nos entramos a Salta!
Door: Stuitertje
Blijf op de hoogte en volg Coby
21 Augustus 2008 | Argentinië, Salta
28 juli!
Jaaaa, vandaag was het zo ver! Vandaag tegen de avond zouden we met ons hele reisgezelschapje zijn in Saltaaaa! Leuk leuk leuk :D
Maar tot het zover was, moesten we tuurlk nog wel ff naar Salta komen ;)
Goeddd, eerst moesten we ons heeerlijke verblijfje in Estancia Colome tuurlk gaan verlaten.. Ohja, van gister was ik trouwens nog wat vergeten te vermelden! De kinders waren savonds nog ff weesten wandelen in de omgeving en toen ze terugkwamen, liepen ze langs de auto's en werden vol verbazing geslagen.. Ze waren spiksplinternieuw.. :| Helemaal gewassen van top tot teen :| Das toch niet normaal :D Het was wel hoog nodig hoor, je zag echt NIETS meer door de ruiten en de waaier kon nooit fatsoenlijk aan, dan had je 1 stofwolk in de auto namelijk :D Nou, nu konden we er weer ff tegen :D.
1 minpuntje was wel dat ik een dag eerder een putje in me voorruit had gekregen. Kon haast niet anders met al die achterlijke steenslag op de NATIONALE route.. Maar goed, dat putje was al wel een beetje een scheurtje geworden de dag ervoor, maar toen we de autos zagen na de wasbeurt, was dat ene kleine scheurtje een enorme barst geworden. Ik vrees dat ze met al hun goede bedoelingen iets te hard op de voorruit hebben geduwd.. maar goed, die scheur had er toch wel in gekomen... al dat getets de hele dag...
Goeddd, sochtends na een OVERHEERLIJK ontbijt met zelfs GEBAKKEN eieren :|, weer op pad! Eerst nog wel een rondleiding gehad over de Estancia. Vooral de gigantische wijngaarden, en de wijnfabriek en wijnopslag. Er was daar ook gewoon een klein bioscoopzaaltje waar de nodige uitleg in verteld werd. Het was echt te bizar voor woorden. Nu is het wel een onwijs luxe en grote wijngaard en Estancia, maar ik kan er alleen maar goed over spreken. De Zwitser die het jaren geleden heeft overgekocht, heeft namelijk wel het hele dorp voorzien van werk... En ze worden goed onderhouden, krijgen een fatsoenlijk loon, kleren en kunnen in hun eigen omgeving wonen en werken. Dikke prima zeg ik zo.
Nou, wij weer klaar voor vertek. Nou ja, Rob was de poort nog niet uit toen zn lampje begon te branden. Nu was het wel berg af naar het dorpje Molinos, maar toch.. We haalden het tot de benzinepomp, god zij dank. En nog een wonder: hij was open ! :D Wij tuurlk helemaal opgelucht, alles helemaal volgegooid en we konden weer met een gerust hart richting Salta.
In Molinos hebben we nog wel eventjes rondgelopen, maar dat heb je werkelijk zo gezien. Er was weer een kerk waar Rob wilde kijken, maar ons pa en ik hadden meer lol met het kijken en luisteren naar een behoorlijk brutaal papegaaitje. Ook is het interessant het politiebureau in zown klein dorppie (met klein bedoel ik kleiner as Langeweg he mensen.. ) te observeren. Komt er op een gegeven moment een politie naar buiten. Controleert al zn spullen, zet zn pet op en springt zo op zn fiets voor patrouille. hahaha, binnen 1O min was tie weer terug, want ja die patrouilles zijn vrij kort gok ik zo... ;) Het was erg grappig te zien hoe tie zich gedroeg, echt alsof tie de baas was van een giga stad :D Geinig :D.
Wij de nodige uurtjes over route 4O doorgebracht. Tegen de middag weeste lunchen in het dorpje Cachi. We hadden een leuk restaurantje met een binnenpleintje ontdekt en we wilden eigenlijk allemaal in de zon zitten. Doris was het er alleen niet mee eens dat Robje ook in de zon ging met zn blote bolletje, want dan zou tie verbranden. Nu hadden we alleen geen van allen een pet bij, die lag nog in de auto... En dan is ze toch ineens creatief :D haha, ja Robje, je komt er niet onderuit hoor. Doris deed der vest wel uit en dan kon tie dat om zn hoofd binden. Het leek net een of andere rare arabier hahaha. Wat een zicht :D.
In Cachi hebben we wat rondgelopen over het martje (waar je nog voor Franse wordt uitgemaakt.. grrrrrr) en een kort bezoekje gebracht aan een klein Inca museum wat vooral gericht was op de stenen en oude voorwerpen. Ik vond het een beetje tegenvallen, maar goed ik heb deze vakantie wel onwijs veel Incaverhalen, mythes en musea meegekregen dat het niet allemaal top kan zijn uiteraard.
Na Cachi vervolgde we onze weg weer via route 4O. We hebben nog enkele korte stops gehad, onder andere op het uitzichtpunt 'Piedra del Molino' (de Molensteen) op 3348m boven zeeniveau. Vanaaf daar was het een laaaange, slingerende weg naar beneden tot Salta. De weg was af en toe echt bizar smal, zonder vangrail met een onwijs stijle afgrond naast je... Dan is dat al genoeg kick as jut mij vraagt, maar dan krijg je op een gegeven moment de ondergaande zon nog! Grrr dat was echt freaky van tijd tot tijd! Want door al het stof van je voorganger (er reden behoorlijk wat auto's en busjes die berg af) zag je al bijna niets, en dan moest je ook om de bocht vanuit de felle zon de schaduw van de berg in rijden. Op een bepaald punt zie je dan dus werkelijk NIETS. Dat was wel behoorlijk adrenaline kan ik je vertellen, want ja.. je weet van die afgrond naast je... En je weet dat er een berg voor je zit en dat je dus op tijd de bocht door moet, maar ook dat as je te vroeg draait je geen vangrail meer tegenkomt... DUS.... haha we zijn een paar keer echt gewoon stil gaan staan en dan met open raampjes, uit het raam hangend kijken waar de weg heen ging.. En soms moesten we gewoon langer wachten, tot de stof opgetrokken was, anders zag je alsnog niets... :| Bizar.. maar wel gaaf :D.
Nou, ben je eindelijk die bergpas ver uit.. of in ieder geval, je bent ver beneden.. kom je allemaal koeien tegen die midden op straat staan en je aan kijken van 'rot op, ik sta hier toch' en dan ook echt niet aan de kant gaan... *zucht*
En 1 keer, toen waren we al ver uit de bergpas hoor, we hadden zelfs weer asfalt :D, sprong er zo maar uit het niets, een geit midden op de weg, vanuit de bergen.. :| Ik schrok me rot en moest best wel ff remmen. Dat beest staat je dan ook aan te kijken as of het de normaalste zaak van de wereld is...... :|
Op dat laatste stukje richting de hoofdweg naar Salta heb ik de meest bizarre borden gezien. Ik moet die Argentijnen meegeven dat ze onwijs creatief zijn in het verzinnen van verkeersborden.. :D Alle borden die je tegenkwam in de bergen gaven altijd precies aan hoe de komende bocht zou gaan. Haaks, minder haaks, 'normaal', noem het maar op. Ze hadden met de pijl op het bord gewoon precies de bocht weergegeven, dat was zeer handig hoor!
Maar die borden op dat leste stukkie... Kom je de hele weg (de hele dag op dezelfde weg) geen bord tegen dat je niet mag lopen of fietsen op de weg, zie je op dat stuk (er waren geen splitsingen of andere wegen geweest he...) ineens zown bord dat je niet mag fietsen...
En dan zie je geregeld bordjes van dat tractors verboden zijn. Leuk plaatje van een tractor met een boer met een grote hoed erop. Kom je voorbij dat bordje van 'verboden te fietsen' eerst een bord tegen 'verboden te lopen' (met alleen een poppetje) en dan ineens hetzelfde bord met de tractor, maar dan ZONDER de typerende boer erop... Ons pa en ik keken elkaar al aan en dachtet hetzelfde: 'die boer is er antuurlijk afgestapt, want die was net het bord tegen gekomen dat hier geen mensen mochten komen.. ' whahaha jongens jongens toch.. :D
Tegen half 8/8 uur bereikten we in de schemer dan EINDELIJK Salta, De PAREL van het Noorden... Toch Hans en Jan.. ? :D hahaha. (Zullie hadden weinig Parel herkend, zeker nadat ze 7uur hadden moeten wachten op het Nationale vliegveld in Buenos Aires.. whahaha ). Na heel wat gestress (we waren behoorlijk moe na die lange dag rijden en zeker in die bergpas) hadden we eindelijk een parkeerplek gevonden vlakbij het hotel waar Hans, Jan en mijn manneke zaten te wachten. Bij binnenkomst hoorde ik die andere wappie broer al rare geluiden maken en zag ik Jan met zn vertrouwde peukkie al zitten. Hans moest me eerst flink door elkaar schudden en shaken en droeg me toen de trap op richting de kamer van Bas en mij... Die lambal lag prinsheerlijk te slapen en ik dook er maar naast :D Het was echt heeeeel gek zo ineens weer samen te zijn... Maar het deed me erg goed. Je weet niet goed hoe je je dan moet gedragen en wat je dan ineens moet zeggen, maar woorden zijn dan vrijwel overbodig he :).
's Avonds ergens in Salta gaan dineren met zn allen en toen werd er natuurlijk druk druk bijgepraat. Het reizende drietal had meer dan genoeg meegemaakt al met zn 3e in 2 dagen, dat was erg grappig te horen haha. Ik ben tuurlk al heel erg gewend geraakt aan Argentinië en al zn gebruiken, zeker in Buenos Aires. Het is dan erg leuk te horen en te zien hoe raar alles nog is voor je broer en je vriendje die er slechts een paar uur hebben doorgebracht en alleen maar kunnen praten over hoe bizar alles in elkaar zit :D. Briljant :D. Zo hadden ze bijvoorbeeld in Salta een paar biertjes genuttigd op het terras en toegekeken op hoe de parkeermedewerkers daar werkten. Alle auto's moesten van de handrem staan en as er dan een auto tussen wij parkeren, dan duwde de parkeermedewerkster de auto's gewoon ffies tegen elkaar aan, zodat er een plekje ontstond waar die ene auto dan weer tussen kon. Die 3 mannen hebben hun ogen uitgekeken, ze snapten er niets van :D ik was het al wel gewend van Buenos Aires, dus het was voor mij niet zo heel verwonderlijk, maar as je hun ogen zag bij alleen al het vertellen zag je het verschil in opvatting al :D:D
Die nacht was het heel bizar om te gaan slapen... naast mijn schatje die ik 6 maanden niet gezien had ... we hebben geloof ik ook meer geouwehoerd en elkaar vastgehad dan geslapen, maar dat is te begrijpen denk ik zo.. ;) hihi.
Top dagje weer! :D
Jaaaa, vandaag was het zo ver! Vandaag tegen de avond zouden we met ons hele reisgezelschapje zijn in Saltaaaa! Leuk leuk leuk :D
Maar tot het zover was, moesten we tuurlk nog wel ff naar Salta komen ;)
Goeddd, eerst moesten we ons heeerlijke verblijfje in Estancia Colome tuurlk gaan verlaten.. Ohja, van gister was ik trouwens nog wat vergeten te vermelden! De kinders waren savonds nog ff weesten wandelen in de omgeving en toen ze terugkwamen, liepen ze langs de auto's en werden vol verbazing geslagen.. Ze waren spiksplinternieuw.. :| Helemaal gewassen van top tot teen :| Das toch niet normaal :D Het was wel hoog nodig hoor, je zag echt NIETS meer door de ruiten en de waaier kon nooit fatsoenlijk aan, dan had je 1 stofwolk in de auto namelijk :D Nou, nu konden we er weer ff tegen :D.
1 minpuntje was wel dat ik een dag eerder een putje in me voorruit had gekregen. Kon haast niet anders met al die achterlijke steenslag op de NATIONALE route.. Maar goed, dat putje was al wel een beetje een scheurtje geworden de dag ervoor, maar toen we de autos zagen na de wasbeurt, was dat ene kleine scheurtje een enorme barst geworden. Ik vrees dat ze met al hun goede bedoelingen iets te hard op de voorruit hebben geduwd.. maar goed, die scheur had er toch wel in gekomen... al dat getets de hele dag...
Goeddd, sochtends na een OVERHEERLIJK ontbijt met zelfs GEBAKKEN eieren :|, weer op pad! Eerst nog wel een rondleiding gehad over de Estancia. Vooral de gigantische wijngaarden, en de wijnfabriek en wijnopslag. Er was daar ook gewoon een klein bioscoopzaaltje waar de nodige uitleg in verteld werd. Het was echt te bizar voor woorden. Nu is het wel een onwijs luxe en grote wijngaard en Estancia, maar ik kan er alleen maar goed over spreken. De Zwitser die het jaren geleden heeft overgekocht, heeft namelijk wel het hele dorp voorzien van werk... En ze worden goed onderhouden, krijgen een fatsoenlijk loon, kleren en kunnen in hun eigen omgeving wonen en werken. Dikke prima zeg ik zo.
Nou, wij weer klaar voor vertek. Nou ja, Rob was de poort nog niet uit toen zn lampje begon te branden. Nu was het wel berg af naar het dorpje Molinos, maar toch.. We haalden het tot de benzinepomp, god zij dank. En nog een wonder: hij was open ! :D Wij tuurlk helemaal opgelucht, alles helemaal volgegooid en we konden weer met een gerust hart richting Salta.
In Molinos hebben we nog wel eventjes rondgelopen, maar dat heb je werkelijk zo gezien. Er was weer een kerk waar Rob wilde kijken, maar ons pa en ik hadden meer lol met het kijken en luisteren naar een behoorlijk brutaal papegaaitje. Ook is het interessant het politiebureau in zown klein dorppie (met klein bedoel ik kleiner as Langeweg he mensen.. ) te observeren. Komt er op een gegeven moment een politie naar buiten. Controleert al zn spullen, zet zn pet op en springt zo op zn fiets voor patrouille. hahaha, binnen 1O min was tie weer terug, want ja die patrouilles zijn vrij kort gok ik zo... ;) Het was erg grappig te zien hoe tie zich gedroeg, echt alsof tie de baas was van een giga stad :D Geinig :D.
Wij de nodige uurtjes over route 4O doorgebracht. Tegen de middag weeste lunchen in het dorpje Cachi. We hadden een leuk restaurantje met een binnenpleintje ontdekt en we wilden eigenlijk allemaal in de zon zitten. Doris was het er alleen niet mee eens dat Robje ook in de zon ging met zn blote bolletje, want dan zou tie verbranden. Nu hadden we alleen geen van allen een pet bij, die lag nog in de auto... En dan is ze toch ineens creatief :D haha, ja Robje, je komt er niet onderuit hoor. Doris deed der vest wel uit en dan kon tie dat om zn hoofd binden. Het leek net een of andere rare arabier hahaha. Wat een zicht :D.
In Cachi hebben we wat rondgelopen over het martje (waar je nog voor Franse wordt uitgemaakt.. grrrrrr) en een kort bezoekje gebracht aan een klein Inca museum wat vooral gericht was op de stenen en oude voorwerpen. Ik vond het een beetje tegenvallen, maar goed ik heb deze vakantie wel onwijs veel Incaverhalen, mythes en musea meegekregen dat het niet allemaal top kan zijn uiteraard.
Na Cachi vervolgde we onze weg weer via route 4O. We hebben nog enkele korte stops gehad, onder andere op het uitzichtpunt 'Piedra del Molino' (de Molensteen) op 3348m boven zeeniveau. Vanaaf daar was het een laaaange, slingerende weg naar beneden tot Salta. De weg was af en toe echt bizar smal, zonder vangrail met een onwijs stijle afgrond naast je... Dan is dat al genoeg kick as jut mij vraagt, maar dan krijg je op een gegeven moment de ondergaande zon nog! Grrr dat was echt freaky van tijd tot tijd! Want door al het stof van je voorganger (er reden behoorlijk wat auto's en busjes die berg af) zag je al bijna niets, en dan moest je ook om de bocht vanuit de felle zon de schaduw van de berg in rijden. Op een bepaald punt zie je dan dus werkelijk NIETS. Dat was wel behoorlijk adrenaline kan ik je vertellen, want ja.. je weet van die afgrond naast je... En je weet dat er een berg voor je zit en dat je dus op tijd de bocht door moet, maar ook dat as je te vroeg draait je geen vangrail meer tegenkomt... DUS.... haha we zijn een paar keer echt gewoon stil gaan staan en dan met open raampjes, uit het raam hangend kijken waar de weg heen ging.. En soms moesten we gewoon langer wachten, tot de stof opgetrokken was, anders zag je alsnog niets... :| Bizar.. maar wel gaaf :D.
Nou, ben je eindelijk die bergpas ver uit.. of in ieder geval, je bent ver beneden.. kom je allemaal koeien tegen die midden op straat staan en je aan kijken van 'rot op, ik sta hier toch' en dan ook echt niet aan de kant gaan... *zucht*
En 1 keer, toen waren we al ver uit de bergpas hoor, we hadden zelfs weer asfalt :D, sprong er zo maar uit het niets, een geit midden op de weg, vanuit de bergen.. :| Ik schrok me rot en moest best wel ff remmen. Dat beest staat je dan ook aan te kijken as of het de normaalste zaak van de wereld is...... :|
Op dat laatste stukje richting de hoofdweg naar Salta heb ik de meest bizarre borden gezien. Ik moet die Argentijnen meegeven dat ze onwijs creatief zijn in het verzinnen van verkeersborden.. :D Alle borden die je tegenkwam in de bergen gaven altijd precies aan hoe de komende bocht zou gaan. Haaks, minder haaks, 'normaal', noem het maar op. Ze hadden met de pijl op het bord gewoon precies de bocht weergegeven, dat was zeer handig hoor!
Maar die borden op dat leste stukkie... Kom je de hele weg (de hele dag op dezelfde weg) geen bord tegen dat je niet mag lopen of fietsen op de weg, zie je op dat stuk (er waren geen splitsingen of andere wegen geweest he...) ineens zown bord dat je niet mag fietsen...
En dan zie je geregeld bordjes van dat tractors verboden zijn. Leuk plaatje van een tractor met een boer met een grote hoed erop. Kom je voorbij dat bordje van 'verboden te fietsen' eerst een bord tegen 'verboden te lopen' (met alleen een poppetje) en dan ineens hetzelfde bord met de tractor, maar dan ZONDER de typerende boer erop... Ons pa en ik keken elkaar al aan en dachtet hetzelfde: 'die boer is er antuurlijk afgestapt, want die was net het bord tegen gekomen dat hier geen mensen mochten komen.. ' whahaha jongens jongens toch.. :D
Tegen half 8/8 uur bereikten we in de schemer dan EINDELIJK Salta, De PAREL van het Noorden... Toch Hans en Jan.. ? :D hahaha. (Zullie hadden weinig Parel herkend, zeker nadat ze 7uur hadden moeten wachten op het Nationale vliegveld in Buenos Aires.. whahaha ). Na heel wat gestress (we waren behoorlijk moe na die lange dag rijden en zeker in die bergpas) hadden we eindelijk een parkeerplek gevonden vlakbij het hotel waar Hans, Jan en mijn manneke zaten te wachten. Bij binnenkomst hoorde ik die andere wappie broer al rare geluiden maken en zag ik Jan met zn vertrouwde peukkie al zitten. Hans moest me eerst flink door elkaar schudden en shaken en droeg me toen de trap op richting de kamer van Bas en mij... Die lambal lag prinsheerlijk te slapen en ik dook er maar naast :D Het was echt heeeeel gek zo ineens weer samen te zijn... Maar het deed me erg goed. Je weet niet goed hoe je je dan moet gedragen en wat je dan ineens moet zeggen, maar woorden zijn dan vrijwel overbodig he :).
's Avonds ergens in Salta gaan dineren met zn allen en toen werd er natuurlijk druk druk bijgepraat. Het reizende drietal had meer dan genoeg meegemaakt al met zn 3e in 2 dagen, dat was erg grappig te horen haha. Ik ben tuurlk al heel erg gewend geraakt aan Argentinië en al zn gebruiken, zeker in Buenos Aires. Het is dan erg leuk te horen en te zien hoe raar alles nog is voor je broer en je vriendje die er slechts een paar uur hebben doorgebracht en alleen maar kunnen praten over hoe bizar alles in elkaar zit :D. Briljant :D. Zo hadden ze bijvoorbeeld in Salta een paar biertjes genuttigd op het terras en toegekeken op hoe de parkeermedewerkers daar werkten. Alle auto's moesten van de handrem staan en as er dan een auto tussen wij parkeren, dan duwde de parkeermedewerkster de auto's gewoon ffies tegen elkaar aan, zodat er een plekje ontstond waar die ene auto dan weer tussen kon. Die 3 mannen hebben hun ogen uitgekeken, ze snapten er niets van :D ik was het al wel gewend van Buenos Aires, dus het was voor mij niet zo heel verwonderlijk, maar as je hun ogen zag bij alleen al het vertellen zag je het verschil in opvatting al :D:D
Die nacht was het heel bizar om te gaan slapen... naast mijn schatje die ik 6 maanden niet gezien had ... we hebben geloof ik ook meer geouwehoerd en elkaar vastgehad dan geslapen, maar dat is te begrijpen denk ik zo.. ;) hihi.
Top dagje weer! :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
