Lima

Buenos Dias!

Na een heerlijk nachtje bijkomen, waren we al zeer vroeg wakker... 6 uur Peruaanse tijd wel te verstaan..... :| Toch fijn die jetlag. Het was nog pikkedonker, maar muisstil buiten, dus we snapten er niet veel van en in eerste instantie dachten we dat het nog midden in de nacht was. Maar nee, het was toch echt 'al' 6 uur... We hoefden er pas om half 8 uit, maar na wat heen en weer gedraai er toch maar gewoon uitgegaan. Dan heb je toch nog nog wat aan je dag he.. ;)

Om een uur of 8 zaten we alvast aan het ontbijt; heerlijke broodjes (al waren ze piepklein, maar ach, de mensen hier zijn ook piepklein; jeeee ik voel me weer groot :D), sapjes, kaas, worst, jam en cake. Ons buikje goed vol gegeten en maar weer eventjes naar de kamer terug gegaan.

Om 9uur de telefoon. Reneetje dacht dat het ons pap was die wou vervelen dus nam maar op met; "holaaaaaa señoritaaaaa" en toen bleef het ff stil.... Het was toch niet ons pap... :P Maar de receptioniste... Ze zal ook wel gedacht hebben.... :D De gids van de Citytour was er al! Ons pap en mam zaten ook al beneden te wachten, en blijkbaar zat de beste man er al zeker 10 minuten. Dus Dorita; wat nou; het is de cultuur om te laat te komen..? Daar is niets van waar! ;)

Ons mam had al even wat Spaans zitten oefenen en de bezienswaardigheden in Lima door zitten nemen, en blijkbaar zei ze wat grappige dingen, want de gids (wat dus later pas bleek :P) had al een paar keer breed moeten glimlachen :D

Reneetje en ik naar beneden gegaan via de trap (wat overigens ook een waar avontuur was om te ontdekken, want het leek net een ontsnaproute met puur beton en kapotte lampen) en daar kennis gemaakt met onze gids van vandaag en de chauffeur.

Het eerste gedeelte van de City Tour legde we per bus af. Beetje door de wijk gescheurd (letterrrrlijk scheuren... het is echt niet normaal meer hoor mensen; er rijdt ook gewoon geen één auto ZONDER deuken of krassen). We zitten in Miraflores en dat is één van de duurdere wijken, en dat is ook wel te merken. Grote mooie huizen, veel groen, alles schoon op straat, grote wagens etc. Het zijn grote verschillen met de krottenwijken, die we nog niet van dichtbij hebben gezien, maar wel vanuit de lucht toen we over de stad aan kwamen vliegen. En aangezien er bijna 10 miljoen mensen wonen, en we redelijk snel door de betere wijken Miraflores en San Isidro waren, moeten er dus nog wel heel veel andere wijken zijn...
Maar goed, dit is een prima wijk!

De wijk uitrijdend, richting de kust, hebben we een eerste stop gemaakt; 'Plaze del Amor'. Dit is een pleintje met veel groen, een groot beeld en een grote bank van mozaïeksteentjes zoals in Parc Guell in Barcelona. Het was afgezet met het bankje van mozaïek en een hekje, waarachter de tientallen meters hoge kliffen van Lima zich bevonden. Onwijs mooi om te zien! (de foto's volgen uiteraard nog op hyves en facebook als we weer thuis zijn ;)). Vorig jaar met de aardbeving in Chili, waren de mensen hier wel even bang voor een tsunami. Blijkbaar was de hele zee tientallen meters teruggetrokken en kwam het hele strand een stuk droog te liggen. Gelukkig was er geen tsunami, en kwam het water langzaamaan weer terug.

'Plaza del Amor' is het 'Plein der Liefde' waar de hele dag en het hele jaar door vele stelletjes komen. In de slingerende mozaïekbank staan teksten en namen van geliefden. Dit park is gewijd aan het oude Peruaanse gebruik om elkaar in een openbaar park het hof te maken. Midden in het park staat een gigantisch beeld van een kussend stelletje: El Beso (de Kus).
Er net naast staat de brug 'Puente Villena Rey'. De gids zei dat er verschillende mensen naar beneden waren gesprongen. Naar eigen zeggen was de liefde over. Dit waren overigens vooral mannen.. Volgens Renéetje komt dit omdat de mannen meer meegesleept worden door de liefde.. ze zijn zó romantisch en hebben meer inlevingsvermogen dan de vrouwen.... (Juist ja..... het mannetje is doodmoe en heeft al drie biertjes op.. ;))

Wij weer richting het busje. Komen we bij de weg, staan er tuurlk meerdere busjes (welke allemaal op elkaar lijken) te wachten. Reneetje en ons pap liepen voorop, lopen langs een busje en zeggen tegen ons mam; stap maar in. En uiteraard wil ons moeder dat ook gewoon doen.. terwijl ons busje toch echt nog een paar meter verder stond..... :P Smam stapt gewoon bij wildvreemde mannen in zie je maar weer... ;)

Eenmaal in het GOEDE busje; op naar de volgende stop: een grote restauratieplaats midden in de stad. Hier hadden de Inca's ooit een gigantische tempel gemaakt waar verschillende tientallen vrouwen zijn geofferd. Door de jaren heen is het volledig verloederd en is het lange tijd gebruikt als vuilstort. Later bleek dat het toch wel archeologische waarde had en nu zijn ze al enkele jaren bezig om alles te restaureren. En daar zullen ze ook nog wel even wat jaartjes mee zoet zijn... als je zag hoe gigantisch groot gebied afgezet was en hoe weinig ze in verhouding nu pas hadden gedaan...

Onze derde stop was midden in de wijk San Isidro; naast Miraflores de duurste van Lima. We stopten bij een klein parkje, met een watertje en daarop een mariabeeldje. Aan de zijkant van het watertje stond een grote boom; de Happiness Tree. Willen jullie ermee op de foto? UITERAARD, kom maar op met die happiness :D! Dus daar met de boom geknuffeld, dat snap je tuurlk wel ;). De rest van de dag kon nu gewoon niet meer stuk! Met al die happiness!

Na weer wat gescheur door de binnenstad, zijn we uitgestapt bij een groot plein waar San Martin; de onafhankelijkheidsstrijder van Peru, Chili en Argentinië, op een groot beeld toezicht hield. Hier zijn we uitgestapt en zijn we verder gaan lopen.

In een grote winkelstraat waar het gros van de winkels nog dicht was (ook al was het inmiddels al tegen 11 uur, maar de mensen hier slapen allemaal graag uit, aldus de gids), hebben we bij een kraampje op straat en een oud, miniPeruaans vrouwtje sigaretten gekocht. Eerst dacht ze dat we maar één losse sigaret wilden, maar een vol pakje leek ons handiger. Hier staan overigens foto's van longkanker op de pakjes. Toch wel ff schrikken.

Een stukje verder hebben we een gratis klein, maar super mooi kerkje bezocht. Ook hier hebben we foto's van, maar verschijnen dus ook pas over een tijdje.

Na al enige tijd door de stad gelopen te hebben, begon ons wel op te vallen dat er toch wel heel veel politie rondloopt en staat. Allemaal gewapend met pistolen, extra kogels, knuppels en weet ik wat nog meer. Sommige stonden ook met een klein groepje op een hoek van een straat, gewoon te wachten tot er herrie uitbreekt ofzo, met van die grote riot shields. Uiteraard hebben we daar ook maar een leuke foto van gemaakt. Vonden die mannen helemaal niet erg; zo'n blond grietje ertussen ;)

Onze volgende stap was het bezoek aan 'La Catedral'; aan de oostelijke zijde van Plaza Mayor; één van de belangrijkste pleinen in Lima. In deze kathedraal ligt het lichaam van de stichter van Lima opgeborgen; Francisco Pizarro (1478-1541). Ze dachten eerst dat hij onthoofd was, maar pas in 1990 kwam de waarheid aan het licht en vonden ze zijn lichaam ingemetseld in de muur in de tombe van de kathedraal. Het lichaam wat in zijn kist lag, was dus niet van hem. Dit hebben ze dan ook maar weggegooid en nu zijn lichaam er in geplaatst... Toch rare jongens die Peruanen...

Onze laatste stop met de gids was bij het Klooster van San Fransisco. Een klooster wat in 1557 gebouwd is, maar door vele aardbevingen veel van zijn originele staat heeft verloren. Binnenin was nog wel een schitterende trap en bibliotheek gerestaureerd, net zoiets als in Harry Potter. Jammer was dat er al vele boeken uit gestolen waren, en je er nu dus niet echt dichtbij kon komen.
Hierna gingen we naar de catacomben, onder de kerk. Hier moest je flink bukken, want erg hoog was het er niet. Zelfs ik moest af en toe flink door de knieën! Dit was een fascinerende tocht, maar ook wel beetje erg luguber... Er lagen duizenden botten...... :| Door de jaren heen waren verschillende archeologen aan het werk geweest om alle botjes te sorteren en in verschillende vakken te leggen... Ooit was het een algemeen graf geweest, en werden decennia lang alle doden bij elkaar gegooid. Het was dus één grote puinhoop van botjes. Jaren geleden vonden ze het handiger om alles dan maar te sorteren. Schedels bij schedels, bekken bij bekken, onderarmen bij onderarmen etc... En ik kan je zeggen... het waren VEEL verzamelhokjes..... En dan loop je daar langs, blijkt dat het ook nog eens 5m diep is ... :| De vraag blijft waarom ze in godsnaam al die duizenden skeletten in losse onderdelen bewaren.. ik heb het gevraagd, maar een duidelijk antwoord op mijn vraag bleef echter uit.....
Hier hebben we trouwens geen foto's van, omdat je binnen niet mocht fotograferen. Helaas, want het was wel echt gaaf om te zien!

Na deze stop namen we afscheid van onze gids en chauffeur. Ze hebben ons bij een drukke straat vlakbij het hotel afgezet, waar we even konden lunchen.

Omdat we inmiddels toch wel trek hadden gekregen, wij maar snel ergens gaan zitten. Ons pap wou ff roken, dus ergens op een terrasje een plekje gezocht. Komt de beste man van het restaurant met drie kaarten; voor mij, Renéetje en mama. Voor pa bracht ie een asbak mee; of ie meteen z'n sigaret uit wou maken... Waarom? Vraag het ons niet.. misschien vanwege de luchtvervuiling................. :P
Wij wat besteld, komen er drie mannen in overall en karretjes met spullen die verdacht veel leken op spullen om het riool schoon te maken.. En ja joh, die stoppen gewoon pal naast ons tafeltje en maken een put open. Jammie, waarom ook niet! Gelukkig voor ons was het een watercheck, en niet het riool, maar echt smakelijk werd het niet meer....

We kregen verrassend snel onze lunch; broodje hamburger op z'n Peruaans. Smaakte prima! Alleen ja, bij Renéetje waren ze vergeten een plasticje er tussen uit te halen. Die had wat taaie sla........ ;)

Na de lunch naar ons hotelletje terug gegaan en daar zelf de taxi gepakt naar het Nationaal Archeologisch Museum. Eigenlijk wordt overal zwaar afgeraden een taxi aan te houden op straat, vanwege kidnappingen enzo... En wordt juist aangeraden het door je hotel te laten regelen; met een beltaxi. En dat hadden we ook wel gevraagd, maar volgens de jongen aan de balie kreeg ie geen één van de beltaxi's te pakken.. Nou dan niet he, dan regelen we het zelf wel weer. En dat ging ook prima hoor ;) We hebben ervaring denk ik maar. Alles na weer een doldwaze rit (met een man met een dubbele doodswens aangezien ie op de FIETS met een GRASMAAIER achterop met de scharen alle kanten op, door het verkeerde reed, ook nog eens op zijn dooie gemakje... :|) overleefd en een rondje door het museum gedaan. Dit stond als absolute aanrader te boek, maar viel eigenlijk wel beetje tegen. Er waren maar een paar uitlegplaten in het Engels, de rest bleef Spaans. Nu kennen mama en ik wel redelijk Spaans, maar op een gegeven moment wordt het gewoon wat teveel van het goeie.. nog maar niet te spreken over de archeologische termen uiteraard... Dus we zijn er wel geheel doorheen gelopen, en hebben geprobeerd er veel van te begrijpen, maar doordat dat niet al te gemakkelijk ging, viel het denk ik ook wat meer tegen. We hebben vooral veel kruikjes gezien kan ik jullie melden... ;) De foto's zullen de rest wel tonen! :)

Hierna weer zelf een taxi terug geregeld; naar de wijk Miraflores. Mama wilde nog graag naar een parkje vlakbij 'Plaza de Amor', waar er bloemenperkjes zouden zijn in de vormen van de Naczalijnen. Leek ons ook wel leuk, dus wij op zoek. Ik kan jullie vertellen dat het geluk en de vrolijkheid van onze knuffel met de Happiness Tree eerder vandaag ons op dat moment een beetje begon te verlaten.... :P Wij in de richting gelopen die de taxichauffeur ons had gewezen. Na een wandeling van 15 minuten nog steeds geen park. Wel een vuurtoren. In het boekje nog maar eens gekeken. 'wanneer u de andere kant op loopt, komt u bij een wit/grijze vuurtoren...'.. Oh.. :/ Dan lopen we dus maar terug en dan de andere kant op van waar we begonnen. Wij weer 15 minuten terug gelopen. Ah, een plattegrondje. Nou wat nou de andere kant van de vuurtoren???? Het is daar nog voorbij! :| Tuurlk; wij weer die kant op gelopen. Nu wat sneller, want we werden wel wat gepikeerd.. En moe.. :P Wij lopen lopen lopen lopen.. Geen park.. nee nog steeds geen park met bloemperken die lijken op de Naczalijnen.. nee nog steeds niet... Ok. Toen eindigde het fietspad na zo'n 30minuten lopen. Oké that's it. De Happiness Tree was uitgewerkt; we gaan naar het hotel... Komen we op goed geluk lopen gewoon langs de straatnaam waar het park zou moeten zijn.... Nou in geen verste verte een bloemperk van de Naczafiguren te ontdekken!!! Grrrrr.
Gelukkig konden we nog fijn lekker 30minuten lopen tot we eindelijk bij ons hotelletje terugkwamen.. Uitzicht op dat heerlijke bed met een biertje in de hand zorgde wel weer voor wat terugkerende Happiness hoor.. ;)

's avonds niet veel meer gedaan. Lekker op de volgende hoek bij het aanbevolen restaurantje overheerlijke LOMO met pepersaus gegeten. Zo. Dat ging er toch goed in moet ik zeggen!
En toen rond 8uur waren we doodop en weldaan terug in ons hotelletje. Nog 'even' dit verslagje getypt en nu; op naar ons overheerlijke bedje! Morgenvroeg om 5uur eruit, half 6 ontbijt op bed (goede roomservice dacht ik zo ;)) en dan op naar onze volgende bestemming: Pisco!

Adios chicos y chicas!
Haste Mañana!