De Iruya a San Salvador de Jujuy a Salta
Door: Stuitertje
Blijf op de hoogte en volg Coby
25 Augustus 2008 | Argentinië, Iruya
2 augustus!
Vanmorgen was het weer vroeg opstaan, want er stond weer een lange dag rijden opt programma. We moesten deze avond om half 8 weer terug in Salta zijn, om de auto's in te leveren. In het dorpje Iruya waar we de nacht hadden doorgebracht, was verder vrij weinig tot niets te beleven of te bezichtigen, het had Rob alleen leuk geleken hier te overnachten vanwege de bizarre rit en weg die we over moesten... Om eerlijk te zijn.. het was ook wel een geweldig leuke ervaring hoor :D
Maar goed, sochtends eerst eventjes nog rond gekeken in het dorpje. Er was zo ongeveer 1 algemeen pleintje, ongeveer 5 straten en eeuh ja.. de weg terug de berg op... En dan ben ik serieus hoor.. :| We hebben in een klein supermarktje nog wat drinken en eten voor onderweg gehaald en hebben nog wat fotoowtjes gemaakt opt pleintje in Iruya.
Toen was het weer op weg! We hadden gehoord dat de STREEKBUS (oh mijn god :|) om half 11 int dorpje zou zijn om vervolgens weer terug te rijden.. (Die bus kwam ook maar 1 of 2 keer op een dag... Joh. ) Maar ja, wij wisten hoe het weggetje er uit zag en wisten, as je daar een bus tegen kwam, was je gewoon flink de lul want dan moest er toch 1 van hen een heel stuk achteruit gaan rijden, op een grevelweg, met een afgrond, zonder vangrail.. Nou ja, dat zagen we nou niet helemaal zitten dus wij toch zo snel mogelijk die bergpas in gegaan, in de hoop dat we de bus pas op een breder stukje zouden gaan passeren... Dat was nog eens een leuke rit, de hele tijd vooruit kijken en een zuchtje slaken as we een stofwolk zagen naderen.. maar godzijdank, het waren allemaal auto's die omhoog gingen en ergens voor ons reden. Tot ineens we WEL de bus zagen.. met nog 2 andere bussen achter zich.. 'o oooh' dachten we nog, maar toen zagen we dat ze nog stilstonden op het uitkijkpunt! Moooi, gas erop en zorgen dat we op dat punt aankomen voordat ze weer de weg op gingen. En ja hoor, godzijdank lukte het NET! Daar waren we toch wel heel erg blij mee :D:D:D
Bovenop weer even plaspauze en uitwaai mogelijkheid gehad (we zaten inmiddels weer bijna 1,5uur in de auto denk ik zo) en onze weg weer vervolgd.
Op een gegeven moment kwamen we weer over dezelfde weg die we een paar dagen eerder hadden gereden en wisten dat we op een gegeven moment langs een raar stuk steen zouden komen, waarvan we de vorige keer niet goed konden zien wat het was. Dit keer er dan ook maar even bij gestopt en het bleek een herkenningspunt/meetpunt te zijn van de Steenbokskeerkring. De Steenbokskeerkring is een bijzondere parallel rond de aarde die op ongeveer 23½° Zuiderbreedte (exact: 23,439° of 23° 26 22) ligt. De naam is afgeleid van het sterrenbeeld Steenbok (Capricornus), het teken van de dierenriem dat ingaat op het moment dat de zon loodrecht boven deze keerkring staat. De steenbokskeerkring wordt ook wel zuiderkeerkring genoemd. De steenbokskeerkring markeert de hoogste breedte op het zuidelijk halfrond waarop de zon gedurende eenmaal per jaar schijnbaar recht boven het aardoppervlak staat. Dit gebeurt elk jaar rond 21 december, en luidt het begin van de zomer in op het zuidelijk halfrond. De Steenbokskeerkring loopt door Chilli, Argentinië, Paraguay, Brazilië, Namibië, Botswana, Zuid-Afrika, Mozambique, Madagaskar, Australië en Frankrijk.
Nou, daar zijn we tuurlk wel eventjes bovenop gaan staan. Met mijn schatje Bas heb ik nog geleerd proberen te doen door iets van het hele gesteente te maken (we dachten dat het wel een soort klok ofzo evenees zou zijn, gezien de vorm) maar helaas, het ging hem niet worden..
Achja, ik kan in ieder geval zeggen dat ik op de Steenbokskeerkring in Argentinië heb gestaan :D.
Onze weg hebben we toen vervolgd tot de stad San Salvador de Jujuy waar we heerlijk gelunched hebben. Ik had een overheerlijke pasta (een keer geen biefstuk :|), maar die vulde wel errug goed, maar was ook errug lekker, zodat ik me er haast ziek aan had gegeten.. Kleinigheid.
In San Salvador hebben we ook nog eventjes rondgekeken, maar daar begon het plots te spetteren (wat was dat dan :|) en zijn we maar niet te lang blijven hangen, aangezien we nu ook weer niet zeiknat wilde worden.
Ons laatste stukje was weer vol door de bergen, maar wél met asfalt! Dat was al een heel genot :D. Het was alleen wel een lange en slingerende klim, we konden niet eens harder dan 4Okm per uur rijden :| En tot overmaat van ramp reed er ook nog één of andere slak voorop, die absoluut niet harder ging dan 35km.. Nou ja, binnen no time hadden we dus een hele slinger auto's achter elkaar rijden, en ja, inhalen ging daar absoluut niet. Je kon niet eens 5Om vooruit kijken. Ach, het uitzicht was ook wel goed om naar te kijken hoor :D En geregeld stond er weer een koei op de weg die geen zin had aan de kant te gaan, of er kwam weer eens een paard voorbij gedrafd.. Ach, het houd je bezig.
Uiteindelijk waren we om half 7 in Salta, prima op tijd ! Auto's ingeleverd, wat gedronken en vervolgens nog eventjes uit eten geweest.
Vanmorgen was het weer vroeg opstaan, want er stond weer een lange dag rijden opt programma. We moesten deze avond om half 8 weer terug in Salta zijn, om de auto's in te leveren. In het dorpje Iruya waar we de nacht hadden doorgebracht, was verder vrij weinig tot niets te beleven of te bezichtigen, het had Rob alleen leuk geleken hier te overnachten vanwege de bizarre rit en weg die we over moesten... Om eerlijk te zijn.. het was ook wel een geweldig leuke ervaring hoor :D
Maar goed, sochtends eerst eventjes nog rond gekeken in het dorpje. Er was zo ongeveer 1 algemeen pleintje, ongeveer 5 straten en eeuh ja.. de weg terug de berg op... En dan ben ik serieus hoor.. :| We hebben in een klein supermarktje nog wat drinken en eten voor onderweg gehaald en hebben nog wat fotoowtjes gemaakt opt pleintje in Iruya.
Toen was het weer op weg! We hadden gehoord dat de STREEKBUS (oh mijn god :|) om half 11 int dorpje zou zijn om vervolgens weer terug te rijden.. (Die bus kwam ook maar 1 of 2 keer op een dag... Joh. ) Maar ja, wij wisten hoe het weggetje er uit zag en wisten, as je daar een bus tegen kwam, was je gewoon flink de lul want dan moest er toch 1 van hen een heel stuk achteruit gaan rijden, op een grevelweg, met een afgrond, zonder vangrail.. Nou ja, dat zagen we nou niet helemaal zitten dus wij toch zo snel mogelijk die bergpas in gegaan, in de hoop dat we de bus pas op een breder stukje zouden gaan passeren... Dat was nog eens een leuke rit, de hele tijd vooruit kijken en een zuchtje slaken as we een stofwolk zagen naderen.. maar godzijdank, het waren allemaal auto's die omhoog gingen en ergens voor ons reden. Tot ineens we WEL de bus zagen.. met nog 2 andere bussen achter zich.. 'o oooh' dachten we nog, maar toen zagen we dat ze nog stilstonden op het uitkijkpunt! Moooi, gas erop en zorgen dat we op dat punt aankomen voordat ze weer de weg op gingen. En ja hoor, godzijdank lukte het NET! Daar waren we toch wel heel erg blij mee :D:D:D
Bovenop weer even plaspauze en uitwaai mogelijkheid gehad (we zaten inmiddels weer bijna 1,5uur in de auto denk ik zo) en onze weg weer vervolgd.
Op een gegeven moment kwamen we weer over dezelfde weg die we een paar dagen eerder hadden gereden en wisten dat we op een gegeven moment langs een raar stuk steen zouden komen, waarvan we de vorige keer niet goed konden zien wat het was. Dit keer er dan ook maar even bij gestopt en het bleek een herkenningspunt/meetpunt te zijn van de Steenbokskeerkring. De Steenbokskeerkring is een bijzondere parallel rond de aarde die op ongeveer 23½° Zuiderbreedte (exact: 23,439° of 23° 26 22) ligt. De naam is afgeleid van het sterrenbeeld Steenbok (Capricornus), het teken van de dierenriem dat ingaat op het moment dat de zon loodrecht boven deze keerkring staat. De steenbokskeerkring wordt ook wel zuiderkeerkring genoemd. De steenbokskeerkring markeert de hoogste breedte op het zuidelijk halfrond waarop de zon gedurende eenmaal per jaar schijnbaar recht boven het aardoppervlak staat. Dit gebeurt elk jaar rond 21 december, en luidt het begin van de zomer in op het zuidelijk halfrond. De Steenbokskeerkring loopt door Chilli, Argentinië, Paraguay, Brazilië, Namibië, Botswana, Zuid-Afrika, Mozambique, Madagaskar, Australië en Frankrijk.
Nou, daar zijn we tuurlk wel eventjes bovenop gaan staan. Met mijn schatje Bas heb ik nog geleerd proberen te doen door iets van het hele gesteente te maken (we dachten dat het wel een soort klok ofzo evenees zou zijn, gezien de vorm) maar helaas, het ging hem niet worden..
Achja, ik kan in ieder geval zeggen dat ik op de Steenbokskeerkring in Argentinië heb gestaan :D.
Onze weg hebben we toen vervolgd tot de stad San Salvador de Jujuy waar we heerlijk gelunched hebben. Ik had een overheerlijke pasta (een keer geen biefstuk :|), maar die vulde wel errug goed, maar was ook errug lekker, zodat ik me er haast ziek aan had gegeten.. Kleinigheid.
In San Salvador hebben we ook nog eventjes rondgekeken, maar daar begon het plots te spetteren (wat was dat dan :|) en zijn we maar niet te lang blijven hangen, aangezien we nu ook weer niet zeiknat wilde worden.
Ons laatste stukje was weer vol door de bergen, maar wél met asfalt! Dat was al een heel genot :D. Het was alleen wel een lange en slingerende klim, we konden niet eens harder dan 4Okm per uur rijden :| En tot overmaat van ramp reed er ook nog één of andere slak voorop, die absoluut niet harder ging dan 35km.. Nou ja, binnen no time hadden we dus een hele slinger auto's achter elkaar rijden, en ja, inhalen ging daar absoluut niet. Je kon niet eens 5Om vooruit kijken. Ach, het uitzicht was ook wel goed om naar te kijken hoor :D En geregeld stond er weer een koei op de weg die geen zin had aan de kant te gaan, of er kwam weer eens een paard voorbij gedrafd.. Ach, het houd je bezig.
Uiteindelijk waren we om half 7 in Salta, prima op tijd ! Auto's ingeleverd, wat gedronken en vervolgens nog eventjes uit eten geweest.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
