'Relaxing Day'

Ola!

haha nou, dat de titel al tussen haakjes staat, is niet voor niets. Maar ik zal het hele verhaal eens uitleggen.

Vandaag, zondag - spijtig genoeg rijden ze gewoon met de auto op zondag in dit land, ondanks dat het Katholiek is.. ;) - hadden we een relaxed dagje ingepland. 'Ff' de stad uit en frisse lucht relaxen. Ok, prima, had wel zin in om ff uit de grote stad Buenos Aires te komen. Ik vroeg mij al meteen af met welke bus dit keer en hoe lang we erin zouden moeten doorbrengen.. ;)
Om 1O uur zijn we eruit gegaan, ontbeten en tassen gepakt. Nog ff langs vader en moeder van Doris geweest - die vader heb me toch een grijns eropstaan.. Echt Caatje P, jij zou ook helemaal dubbel liggen :D - en toen richting bus. We stapten in de 132 op de hoofdweg op, en moesten uiteraard weer uurtje in de bus zitten. Langzaam maar zeker kwamen we in de dure wijken. Steeds meer huizen met privebewaking :|. Wat een mooie huizen zeg, ongelooflijk al die verschillende wijken... :| Op een gegeven moment stopten we voor het station. Kaartje gekocht aan het loket - die kaartjesaparaten zagen er wel erg ingewikkeld uit.. - en door de controle. Je moet je kaartje hier goed bewaren, want die heb je ook weer nodig bij terugkomst. Anders kun je het perron niet af... Dan weer iets aparts. Alles is hier gewoon rechts qua verkeer. Het spoor echter niet. Dat werkt op zn Engels. Dit omdat de Engelsen het lang geleden aan hebben gelegd en de Argentijnen hebben het nog niet de moeite waard gevonden het aan te passen aan de rest van het land. Dus het werkt nog steeds met linksrijdend verkeer. De treinen zijn ook gigantisch. Het spoor is veel breder, evenals de trein. Er zitten wel gewoon 2 aan 2 stoelen in, maar deze zijn erg groot en breed. Je zit lekker ruim dus. En met airco, mmm. Het was vandaag weer ruim 3O graden dus dat was welkom. Nou, na een uur in de trein gezeten te hebben waren we op plaats van bestemming. Een dorpje net buiten de stad. Onderweg, langs het spoor kwamen we ook al door de buitensteden van Buenos Aires en dat daar de rijkere Argentijnen wonen was duidelijk te zien. Haast allemaal een zwembad en allemaal bakken van huizen. Wel prach-tig-e huizen, dat zeer zeker!!! Maar het is hier zo, je bent rijk als je rijk geboren wordt of veel geerfd krijgt. Wanneer je 'normaal' of arm geboren wordt, zal je nooit rijk worden. Men verdient hier te weinig om te kunnen sparen. Je kunt in feite niets op bouwen, want je hebt al je inkomen nodig om gewoon rond te kunnen komen. Ook met een hele goede baan blijft het zo. Je komt echt niet in de mogelijkheid te sparen.

Nou, eenmaal uitgestapt, wij de stroom gevolgd. Al meteen kwamen we bij de hele grote rivier. Het water was onwijs bruin. Volgens Rob was het niet verontreinigd door chemisch afval of iets, maar was het zo bruin doordat veel grote rivieren in deze rivier samen komen waardoor heel veel slib en alles mee komt. Ik weet het niet. Later werd mijn afvraging lichtelijk bevestigd.. Aan de steigers waren onwijs veel grote en kleine boten bevestigd, voornamelijk rondvaart boten zoals wij ze kennen. Er was nog veel meer te doen in dit plaatsje, maar Rob zei dat we al genoeg tijd zouden verliezen op het water en dat dat wellicht met deze temperatuur het lekkerst zou zijn. Dus wij een kaartje gekocht bij 1 van de hokkies en op de boot gestapt. De rit zou 1,5 uur gaan duren..
Net vertrokken kwamen we langs huisjes aan de kant van het water. Al snel begonnen er mensen uit te stappen die daar woonden (al dan niet tijdelijk in de zomer) maar ze konden daar enkel via boot komen. Later bleek dat veel mensen ook boodschappen lieten bezorgen door dergelijke boten, en dat er maar enkele 'toeristen' meegingen.
In ieder geval, in het eerste half uur van de tocht kwamen we ook langs hele grote hallen. Deze waren ontzettend hoog. Toen we er langzaam voor bij voeren zagen we dat deze tot de nok toe gevuld waren met kleine yachten, en plezierbootjes. Zoals wij de jachthavens kennen, zo kennen ze hier blijkbaar de bootopslag.. Niets te haven, niets te de bootjes in het water laten. Nee er gewoon uit halen en stallen, allemaal boven elkaar in een gigantische hal.... :P Het zag er erg frapant uit en het was wel ff een vreemde gewaarwording moet ik zeggen. Maar ach, hier is het effectief, dus prima.

Even later werd voor mij meer duidelijk waarom het water zo bruin was (serieus, het zag er smeriger uit as de Rooie Vaart.. :|, nja daar hebben we ook al eens in gezwommen, maar even voor het idee.. ;)). Er lagen tientallen grote schepen gewoon weg te rotten aan de oevers.. :| Waarschijnlijk een keer daar aangelegd, of kapot gegaan en geen geld gehad om te maken en maar laten liggen.. Daar zijn de Argentijnen uberhaupt al heel sterk in, as er iets kapot gaat, gewoon laten staan of liggen waar het kapot is gegaan.. :| Maarja, sommige schepen waren dus al voor de helft weggezakt of gezonken en al die roest stroomde zo de rivier in.. Reken het maar voor jezelf uit...

Nou, eindelijk na 1,5 uur varen waren we op plaats van bestemming. Wel een onwijs mooie tocht gehad. Langs de grote rivier en kleine zijriviertjes waar om de enkele tientallen meters aanlegdockjes waren met steeds 'vakantiehuisjes'. Het zat er bomvol. De 1 zag er niet meer leefbaar uit, maar de ander was weer zo tropisch as de tering. Weer zoooveel verschil onderling, ongelooflijk wel. Wat ze wel allemaal gemeen hadden waren de aanlegstijgers.. Geen van allen zou ik vertrouwen en allemaal leken ze van ellende uit elkaar te vallen. Wonder boven wonder is het elke keer weer goed gegaan als er mensen op gingen staan.. :| :D

Nou, toen wij eenmaal van boort gingen, waren er nog maar enkele op de boot aanwezig. De rest was allemaal afgestapt onderweg. Bij ons was het een vrij toeristisch oordje. Dat wil zeggen, toeristisch voor de mensen die uit de stad een dagje kwamen relaxen. We waren om 11 uur vertrokken en kwamen om half 3 aan. Dus.. relaxen he.. ;) Het was hier wel zo; of je moest betalen voor je verblijf, of je moest iets te eten kopen.. Nou, aangezien we inmiddels wel honger hadden gekregen maar wat eten. Toen een lekker plekje in de zon/schaduw gezocht bij het water en ff 2 uurtjes heerlijk gerelaxed.. :D

Om half 5 de hele toch weer terug.. 1,5 uur met de boot, 1 uur met de trein, 1 uur met de bus... :(
Onderweg wel weer genoten van al het moois onderweg en proberen de mensen om me heen af te luisteren.. (A) Het lukt nog niet zo goed, maar steeds meer woorden begin ik te herkennen. Ook as Rob en Doris in gesprek zijn kan ik vaak wel opmaken waar het gesprek over gaat, maar niet precies wat ieder zegt. Maar het is al meer als 7 dagen geleden.. :D

Oh nog iets. Op de heenweg zat er een ontzettend vervelend kind tegenover mij op de boot. Absoluut niet naar zn ouders luisteren en lekker zn eigen ding doen. Ik vond het al belachelijk dat de ouders het allemaal toelieten en er niet eens wat van zeiden. Rob legde me uit dat ze hier de kinderen ontzettend verwennen. De kinderen mogen hier alles. Vooral omdat het begrip van 'kindermishandeling' hier heel anders is als in Nederland. Een opvoedende tik of strenge toespraak behoort daar al onder vinden ze hier. Nou, het zou mijn kind niet moeten zijn, maar goed. Gelukkig was tie op de terugweg doodmoe dus hadden we er weinig last meer van :D

Toen we op het station waren heb ik Doris nog getrakteerd op een lekker ijsje. In dit land hebben ze in haast elke straar wel een ijssalon. Ze zijn hier dol op ijs :D Dat komt ff mooi uit, ofnie dan :D:D:D:D

Nou, al met al waren we weer om half 9 thuis. Met toch wel 2 uurtjes relaxing ;)
maar ik heb wel een hele leuke dag gehad, daar niet van! En heb weer een heel ander stuk van de omgeving gezien.

Maar, het is nog niet af... :D Ik had gister namelijk met mijn allerliefste schatteke afgesproken dat ik zou bellen! Om half 12 Nederlandse tijd (dat is half 9 hier). Dus ik was al aant haasten en al onderweg, maar dat kennen ze hier niet zo goed, dus het zat niet echt mee.. :P Maar goed, om half 9 meteen naar boven gesprint en telefoon gegrepen. Toen heeeeeeeeeeeerlijk 1,5 uur met de meest speciale jongen van dit hele universum getelefoneerd!!! :D (L) En heeeeeerlijk dat het was dat ik EINDELIJK zijn lieve stem weer kon horen!! Mmm, het was gewoon helemaal geweldig!! :D Ik hou zooooveeeel van jou schatje!!!! Hihi!
Spijtig genoeg is het niet mogelijk heel veel te bellen, maar ga zeker proberen elke maand te bellen!! En in mei tuurlk twee keer, want dan is deze topper ook nog eens jarig. Dus vind dat dat extra telt ;):D hihi mmm schatje!! :D(L)

Mmm maar helaas, vandaag bracht ook minder nieuws.. :( Na mijn super telefoongesprekje hoorde ik via een mailtje van mijn mama dat onze hond, Doppie, overleden is.. Gisteren. Heel vreemd, hij zakte gewoon in elkaar.. :( Hij was nog niet eens ziek of wat dan ook... Het beestje was de laatste tijd geregeld bij mijn opa, om hem gezelschap te houden, en het was niet bepaald mijn lievelingsbeestje, maar het was wel ONZE hond. En het doet me pijn dat tie zo maar ineens overleden is.. :'( Ik had er geen speciaal afscheid van genomen, omdat tie nooit ziek was en nog helemaal niet zo oud dat tie in gevaar was met zn leeftijd.... :( mijn lieve Doppie, rust zacht in de koekjeshemel en waak alnsog over mijn lieve Opaatje. (L)

We hebben net nog lekker Pizza op en ik ga zo lkkr me bedje in. Het was een hele drukke en speciale dag. Vol met afwisselende emoties. Geweldige, maar ook erg verdrietige.