in de woestijn. Je zag niets anders als de weg recht voor je, en zand, zand, zand, zand en nog meer zand om je heen. Tering, wat duurt zo'n woestijn lang zeg! Op de hele weg waren ook echt ontzettend veel kruisjes... :( Toch echt een dodemansweg blijkbaar. Op een gegeven moment was het er een waar half kerkhof.. er lagen er wellicht wel 20.. We dachten dat er misschien ooit een busongeluk heeft plaatsgevonden. Verschrikkelijk om te zien :(.

Wat dan wel weer grappig was op deze weg, was dat ze op een gegeven moment met de weg bezig waren. Er stonden netjes borden van te voren en toen moest je stoppen voor een mannetje met een bord met aan de ene kant: groen en PARÉ (je kunt doorrijden) en de andere kant was rood met STOPPEN (weet even het Spaanse woord niet meer). Dan stond er nog een andere sjappie naast, die je dan aangaf ook echt te kunnen gaan of stoppen. Nou, en dan een stukje verder, waar de wegversmalling (omdat ze bezig waren aan één weghelft) weer over was, stonden er weer twee, met weer zo'n bord. Das toch briljant! :D :P Goede werkverschaffing vonden wij het ! ;)

Na een uur rijden werd de woestijn eindelijk ingeruild voor de bergen; een heerlijke slingerweg volgde toen, totdat we uiteindelijk tussen de bergen door in het stadje Nazca aankwamen! Hier zijn we dan net een uurtje geleden ongeveer aangekomen. Ingecheckt, en nu één voor één douchen. Beetje jammer is dat de wc niet echt werkt en dat we twee losse bedden hebben op beide kamers... :( Nou, ik kruip gewoon bij mijn lieve Renéetje in één bed, desnoods gooien we de matrassen op de grond! Je denkt toch niet dat ik op me vakantie zonder mijn lieffie slaap he! Kom nou! ;) Dus dat :D.

Vanaaf doen we niet veel meer denk ik, want we zijn allemaal lekker verkleurd (als in rood.. ;)) en toch wel erg moe. Renéetje heeft ook behoorlijk last van zijn rug (goh, waar zou dat nou toch van zijn...??) dus vanaaf maar weer lekker vroeg bedje in. Komt goed hoor schatje! (L)

Adios voor nu, en tot het volgende avontuur!