Van een warme sneeuwdeken naar een ijskoud hotel

Hallå!

Vanmorgen stond ik zelf vroeg op (half 7) omdat ik graag nog even bij de super lieve en leuke husky’s ging kijken en helpen. We moesten op tijd ontbijten omdat we om half 9 zouden vertrekken, dus het was wel een beetje haasten, maar goed. Men had gezegd dat de hondjes om 7 uur eten kregen, dus braaf stond ik om 7 uur te wachten bij de kennels. Iets na 7 kwam een gids aanrijden en deed de lampen aan en liet mij alvast naar binnen gaan. Oh wat een vrolijkheid! Alle dieren meteen in de weer en vlogen naar het hek toe. Ik moest wel voorzichtig zijn met aaien, omdat ze zo eten zouden krijgen en mogelijk konden bijten omdat ze konden denken dat ik al eten bij me had. Een beetje voorzichtig aan gedaan dus, maar ze beten helemaal niet. Wat een knuffels! Ik ben een aantal keer de hele kennel op en neer gelopen met het nodige geaai, maar de gids kwam maar niet met het eten. Omdat ikzelf ook nog moest ontbijten en toch een beetje haast had, liep ik zelf na een kwartier maar terug naar de lodge om Renéetje wakker te maken en bij het ontbijt aan te schuiven. Na een kort ontbijt, nog een poging gewaagd en nu kwam de gids net aanlopen met een slee vol lekkers; ze had een grote speciekuip vol met ‘soep’, een bak brokjes en een bakje met gehaktballen met een wormenkuur. Ze vroeg me al meteen of ik wilde helpen en uiteraard wilde ik dat wel! Eerst moesten de bakken uitgeklopt worden (waren weer volgesneeuwd) en dan kregen de honden een gehaktbal met de wormenkuur. Ik mocht dan een volle soeplepel (een hele grote) van de ‘soep’ in hun bak gooien en de gids gooide er dan nog een schep brokken bij. De ‘soep’ bestond uit heel veel water en een hoop vet, zodat ze goed warm bleven. Ook zaten er stukken vlees in verwerkt. Nou het zag er meer uit als diarree, maar de husky’s waren er gek op. Eer we aan de andere kant van de kennel waren, waren de eerste al weer lang klaar met eten! Het was heel simpel, maar wel heel leuk om te helpen. Die beestjes zijn zó vrolijk! Echt genieten. Jammer dat we er maar één dagje wat mee hebben kunnen doen; ik zou het zo weer een volle dag willen! Je krijgt echt energie en vrolijkheid van die kanjers, alleen al door naar ze te kijken. ^_^

Eenmaal terug in de lodge, gauw alle spullen ingeleverd en de tassen gepakt. We konden vrijwel meteen de bus inladen en plaatsnemen voor de 1,5uur durende rit terug richting Kiruna, naar onze tweede stop; het ICE Hotel. Zo, dat was even een flinke tegenvaller na de warme en knusse locatie van de Pinetree Lodge… Het ICE Hotel is één hele grote toeristenplakker. Tuurlk wisten we dat wel van te voren, maar het was alsnog even een tegenvaller. Het is allemaal zo groot, zo massaal, zo toeristisch en vooral vervelend vonden wij nu, het is zo chique en deftig. We vonden juist het kleinschalige, het knusse, het warme en back-to-basics gevoel in Pinetree zo fantastisch. Gewoon heerlijk bij een kampvuurtje midden in de middle of nowhere jezelf weer warm proberen te krijgen met zelfgemaakte soep of chilli sin carne en broodjes of koekjes die je zelf nog moet warm roosteren boven het vuur en plassen op een houten bak waar je kont er bijna direct van af vriest, maar wat het aandoen van je kleren daarna juist weer zo heerlijk warm doet aanvoelen. Dát is wat ons trekt, dát is waar wij echt van kunnen genieten. Hier is het allemaal chique en hebben we vanmiddag geluncht in een veeeeeel te deftige tent (je had er aparte kamers om je jas en natte spullen op te hangen en een loper om je vervolgens verder te leiden…). We hadden al gezocht naar een plaatselijk restaurantje (want hier waren we al bang voor), maar we hebben er maar één gevonden (na GOED zoeken) en die was dicht.. (vermoedelijk omdat het zondag is).. Hopelijk is het morgen wel open, want om nog tweemaal in die veel te chique (en dure) bedoeling te moeten eten, dat hoeft echt niet… Liever nog kopen we zelf wat simpels en maken we zelf een kampvuurtje.. maar goed, dat mag niet. Zeker niet bij het ICEhotel denken we… :P

Overigens is het ICEhotel zelf wel heel mooi om te zien hoor! Dat staat buiten kijf! We zijn er vanmiddag ingegaan en het hotel zélf is echt he-le-maal van ijs. Buiten heb je ook een soort hal met bakjes waar je kunt zitten en een idee kunt krijgen als je alleen maar even langs rijdt (denken wij), maar binnen in het hotel (wat met grote deuren bekleed met rendierhuid gesloten wordt) is het echt een waar hotel en kunsthal. In de grote hal en de ‘receptie’ staan verschillende ijssculpturen in allerlei vormen en dingen. Zo hingen er kandalaars aan het plafond en waren er sneeuwbloemen in de wanden gemaakt. Ook was er een grote wensput en een schitterend paard van ijs en sneeuw uitgehouwen (ware grootte!). Echt niet normaal hoe schitterend! En echt ALLES is van ijs. Het vriest dan binnen ook (gemiddeld –8) want anders gaat het niet goed uiteraard haha. Elk jaar wordt dit hotel ook helemaal opnieuw opgebouwd, want zodra de dooi begint, is het over uiteraard. Zoveel werk, maar zo ontzettend mooi gedaan. In de grote hal met de verschillende ijssculpturen heb je dan verschillende gangen met de ‘koude’ kamers; ook helemaal van ijs. Twee gangen hadden bijzondere kamers; kamers met heel verschillende en hele gave thema’s. Zo was er een bioscoopkamer (met een complete minibioscoop nagemaakt), één van de metro in London (een complete metrokar stond er), één met dansende ijsberen, één van het laboratorium van Frankenstein met lichteffecten en zo nog veel meer. We hebben van één rij bijzondere kamers bijna alles kunnen zien en foto’s van gemaakt. Echt zo gaaf om te zien! Zo ontzettend mooi gedaan! We hadden gedacht dat wij de eerste nacht ook in een koude kamer zouden doorbrengen, dus toen we hoorden dat we twee nachten in een warme kamer verblijven, was het even tegenvallen, maar nu we de kamers hebben gezien, vragen we ons af hoe goed we dan zouden slapen a.s. nacht… Vast en zeker is het een fantastische ervaring (en één waar je voor betaald), maar stiekem vinden we het wellicht nu niet zo heel rampzalig. Je kunt namelijk geen van je spullen mee nemen (die bevriezen anders). Je moet alles in een warme locker plaatsen en alleen je thermo-ondergoed en pyjama aandoen. Dan krijg je bij de receptie een speciale slaapzak en kun je naar je ‘koude kamer’ die alleen gescheiden wordt van de gang met een gordijntje. Je bed is een flinke bonk ijs met rendierenhuiden er op. Daarbovenop ligt dan een klein matrasje en daarbovenop slaap je vervolgens. Ik denk dat het een ervaring is om nooit te vergeten, maar ik denk ook dat het toch niet heel comfortabel is. Daarbij, als je ’s avonds of ’s nachts naar de wc moet, ben je de sjaak, want dan moet je dus helemaal naar een ander gedeelte, waar de lockers en douches etc. ook zijn.. :P Nouuuu.. ik vond het zo gezien hebben, ook heel leuk en misschien ook wel voldoende. Renéetje was het er wel mee eens :D

Omdat de kamers nu klaar gemaakt werden voor de komende nacht, hebben we niet alle speciale kamers gezien, maar morgen hebben we ook nog, dus dat komt wellicht nog wel. We hebben toen nog even een kijkje en drankje genomen in de speciale ijsbar in het hotel; een ruimte als bar ingedeeld met een echte bar waar twee bartenders cocktails (en goede!) serveerden en verschillende zitjes van ijs. Ook waren er drie sta-tafels met een grote wijzer er op. De sta-tafels zelf waren ingedeeld met verschillende vlakken met opdrachten, zoals ‘mime an animal’, ‘play the air guitar’ en ‘go kiss the fish’. Er was namelijk ook een gigantische vis in ijs uit gehouwen met een verschrikkelijk lelijke kop :P Leuke tafels! We hebben er ook één cocktailtje genomen (Secret Garden – errrrug lekker) in een ijs van glas (uiteraard). Grappige daarin was dat zodra je dat glas aan je lippen zette, dat glas ook gelijk begon te smelten. Je moest dus ook wel beetje snel drinken, anders had je een gat in je glas :P Maar dat lukte wel hoor. Die cocktail was zo op! :P

Hierna hebben we nog even gerelaxed in de sfeerloze, veel te chique lounge van het hotel (warme gedeelte) en zijn we ’s avonds gaan dineren in het wederom veel te chique restaurant, bijbehorend bij het hotel.