Tango les!

Che Boludos!

Jajajaja, ik heb vanavond mijn eerste Tango les gehad hoor :D Maar eerst ff de dag behandelen, het was weer erg gezellig! :D

Allereerst boodschappen gedaan, want het was er allemaal al weer doorheen. 's Middags wou ik echt wat gaan doen, en Chris zou me nog bellen voro Skydiven of Hanggliding wat je hier redelijk in de buurt voor spotprijsje kan doen.. Dat laten we tuurlk niet zo maar aan ons voorbij gaan he. Maar de knuppel kon me blijkbaar maar niet bereiken. Geen idee hoe dat hier werkt, maar als je zelf geen krediet heb schijn je ook geen telefoontjes te kunnen ontvangen ofzo.. Nah iig ik vandaag opgewaardeerd en toen ging het weer wel. Maar dat was al in de middag, nadat ik zelf al het 1 en ander had ondernomen, dus het vliegen op wat voor manier is helaas niet meer doorgegaan.
Hannah ging vandaag naar 1 of andere documentaire van het flimfestival hier en daarna had ze prive les dus dat ging hem niet worden vandaag. Ik zelf maar ff naar Chris zn hostel gegaan in het centrum, maar die was zelf net op pad dus heb daar maar een berichtje voor hem achtergelaten.

Daarna ff wat rond gedwaald en naar school gelopen. Ik bedacht me nu een keer op een goed moment dat ik nog steeds me certificaat niet heb, en dat ik daar achteraan moest. Dus maar ff Ignacio opgezocht. Die alles nagekeken en het bleek dus mooi dat ik me schriftelijke test op 6% na niet gehaald had :| Lekker genaaid want Luciana had gezegd dat ik het wel gehaald had maar dat er iets mis mee was ofzo. Nou fijn, moet ik dat dus nog keer opnieuw doen :( Dat kost me dan ook weer 6O$ maar goed. Ignacio zei me dat ik het ook over maand ofzo kon doen, gewoon ff van te voren bellen was al genoeg. Dus dat is wel beter, want dan kan ik mooi zo nog ff aan me Spaans werken en dan zal die test ook wel beter gaan. Het schijnt namelijk dat ik voor vervolg scholen daar credits (en wij miss wel studiepunten) voor kan krijgen... Tis het proberen waard :D Dus over maandje ofzo weer terug.
Verder vertelde die me ook meteen van enkele aankomende feesten en heb ik mooi 2 kaartjes meegekregen voor feestje vrijdagaaf. Ignacio gaat altijd over die feestjes, dus dat is mooi meegenomen. :D

Het was een gek gevoel weer terug te zijn. Zo gewoon en veilig op de 1 of andere manier. Ik zag nog enkele meisjes uit de andere klas die enkele niveaus volgden dus nog niet klaar waren. Ik miste wel al de bekende gezichten, dat was wel het meest vreemde denk. Maar goed, daar maar gelijk ff gelunched en gekeken of we nog mail hadden waar we wat mee konden.

Toen belde Chris dan eindelijk weer en zijn we ff naar de 'Ghost Tower' in La Boca geweest. Ik had eerder die dag in zijn hostel dat zien staan op een plattegrondje van Boca en dat klonk wel interessant. Wilde daar sowieso na school ff heen gaan dus dat kwam mooi uit. Nu dus samen met Chris. Die vertelde me van een hele aparte kerkgemeenschap waar hij 's avonds miss heen zou gaan. Iets wat oorspronkelijk komt uit de Amazone in Brazilië en die als soort sacrament een bepaald soort thee gebruiken wat schijnbaar halucinerend werkt. Waarschijnlijk 1 of ander soort drugs. Het is echter in Argentinië en de VS verboden maar in Brasil en in Nederland sowieso niet (nee niets is in Nederland verboden... ). In ieder geval, hij vertelde er behoorlijk wat over en mijn interesse werd toch wel gewekt. Niet om meteen aan de rommel te gaan, maar keertje mee te gaan en slechts de kijken naar hoe en wat. Alleen omdat het hier dus illegaal is, moest ie het via via spelen en had ie helaas nog neits gehoord. Hij zou later nog wel bellen.

n La Boca vrijwel meteen naar het goede adres gelopen. Daar stond idd een raar, beetje eng uitziende toren. Wij daar allemaal omheen gelopen, maar nergens een deur of iets. Dan maar ff vragen. 2 verkopers die daar op de hoek een kraampje hadden vertelden ons dat het slecht de Toren was. De legende zegt dat er in het bovenste gedeelte nog steeds een spook zich schuilhoudt, maar je kan er niet in of iets. Het is dus alleen het zien dat de moeite waard is. Nou ja, dan maar paar foto's gemaakt. Het was wel mooi gebouw hoor, en ik kan best geloven dat het creepy is, maar beetje jammer dat we er niet in konden of iets. Chris keek me ook met scheef oog aan toen we het hoorde, maar goed, we hadden leuk ritje gehad en waren er weer ff uit geweest :D

Wij weer terug. Zitten we kwartier bij de bus te wachten, komt ie eindelijk, zegt de slimmerd dat ie geen muntjes heeft en of ik nog wat heb. Nee slimbo, had dat ff eerder gezegd. Dus maar ergens wat kleine fruitreepjes gekocht voor het wisselgeld zodat we de volgende bus konden nemen.

Terug in het hostel helaas nog steeds geen bericht van de kerk. Weer aantal nieuwe mensen leren kennen, maar heb er nu maar ff niet teveel moeite voor gedaan, aangezien ze me al meteen vertelden dat ze de volgende dag weer zouden vertrekken.... *zucht*
Wel met een Amerikaanse filosoof in erg interessant gesprek geraakt die hier nog paar dagen is en dan weer doortrekt. Hij had een behoorlijk heftig levensverhaal hoe tie tot het beroep filosoof is gekomen, maar het trok echt al mijn interesse. Hij heeft me ook zn email gegeven en enkele sites de ik zeker ga uitchecken. Daar nog half uur mee gepraat toen ik echt naar huis moest spijtig genoeg. Hoe dan ook moest ik me thuis gaan omkleden. Of ik zou met Chris mee gaan en dan zou ik binnen iets meer als uur weer terug moeten zijn (wat haast onmogelijk is in de spits in BsAs) óf ik zou met Hannah uit eten gaan en vervolgens naar een Jazz Show. Snel afscheid genomen en op naar de bus. Weer overvol tuurlk dus het was weer heerlijk knus.

Thuis aangekomen het volgende goede nieuws! Doris had al werk gezien! Het was wel niet de meest giga baan en we gaan zeker nog ff verder zoeken, maar ik heb iig een goed gevoel dat ik wel snel een baantje kan vinden. Wat Doris had gezien was dichtbij in een Locutorio. Let op, de werkdag is enkel zondag van 9 uur sochtends tot 12 uur savonds... dat is werkelijk 15 uur achter elkaar.. :| En niet dat je veel hoeft te doen hoor. Enkel mensen verzwijzen naar een computertje of telefoonhokje en geld regelen en soms een fotokopietje.. met een goed boek moet dat wel lukken en wellicht zelf ook ff internet af en toe. Maaar allen die begintijd zit me niet bijster lekker. Man soms ben ik dan nog niet eens thuis van het uitgaan.. Maar goed, een baan is een baan enheb het hard nodig. Doris en ik gaan nog ff van de week, miss straks, miss morgen ff rondje lopen in de buurt om bij wat andere winkeltjes na te vragen, wellicht ook op nog een andere dag of iets gunstigere tijden, dat zou fijn zijn. Vind het iig geweldig dat ik nu al ergens heen zou kunnen, dus dat zit wel goed!

Verder thuis met Hannah over en weer gecontact. Het uit eten gaan ging hem niet meer worden, aangezien een vriendin van haar een reservering had bij de Jazz club at 22.3O en het inmiddels al tegen 8 was gelopen en we ook nog ergens heen moesten en dan nog moesten eten en weer door moesten. De Argentijnse snelheid kennende, ging hem dat echt onmogelijk worden. Dus het eten maar uitgesteld en afgesproken om 22.3O bij de Jazz. Chris had inmiddels laten weten dat hij geen contact meer had kunnen krijgen met die via via persoon voor de kerk dus dat het helaas niet door kon gaan. Erg jammer, want had er erg veel interesse in gehad mee te gaan kijken. Miss een volgende keer, maar dat is volgende maand dus nog ff wachten.

In ieder geval. Thuis nog lekker mee gegeten en daarna weer op naar Hannah. Bij de Jazz aangekomen was het echter helemaal dicht en hermetisch afgesloten. Het leek Ford Nox wel ;). Nou goed, ff gewacht met Hannah (die had een mega gave hoed op:D) en al spoedig kwamen 2 andere vriendinnen van haar uit VS die hier studeerden voor maandje (allemachies er zijn hier meer Yanks dan Nederlanders:|). Wel erg aardige meisjes met wie ik het zeker goed kon vinden! Eentje wil miss zelfs mee gaan hanggliden volgende week :D Mooooi ff contact houden dus haha. Maar niet te intenief, want ze vertrekken over 2 weken alweer... Hannah had trouwens heel mooi stukje over dit soort vriendschappen op haar site gezet (dat is trouwens http://palabra.tumblr.com/ ): "...Making new friends, which is great, but complicated because the life of an ex-pat seems to mean making friends only to have to (probably) give them up after a month, two months, the length of your stay, or their stay. Having never studied abroad before, the only thing I can compare the phenomenon to is the experience I had at summer camps. Summer camp friendships: brief and, on occasion, incredibly intense. Whispering about pranks, crushes, homesickness while huddled in a single bed under mosquito netting after laying on the grass, trying hard, but losing count of the number of stars in the sky and bug bites covering your limbs (all of this, of course, before attempts at counting sheep). Flashlights and funny faces and serious rainbow marker written promises to stay in touch. We’d lose our friendship bracelets while swimming in the lake. Then we’d make more.
I know I will keep in touch with some people I’ve met here, but distance is difficult to manage. Although we have Facebook and other social networking sites (and e-mail, of course) now to try to close the gap, keep us linked and updated, the connection through these portals is, for the most part, superficial and impersonal. But we all know this I guess, and, for me, things are different now that I have shared many late-night mosquito-netted conversations with people who I will never see again. I’ve learned how to say goodbye (and mean it), but it’s still strange… ''
Vooral haar laatste zinnetje, geweldig in mijn ogen :) Het is ook gewoon zo.

Maar ff terug naar de Jazz. Nou, ff gewacht en gebeld, maar schijnbaar was er dus iets mis gegaan. Erg bizar want Nicole (1 van de andere meisjes) had vandaag nog gebeld en echt voor vandaag gereserveerd.... :| Maar dat zal wel verkeerd door zijn gekomen, waarschijnlijk andere dag ofzo. Goed, wat dan. We hadden inmiddels berichtje van Christian uit onze klas gehad dat ie weer ff in BsAs was (na weekje Chille en Bariloche) en vanaaf naar een Tango ding ging met nog 2 vrienden en of wij ook wilden komen. Tuurlk, nu hadden we toch niets te doen. Wij eerst ff met zn 4e een postre gaan eten in Palermo hoor. We waren langs zoveel restuarantjes gekomen dat we dat niet aan ons voorbij konden laten gaan. En het was onwijs lekker, uiteraard :D Weer heerlijk chocolade soort van cake op met een nog zoeter iets eroverheen, zoiets als Dulce de Leche, jammmm :D

Daarna taxi gepakt met zn 4e naar het adres wat Christian ons gesmst had. Het was weer net zo onduidelijk als de vorige keer toen we hem in 'The Spot' hadden getroffen dus weer ff op en neer gezwalk tussen wat straten tot we ze dan werkelijk vonden. Alleen.. opnieuw was er iets mis gegaan en was er geen show.... Een totaal verkeerd adres meegekregen.... *zucht* We moesten nu naar het centrum, waar de show zich wél bevond. Nou, dan dat maar, aangezien we werkelijk in een creepy wijk stonden waar ik niet graag lang wilde doorbrengen. We waren inmiddels met 7 dus moesten 2 taxis nemen. Ik met een Duits meisje (schoolvriendin van Christian en Christian die hier ff voor vakantie is) en grote Christian in de taxi en daarheen. Ff later kwamen de anderen, maar zonder de 2 nieuwe Amerikaanse meisjes. Die waren hier al keer geweest en wilden liever ergens anders heen. Oké, zelf weten. Jammer alleen dat we geen afscheid hebben kunnen nemen, maar lang leve facebook :D . Wij met zn 5e naar binnen in 'The Cathedral, een tangolocatie! Wat een prachtlocatie zeg! ZO simpel ingericht, maar giga hal met allemaal tango dingen overal en gewoon geweldige sfeer. Spijtig genoeg dat Hannahs camera leeg was, anders hadden we zeker weer wat mooie fotoows gehad!

Eerst was er nog veel muziek en hebben we er erg van genoten, aangezien het echt de oude Tangostijl was (zeker anders als de show waar we paar weken geleden met school naar toe waren geweest).
En toennn, was het danstijd! De muzikanten ruimden alles op en de dansvloer kwam vrij. En ja hoor, bijna alle heren in de zaal stonden op en vroegen een dame ten dans. En de hele vloer vol gewoon! En dat was toch aardig groot vloertje kan ik je zeggen. Het is een mooie dans om te zien, heel sensueel. Wij zaten er een tijdje na te kijken, toen ineens een man op leeftijd mij ten dans vroeg. Eerste reactie was tuurlk dat ik geen Tango kon dansen dus 'Lo siento Señor'. Toen zei Hannah, miss kan ie het je wel leren! En ja, waarom niet, dus ik achterop en gevraagd of tie het me dan miss wel kon leren. Ja tuurlk, waarom niet. Haha dus ja hoor, ik mijn eerste Tangoles gehad in een een echte Tangozaal :D En het is vrij simpel (de basis dan wel te verstaan). Gewoon lopen naast elkaar als het ware, met enkele draaien die je snel doorhebt. Ik vond het iig erg leuk en vrij gemakkelijk op te pakken :D Meteen 3 nummers gedanst, dat is nog eens aanpakken!

Weer terug aan ons tafeltje was er een rare kwiebus reincarnatie aan het verkopen... En hij was ervan overtuigd dat we allemaal in ons vorige leven een keer Argentijn waren geweest, anders waren we hier nu niet.... En hij was er écht van overtuigd kan ik je zeggen... En zo plots dat ie was gekomen, verdween ie ook weer.. wat een frapant figuur was dat... :|

We hebben nog leuk avondje gehad hier! De tijd vloog echt en voor we het wisten was het 4 uur. Toen toch maar op naar huis gegaan, aangezien we allemaal de volgende dag moesten werken of school.. Dat was iets minder haha. Hannah smste me nog toen ze thuis was en dat ging weer over en weer. We hebben elkaar echt gevonden hier :D

Maar wat een dagje zeg!!! Heb er echt van genoten! Wie had dat deze morgen gedacht haha.

Chau chau!