Geschiedenislesje over Uruguay

Hola!

Vandaag erg weinig gedaan, maar wilde dit blogje even wijden aan de geschiedenis van Uruguay. Ik vond het namelijk toch wel beetje schandalig dat ik zelfs nu nog zo weinig af wist van het land, zelfs nu ik er was geweest en mij nog zoveel onduidelijk was. Dat bleek wel na een gesprekje met mijn grote wijze broer (ook al is hij zo onderhand een lopend politiek- en geschiedenisboek maar goed). Dus hierbij ffies wat meer uitleg, wat mij in ieder geval weer meer duidelijkheid heeft gegeven.

********

Uruguay, officieel de Republiek ten Oosten van de Uruguay, is vernoemd naar de rivier die de westgrens van het land met Argentinië vormt en betekent 'Rivier van de waterslangen' in het Guarani.

Archeologische vondsten van de eerste bewoners wijzen uit dat er al 8.000 jaar geleden mensen woonden in dit gebied (vermoedelijk van 15000 - 9000 voor Christus). De allereerste inwoners van Uruguay waren o.a. de Charrúa, een volk van jagers, vissers en verzamelaars. Ze waren zeer vijandig tegenover de Spaanse ontdekkingsreizigers en conquistadores. Zij overleefden de Spaanse overheersing tot in de 19e eeuw en speelden zelfs een belangrijke rol bij de strijd om de onafhankelijkheid.
Andere stammen die ten tijde van de Spanjaarden hier leefden waren de Chaná en de Guaraní. Zij waren echter snel verdwenen toen de Spanjaarden het land koloniseerden.
Er waren drie belangrijke redenen waarom de indiaanse bevolking verdwenen is uit Uruguay: moordpartijen, samengaan met de Spaanse bezetters en als belangrijkste de ziektes die de Spanjaarden vanuit Europa meenamen als pokken, tuberculose en griep. In 1840 leefden er nog maar 18 Charrúa in Uruguay.

Het gebied dat tegenwoordig de Republiek van Uruguay omvat, is ontdekt in 1516 door Juan Diaz de Solis, leider van de Spaanse expeditie die, op zoek naar een weg naar Indië via het Nieuwe Continent, de Rio de la Plata op zeilde. Door de aanwezigheid van bewoners op de kust besloot hij aan land te gaan aan het hoofd van de expeditie. Hij werd echter meteen gedood. Toen, en door de gehele periode van de veroveringen, gaven de indianen zware tegenwerking waardoor de huidige Uruguayanen zelfs hedentendage zichzelf trots "Charruas" noemen, in nagedachtenis van de ontembare geest en de totale weigering tot overgave aan de invasie, gevoerd door de stam die in het Zuiden van het land woonde.
Het heeft lange tijd geduurd het gebied te veroveren, niet alleen vanwege de sterke tegenstand van de indianen, maar ook vanwege het gebrek aan interesse van de Europeanen die er niet de waardevolle metalen vonden die ze in Peru hadden gevonden.

In de loop der jaren voelden de afstammelingen van de eerste kolonisten - Criollos - zich beperkt in hun vrijheid onder de Spaanse autoriteit die hen eigen bestuur verbood en de voordelen van een bloeiende economie en verbeterende sociale status ontzegde. Langzaam, en onder de invloed van de Amerikaanse en Franse revoluties, leidde deze ontevredenheid tot een revolutionaire beweging die in 1811 tot uitbarsting kwam. Toen stond Jose Gervasio Artigas op, een militair officier die populair werd en leider van de revolutie werd. Zijn ideën over onafhankelijkheid, republiek en democratie gaven hem snel de status van één van de grootste staathoofden van het Amerikaanse continent.

De onregelmatigheden duurden verschillende jaren, eerst tegen de Spanjaarden, die na een serie overwinningen in 1814 definitief werden verslagen, en toen tegen de Portugezen. Verraden door verschillende bondgenoten, verbleef Artigas de rest van zijn leven in Paraguay, waar hij overleed ver weg van de slagvelden. Maar de patriotische vlam, die hij had ontstoken, was herboren in de harten van 33 mannen die, geleid door Juan Antonio Lavalleja, een kruistocht voor bevrijding begonnen, gesteund door de gehele bevolking. Dit culmineerde in de onafhaneklijkheidsverklaring in 1825 en de creatie van de staat Uruguay in 1828.

Op 4 oktober 1828, na drie jaren van strijd, werd Uruguay een onafhankelijke staat na een door Groot-Brittannië geregisseerde vredesovereenkomst; in 1830 werd deze overeenkomst grondwettelijk bekrachtigd. De bedoeling van de Britten was om Uruguay te gebruiken als een soort buffer tussen de grootmachten Argentinië en Brazilië. Gedurende de gehele 19e eeuw werd Uruguay’s onafhankelijkheid militair bedreigd door Argentinië en Brazilië, en economisch door de Britten. Zo werd de hoofdstad Montevideo tussen 1838 en 1851 belegerd door federalistische troepen (Guerra Grande), aangemoedigd en geholpen door de Agentijnse dictator Rosas. De periode tussen 1830 en 1903 was er een van grote onrust in Uruguay. Zo telde Uruguay tussen 1870 en 1903 25 verschillende presidenten. Hiervan werden er negen gedwongen af te treden, twee werden er vermoord, een raakte zwaar gewond, tien overleefden een of meerdere revoluties en maar drie presidenten kenden geen problemen. In deze periode ontstonden ook de beide groeperingen die later zo’n grote invloed op het politieke leven in Uruguay zouden krijgen, de Blanco’s en de Colorado’s.

In 1830 werd de eerste Grondwet van de Republiek uitgesproken en werd generaal Fructuoso Rivera gekozen tot president. Gedurende de eerste paar jaren van zijn bestaan had de nieuwe staat, zoals bijna alle andere Amerikaanse landen, het hoofd te bieden aan grote moeilijkheden, zoals het behouden van de interne stabiliteit en rust, de ontwikkeling van de economie, en het oplossen van een grote hoeveelheid internationale problemen. Maar met het verstrijken van de jaren werd het rustiger in het land en begon het te groeien op alle gebieden, zijn hoogtepunt bereikend aan het eind van de negentiende en begin van de twintigste eeuw. Op dat moment werd zeer vooruitstrevende sociale wetgeving ingevoerd, en de productie werd bevorderd tot op het punt dat de nationale munt sterk werd dan de dollar. Op cultureel gebied, stonden personen op die wereldfaam bereikten.

Deze sterke economische en sociale situatie maakten het mogelijk dat Uruguay de crisis van 1929 kon doorstaan zonder serieuze moeilijkheden die de rest van de wereld ten deel vielen.

De tweede wereldoorlog ging grotendeels aan Uruguay voorbij zonder schermutselingen; het was slechts in één episode verwikkeld, 'the Battle of the River Plate' die resulteerde in het tot zinken brengen van het Duitse slagschip Admiral Graf Spee.

De verkoop van Uruguay's traditionele producten - vlees, leer en wol — continueerde tot na de Koreaanse oorlog (1950-54), de stabiliteit van het land behoudend.

Daarna ontstond een serieuze crisis die geen sector van de Uruguaanse economie spaarde. Het leidde tot stagnatie van de productie, buitenlandse schulden, ongecontroleerde interventie van de Staat en paternalisme, de onproportionele groei van de bureaucratie en permanente inflatie. De sociale consequenties waren ontegenzeggelijk: werkloosheid, onvrede onder werkers en studenten, constante stakingen, toenemende agressie en socio-economische onrust.

In 1973, temidden van toenemende economische en politieke onrust, pleegde het leger een coup en ontstond een civiel-militair regime. Een nieuwe grondwet, ontwikkeld door de militairen, werd afgewezen in een volksraadpleging in 1980. Hierop volgend werden onderhandelingen gestart met vertegenwoordigers van de politieke partijen en een plan werd ontwikkeld tot de overdracht van het regime aan een civiele overheid. Nationale verkiezingen werden gehouden in november 1984 and in november 1989.

Het politieke proces heeft zich verstevigd en Uruguay is teruggekeerd naar het traditionele systeem van vrijheid en constitutioneel staatsbestuur.

--------
3 Belangrijke Vlaggen van Uruguay
de Landelijke Vlag:
De Uruguayaanse vlag ontleent zijn kleuren en de zon aan de Argentijnse vlag, terwijl de banen gebaseerd zijn op de vlag van de Verenigde Staten. Tot 12 juli 1830 had de vlag zeventien strepen, sindsdien negen. De negen strepen staat voor de toenmalige indeling van het land in negen departementen; tegenwoordig zijn er negentien departementen.
De zon met een gezicht en omgeven door zonnestralen is de zogeheten Meizon en symboliseert in de Inca-mythologie de zonnegod Inti. Deze zon staat ook op het wapen van Uruguay en daarnaast, omgeven door twee keer zoveel stralen, op de vlag van Argentinië.

De Vlag van Artigas:
De vlag van Artigas, eert de Uruguayaanse 'vader des vaderlands', José Gervasio Artigas. De vlag bestaat uit drie horizontale banen in de kleurencombinatie blauw-wit-blauw, met daaroverheen een diagonale rode baan.
Artigas' vlag werd in 1812 ontworpen naar het voorbeeld van Manuel Belgrano's ontwerp voor de Argentijnse vlag, met de toevoeging van de rode kleur als symbool voor het bloed dat in de onafhankelijkheidsstrijd is vergoten.

De Vlag van de Treinta y Tres:
De vlag van de Treinta y Tres eert de opstandelingen onder leiding van Juan Antonio Lavalleja, die in 1825 onder deze naam vanuit Argentinië Uruguay binnenvielen om de inlijving van Uruguay door Brazilië ongedaan te maken. De vlag is een blauw-wit-rode driekleur, met in het midden de tekst Libertad o Muerte ( "Vrijheid of de Dood" ).


***********************************

Voor mij zijn de vele (overeenkomend met Argentinië ) straatnamen nu dus stuk duidelijker, eveneens de standbeelden, de teksten op het muntgeld zowel hier als in Uruguay en waarom er geen echt oude huizen staan.

Ffies een enkel serieus blogje, hoop dat jullie dit eveneens interessant vinden, en anders heb ik toch getracht jullie eveneens wat kennis bij te brengen ;)