2 daagjes bijkomen en wennen in Salta!

29 juli!

De komende 2 dagen zouden we lekker in Salta blijven, wat tijd voor de 3 heren om te aclimatiseren en om weer met zn 8en aan elkaar te wennen etc.

Vandaag hadden we besloten rustig aan te doen, de stad beetje te bezichtigen en eens te kijken wat voor leuke excursies er te doen waren voor de volgende dag.
Samen ontbeten (wat is het dan toch een kakelhok met zn 8en!) en in een rijtje naar de bank gelopen. Daar wat geld gepind en langs een toeristenbureau gegaan. Al snel werd duidelijk dat er meer dan genoeg te doen was vanuit Salta. Er waren echter ook veel excursies naar plaatsjes of bezichtigheden die wij reeds hadden gedaan of nog gingen doen onderweg. Dat kon dus al van de lijst af. Uiteindelijk kwamen we uit op enkele excursies: eerst zouden we met zn 5e gaan quad rijden, in die tijd zouden mama, Rob en Doris een trekking gaan houden, 's middags zouden Bas en ik gaan bungeejumpen en de anderen met een gondel naar boven voor een prachtig uitzicht over Salta. Prima schema voor de volgende dag!

In die tijd dat we dat gingen regelen hadden Hans en Bas het al snel gezien, ze verstonden er toch ook niets van, dus gingen ze maar buiten staan. Al snel werden ze aangesproken door een straatverkoper met armbandjes, kettingen en enkelbandjes. Vraag me niet wat ze allemaal zeiden, maar op de film zien we ze op een afstandje de grootste lol hebben en (waarschijnlijk gewoon in het Nederlands) wel 1Ominuten tegen die goeie man aant aan ouwehoeren..

Goed, na alles geregeld te hebben, zijn we eerst wat koffie weeste drinken op het algemene plein, hebben we het Cabildo van Salta bezocht en weeste lunchen. We wilden eerst nog langs enkele andere musea, maar die waren allemaal dicht ivm de siesta.
Na de lunch zijn we eerst langs de cathedraal geweest met onwijs rare tegeltjes :| as je er telang naar keek werd je er helemaal gek van. Net as die rare dingen die je wel eens over de mail krijgt, as je er te lang naar kijkt, gaat alles bewegen of zie je ineens andere vormen. Heel apart dat ze zown vloer hadden in een cathedraal.... Maar goed, in een ander dorpje waar we al langs waren gekomen hadden ze complete veldslagen afgeschilderd in een cathedraal dusja.. wat is dan vreemder... ;)

Na de cathedraal besloten Jan en Hans ff langs een casino te gaan (ze veranderen niet hoor ;)) en zijn Rob, Doris, papa en mama, Basje en ik naar een incamuseum gegaan. ZOOOO jammer dat we er niet mochten fotograferen of filmen, want dat was echt briljant! Er waren 3 mummys aanwezig, kinderen van 6, 8 en 12 jaar (geloof ik) die geofferd waren aan de zon. Die kindertjes zaten daar nog precies zoals ze ooit begraven waren ergens op een hele hoge berg.. Dat was zoooo raar, maar ook ERG interessant.
Even een korte toelichting maar wel.. : De Inca's waren heel erg nauw met de natuur en aanbaden de zon en de maan heel erg. Ze maakten elk jaar ook offers, in de vorm van 'perfecte' kinderen. Elk jaar werden er kinderen soort van gekeurd op hoe perfect ze waren. De kinderen moesten mooi zijn, intelligent, maagd, geliefd, sociaal, sportief, gezond etc, alle dingen die voor hen onder 'perfectie' vielen. Dan kozen ze een kind uit, lieten het dagenlang naar een bepaald punt lopen, vervolgens weer terug (dit keer helemaal ALLEEN) naar huis en daar werd het geëerd en geprezen. Daarna werd het kind met een groep mensen naar het hoogste punt op de hoogste berg in de buurt gebracht en levend begraven. De kinderen moesten een bepaalde houding aannemen en zo zijn deze drie kinderen in dit musuem ook terug gevonden. Wij denken dat ze wel gedrogeerd moesten zijn as ze in dat gat werden geplaats, want je verteld mij niet dat een kind zich levend laat begraven en ook nog eens in een perfecte positie die van ze gevraagd wordt.....
Maar goed. Het is te akelig voor woorden... arme kinderen van niet eens 7 jaar, eerst afgemat met dagenlange tochten en vervolgens levend begraven....
Het is wel bizar wonderlijk in wat voor perfecte staat ze deze kinderen weer gevonden hebben hoor! Dat is van duizenden jaren terug he! Blijkbaar zijn ze gebalsemd en zo in taxt gebleven doordat ze begraven werden op een heeel hoog gebergte waar de zuurstof de lichamen niet kon aantasten. 1 meisje was wel in contact geweest met zonlicht en haar halve gezichtje was amper meer te herkennen als gezicht. Ik moest meteen aan dat meisje van 'The Ring' denken, haar haartjes waren ook zo gidszwart.. Brr. Krijg er nog rillingen van.. Dat waren gewoon levende kinderen... LEVEND begraven.. Pff, vreemde culturen heb je dus altijd al gehad...

Goed, na deze heerlijke tijd in het museum zijn we nog een stuk gaan wandelen in de frisse lucht. Dat was toch ook wel weer fijn kan ik je zeggen. Nog even langs het standbeeld van Guimes geweest, de bekende Gaucho Generaal die heel veel voor - vooral het Noorden van - Argentinië heeft betekend.

Oh, as je trouwens ooit rond rijdt in Argentinië en je komt plaatsjes tegen met alleen maar rode vlaggen en kaarsjes en alles, dan is dat een herdenkingsplaats van Gaucho Gil. Dat was een Gaucho die voor ons erg vergelijkbaar is met de legende Robin Hood. Zoals de Argentijnse legende gaat, stal deze ook van de rijken en gaf het aan de armen. Door heel Argentinië kom je deze ereplaatsjes tegen langs de weg. Soms heel groot, soms klein, maar je ziet ze echt overal. In Buenos Aires heb je er eentje vlakbij het spoor bij discotheek Kika in Palermo, vlakbij plaza Serano. Mocht je ooit in de buurt zijn.. ;)

Nouuu, 's avonds hebben we een Gaucho Show bijgewoond. Eerst gegeten, weer overheerlijk biefstuk uiteraard... :| En toen de show! Eerst 2 zanggroepjes (die veel te lang duurde spijtig genoeg), toen een typische Gaucho Vlaggendans wat erg leuk was te zien, toen een Folklore dans en ja.. dan worden er mensen uit het publiek gehaald natuurlijk. Drie maal raden wie als eerste mocht komen..... *zucht* IK had het al vaker gezien, maar nog nooit een les in gehad, maar goed, mijn familieleden vonden dat ik het goed deed, dus dat geloven we dan maar ;)

Daarna kwam er nog een buikspreker, maarja, ik verstond de helft maar en de meeste grappen snapte ik niet. Argentijnse humor is nogal verschillend met die van ons Nederlanders.. Doris snapte ook heel vaak de grappen van Rob en mij niet. Ze vond ze gewoon niet grappig of ging er serieus op in.. haha dat was dus niet altijd erg handig.. en nu hetzelfde met ons dan. Het was inmiddels ook al wel laat en de volgende dag zou weer lang worden, dus besloten wij om 1uur terug naart hotel te gaan. Rob en Doris zijn nog tot 3 uur gebleven, ach, die zijn het ook gewend he :D Het bleek dat er later op de avond nog echte Gauchos een show kwamen geven met hun knotsen en zwepen etc, spijtig dat we dat niet meer hebben kunnen zien :(.

**********************************

3O juli!

Dit was me toch een dag :D Die zal Hans, Jan, Pa, mij, maar vooral mijn schatje Bas toch altijd blijven heugen, hehe.

Deze ochtend gingen we eerst QUAD rijden :D Mama, Rob en Doris gingen de trekking doen in dezelfde tijd. Primaa hoor. Geef mij maar zown motortje, ik vermaak me wel. :D Dat dacht Basje ook haha, onze militair :D

Het eerste stuk was beetje soft, we moesten aardig endje rijden eer we in geinig Quad gebied waren, en we mochten niet harder as 4O... Dat was voor Basje al hard zat, besefte we ons al heel snel ... We moesten een bochtje maken, waarna we op het goeie pad terecht kwamen. Ik ree achter de voorste begeleider, achter mij Bas, toen Hans, Jan en as laatste pa met helemaal achterop de 2e begeleider. De begeleiders waren op motorts en wij op de quads uiteraard. NOu goed, ging allemal prima, tot ik eens achteruit keek en Basje kwijt was. Waar was die dan ineens heen? Het was een duidelijk pad en we moesten gewoon de bocht om.. Ik ff rustig aan gedaan, zie ik hem ineens de weer verschijnen. Ikke vragen waar tie ineens was gebleven.. 'oh ja er stond een boompje die tie te laat had gezien en maar ff overheen was gereden...' Ok...... :| :D

NOu wij verdr, grootste lol want het weggetje werd steeds leuker, met geregeld kleine rivierbeddingkjes waar we doorheen croste. Het smeulde behoorlijk en kwamen geregeld koeien en geiten op de pad tegen. Gevolg van al die koeien was dat er ook overal koeienvlaaien lagen. Hans, mijn geliefde broer zag daar zijn kans in en ging er iedere keer expres doorheen, liet zn bandjes ff flink spinnen zodat alles naar achteren vloog, en ja.. Jan reed daarachter. Die had je echt moeten zien na afloop whahaha. Onder de smurrie, koeienstront en zo zwart as een neger. Wij waren allemaal wel zwart, zeiknatte broekspijpen en onder de modderspetters, maar toch, alleen Jan had last gehad van koeienvlaaien... :D

Alles prima dus he, tot we op een gegeven moment een hellingkje overkomen, riviertje door en weer de helling op. Ik aan de andere kant van het riviertje achterom kijken, ik was wel benieuwd hoe mijn schatje door dat stroompje kwam, die was behoorlijk diep dus :D. Nou ja, ik kijken, wachten, wachten wachten... maar geen schatje hoor... Ik de begeleider geroepen, die ging eens kijken en verdween uit het zicht.. en het duurde maar en duurde maar (waarschijnlijk maar paar minuten, maar dan duurt het behoorlijk lang..) Ik me quadje stil gezet op een vlak stukje en de rivier over gesprongen.. Zie ik mijn droppie ineens staan met kapotte broek, winkelhaak zo groot as een echte winkelhaak, bebloede en bekraste handen en gezicht, zn trui onder de prikkels van bosjes en ga zo maar door. Het kind zag er niet uit. Kom ik aanlopen, zie ik onze twee begeleiders ineens met zijn Quad uit de rivier komen..... Het kind was van het pad gegaan, een ander hellingkje schuin opgereden, macht over zn stuur verloren, van de Quad gevallen, de Quad kwam weer op 4 wieltjes terecht, besloot een bocht te maken en reed zo het riviertje in. Me moppie er achteraan gerend, zo de prikstruiken door waar tie al die krassen aan over hield...
Hans was er eveneens meteen afgesprongen, die was er als eerste bij, maar er was gelukkig niets heel ergs gebeurd. Het jong heeft ook niet voor niets geen rijbewijs. Broekkie toch. Nu snapte ik meteen waarom tie op zn werk een eigen chauffeur heeft... ;) Iederen was behoorlijk geschrokken, maar toen Basje weer gewoon op stond (al stond ie behoorlijk te trillen) en stoer zee dat er niets aan de hand was, was het al snel de grap van de vakantie geworden. Ja Basje, denk maar niet dat je na 2 weken vakantie er vanaf bent he, dit hoor je nog de rest van je leven :D hahha lekker ding ben je toch :D

De rest van de Quad driving ging voor mij perfecto, ik scheurde wel achter onze begeleider aan. Ik keek wat vaker achterom as eerst, maar moest ook steeds langer wachten want ons broekske dorf niet altijd meer zo hard te gaan... ;) geeeeft niet hoor liefje, zou iedereen ff van terug schrikken :D. Het was wel onwijs gaaf :D

Wij waren iets eerder terug as de trekkinggroep en hebben met de begeleiders maar wat biertjes gedronken. We waren allemaal zo zwart as een neger (en Jan had dan het extra cadeautje van Hans :D) maar die grijns ging er ook bij niemand meer vanaf haha.

Het eerste wat verteld werd kan je tuurlk wel raden, het was ook het hoogtepunt van de dag :D.

Met 2 taxis weer terug naar het hotel gegaan (Hans kon al heel snel het woordje AMIGO maar had eerst niet door dat al die Argentijnen dat tuurlk gewoon verstonden, die taxichauffeur moest er maar veel om lachen :D). Daar even snel gedouched en zijn Bas en ik opgehaald voor Bungeejumpen. De rest vas al ineens vertrokken voor hun eigen middagprogramma. Basje en ik hadden maar even wat broodjes gekocht onderweg, ons lunchprogramma zat er deze dag niet in.

na 1,5 uur in de taxi gezeten te hebben kwamen we dan eindelijk aan bij een brug waar van allerlei 'extreme sports' werden gedaan. Er was niemand aan het bungee jumpen dus ik ging maar as eerst. Het duurde wel even eer we konden, maar goed, Argentijnen he ;). Ik ging as eerst, dan ben je er tenminste weer vanaf en mag je er as eerste over praten :D.
Het ging allemaal prima, totdat ik die stiek aan me voeten gebonden kreeg. Jees dat was me toch een wicht! Moet je nog ff op die rand gaan staan, met je handen in de lucht.. doe toch normaal joh, dan trekt die stiek me er meteen al vanaf! maar goed, toch maar gedaan, braaf naar de vlieger in de verte gekeken en op tres-dos-uno voorover gedoken. Het was 1 lange gilrit, maar het was wel leuk :D Het viel achteraf alleen wel beetje tegen hoor, het is maar heeeeel kort en geeft niet zo bizar veel adrenaline. Nu was dit ook een brug en niet zo bizar hoog, wellicht dat as je het van over de 1OOm doet, dat het wat meer kick geeft.. Ah well, was wel leuk om keer te doen, en absoluut niet duur dus vooruit ;).

Ik werd met een bootje weer opgehaald en losgemaakt, ff weer de trap op klauteren en een applausje gehad haha. Na mij ging eerst een ander meisje, zodat ik van Basje ook fotoowtjes kon maken. Dat meisje ging heel slingerend naar beneden en kwam met haar hoofd tegen de stiek, zag er niet bizar veilig uit maar goed, ik was al geweest :D. Bas de stoere jongen slaakte natuurlijk geen ene kik, die vond het ook allemaal maar beetje tegenvallen.
Achjaaa, we hebben het toch maar weer gedaan :D Liever ga ik een volgende keer weer een keertje extra skydiven, dat wel ;)

Na eventjes wat gedronken te hebben werden we weer opgehaald en hebben we weer 1,5 uur terug in de auto kunnen zitten.

's Avonds niet meer weg geweest, ook niet meer mee uit eten. De rest ging in de buurt, maar pas om 9uur ofzo. Bas en ik waren echt doodop en hadden geen zin pas weer om 12 uur of later in bed te liggen, zeker aangezien we de volgende dag veel en lang moesten rijden door de bergen.. Wij dus lekker op tijd ons bedje in gedoken!

Was een leuk dagje :D:D:D