Sandboarden en Jacuzzi-lol

7 augustus!

Vandaag was onze heerlijke vrije dag! Eindelijk! :D
Uiteraard kunnen de Pijpertjes niet en hele dag stil zitten dus wij hadden zelf wel het 1 en ander op de planning staan. Jan en Hans gingen eerst uitslapen (nou ja, Hans dan, want Jan zat om 7uur al aan de sigaret en de koffie ;)) Papa sliep eveneeens eerst uit, Rob en Doris gingen het dorpje San Pedro verder verkennen en Basje mijn schattie en ik hadden een ochtendje Sandboarden op de planning :D.

Sochtendsvroeg naar de ontmoetingsplek gelopen. Bas maakte zich al 1Ominuten van tevoren zorgen of ze wel zouden komen en of we wel goed stonden, maar ik ken de Zuid-Amerikaanse cultuur inmiddels wel en maakte me niet eens zorgen. Precies om 1Ouur kwam er een stoer uitziende blowende jonge versie van Bob Marley aanlopen, met wat aparte kleren, maar het leek ons het perfecte type voor een beroep als leraar/gids sandboarden, en ja hoor, we zaten er niets naast :D We moesten even wachten op vervoer, wat na enkele minuten ook arriveerde, waarnaar we naar de 'Death Valley' reden over weggetjes waarvan wij niet eens zouden zeggen dat het een wandelroute was... Maar goed, wel leuk en avontuurlijk :D

We hadden een hele aardige gids, rlxd en kalm eveneens. Bij de zandduin deden we onze schoenen uit en kregen we een Sandboard. Welnu, Sanboarden is redelijk vergelijkbaar met Snowboarden, alleen dan (zoals je vast en zeker wel raden kan) glij je over zand een berg af i.p.v. van sneeuw, zoals bij Snowboarden. Met Sandboarden is je techniek jammer genoeg wel iets anders as bij Snowboarden, met name de draaien. Ik kan niet goed uitleggen hoe het precies verschilt van elkaar, maar je zet je wicht op een ander punt en daarbij, bij Sandboarden moet je niet teveel bochtjes maken of zigzagbewegingen, omdat je in dat klapzand haast meteen stilstaat as je dat doet. Het beste is dus gewoon recht naar beneden van een zandduin af en dan ergens beneden, of waar je wilt stoppen 1 of 2 goeie bochten en je staat ook daadwerkelijk stil. Dat was wel ff wennen, aangezien ik toch het snowboarden gewend was geraakt.
Wat ook wel wat minder was, was dat je geen schoenen aan mag (hoewel er ook boards zijn met hetzelfd mechanisme as snowboards, dus met schoenen en een vastklikmechanisme, maar onze instructeur zei dat het beter was om met een los board te leren Sandboarden. Wanneer er dan iets mis gaat, schieten je voeten er gemakkelijker uit dan dat je vastzit. En ja.. oefenen in 'Death Valley' is niet erg bevorderlijk voor je denkwijze en gemoedsrust.. ;)
Maarja, nu zaten we dus met blote voeten onder 2 klittebanden 'vast' aan het board. Nu is dat niet erg en was het idd fijn dat je er meteen uitschoot ipv vast bleef zitten, maar na zown 1Ox op en neer waren mijn voeten behoorlijk zeer gaan doen en eeuh ja.. de blaren en bloedsporen stonden er op.. Maar goed, we zijn geen watjes en dat genezingsproces had hierna dagen de tijd... *eigenwijs eigenwijs eigenwijs* Nou ja... nu moet ik je wel eerlijk bekennen dat het op den duur écht niet meer ging en ik lekker op me board ben gaan zitten en zo recht naar beneden ben gegleden :D net sleetje rijden hahaha

Basje en ik kregen 2 korte lesjes en daarna was het vooral 'oefenen oefenen oefenen'. Prima hoor, we hebben ons goed vermaakt! Berg op, berg af, berg ooooop, berg af, berg ooooooooooooooooooop, berg af, berg oooooooooooooooooooooooooooooooooop, berg af, etc. Na 5x was je toch al aant wensen dat er een lift of op zn minst een goed aangelegd paadje aanwezig was voor het terug omhoog lopen... Want ja..dat klapzand keer op keer op klauteren vergt behoorlijk wat van je beenspiertjes kan ik je vertellen... ;) Ah, we hebben een leuk ochtendje Sandboarden gehad, prima vermaakt! :D

We werden tegen 1uur weer netjes voor de deur van ons hotel afgezet waar we eerst gedouched en onszelf omgekleed hebben. Dat klapzand kruipt werkelijk in elk kiertje en gaatje. Meteen al me kleren in een zak gedaan, maar na 2 keer wassen kom ik hier NOG zand tegen.. :|
Ohja, die middag gedouched in onze eigen privé BUITENDOUCHE. haha geinig hoor, en gaaf zo onder het zonnetje met de meest actieve vulkaan in de buurt waarvan je het puntje net kon zijn :D

's middags eerst een kleine lunch genuttigd en toen van 2 tot 4 ... JACUZZI!!!!!!!!! Die hadden we afgehuurd en was nu lekker warm en voor die uurtjes helemaal van ons :D Met Hans, Basch en mama als eerste het ding geenterd en de knopjes uitgeprobeerd. Je kon handmatig de borrels aan en uitzetten, harder zetten etc. Niet alleen op de stoeltjes, maar ook een hele grote in het midden. Dat was dus dikke lol toen Jan er ook bij kwam en toen we zeiden dat het in het midden het lekkerst zitten was. Die schrok zich uiteraard rot, en vervolgens toen Dorisje erin kwam hetzelfde lollige gebeuren :D
Jammer genoeg werd het ding niet warmer as een graad of 38 waarna ik het na een half uurtje alweer voor gezien hield en in het heeeeeeeeerlijke winterzonnetje een boek ben gaan lezen. De kinders Hans, Bas en Rob hebben zich tot 4uur nog vermaakt.. laat ik me maar niet uitlaten over het precieze type bezigheden van dit drietal...

's Avonds zijn we wederom uit eten geweest, en kwamen terecht in een restaurantje met prive kampvuurtjes as je buiten ging zitten. Dat was wel gaaf :D Hans had nog sjans van een groep wat oudere Chileense dames die een tafel naast hem zaten, maar het jong had ineens geen grote praatjes meer.... watje !

Op de heenweg probeerden de kinders elkaar nog te laten schrikken, wat Hans geregeld lukte. En dat door elke keer achter nota bene DEZELFDE paal te gaan staan... *zucht* Rob had ook een leuk idee en ging na het plassen zichzelf verstoppen.. Maar zijn schatje Doris was meteen bezorgd, evenals Bas en Jan die hem meteen kwamen zoeken, omdat ie niet meer reageerde.... tsjah Rob... ;)

Die avond heerlijk gegeten en genoten van het warme vuurtje. 's Avonds alle spullen weer ingepakt en ons klaargemaakt voor de opnieuw 1O-uur durende busrit die de volgende dag weer plaats ging vinden...