Mooie afsluitende dag in Cambodja in onze stijl :)

Soek sabaai!

Nou, dat was het dan alweer; onze laatste (althans; geplande) activiteit van onze reis. Bizar hoe snel het allemaal gegaan is.. Daar gaan we ook nog helemaal niet te lang bij stil staan, want we willen helemaal nog niet aan het einde van onze schitterende reis denken. Nee! We hebben het nog veel te veel naar ons zin met zijn tweetjes! <3 Dus dat komt later nog wel ter sprake.. ;-)

Terug naar ons programma! Vandaag stonden met name nog enkele tempels van het gigantische Angkor op de planning (hier komt echt geen eind aan hoor, tis zó groot. Je kunt ook niet voor niets een week- en maandkaart kopen..). Dit keer niet de belangrijkste of hoofdattracties, maar meer de overwoekerde, afgelegenere en kleinere tempels. Dit bleek absoluut ons ding te zijn! Vooral lekker in de natuur, wat trekking en vooral weinig (zon)toeristen! :)

Onze eerste stop was bij een tempel die uit alle drie de materialen baksteen, rots en zandsteen opgebouwd was. De enige in het gehele Angkor complex die gebruik maakte van al deze drie materialen. Het was niet zo’n grote tempel en naar ons idee ook niet heel veel anders als de anderen die we tot zover hebben gezien. Mogelijk zeg ik hiermee iets heel fouts en zijn er vast en zeker tientallen of honderden verschillen, maar wij zien ze gewoon niet zo :$ Al weet ik zeker dat geschiedkundige en archeologen ze wel ontdekken en hier ook een volle week of misschien wel een maand hun ogen uit kunnen kijken. Voor hen is het Angkor-complex dus wellicht een absolute must :).

Onze tweede stop was bij de Banteay Samré tempel; een Hindoeïstische tempel stammend uit de 12e eeuw met de typerende Angkor Wat-stijl (zoals de boekjes zeggen). Deze tempel was eveneens niet erg groot en eveneens niet hoog, maar deze is zo beroemd wegens de nog altijd schitterende basreliëfs van Vishnu als creëerder van de wereld. Het was ook hier (net zoals bij de eerste tempel van vandaag) bijzonder rustig en dat was echt heerlijk. We namen (en kregen) onze tijd om rond te lopen, de reliëfs eens op ons gemak en van dichtbij te bewonderen en om foto’s te maken. Ook liep er hier een zwangere mini-tijger rond die maar wat graag wilde poseren.

Na dit fijne tweede bezoek stapten we weer in de auto die ons vandaag overal naar toe bracht (de tempels van vandaag lagen een behoorlijk eind van het centrale complex, dus dat ging hem niet worden per tuktuk) en reden we richting het begin van de trekking naar Kbal Spean. Onderweg stopten we nog bij twee typische Kmer-huisjes. Onze gids (dezelfde als van gisteren) vond het echt nodig dat we er een foto van maakten. Toen we zeiden dat deze huisjes veel op die van Laos leken, was dat haast een belediging (zo kreeg ik het idee althans) en nee, die waren heel anders. Oké, dan stoppen we wel even.. Bij het eerste was er niemand thuis, op twee waakhonden na maar die hadden het te warm om echt actie te ondernemen volgens mij.. :P Dus liepen we maar even naar het tweede, wat toevallig ook een soort van zeer plaatselijke dokterspost was. Zoals gezegd lijken de typsiche Kmer-huisjes hier erg op die van de plaatselijke bevolking in Laos; houten huisjes op hoge palen met daaronder plek om te zitten, om eten klaar te maken, te spelen of om spullen te stallen. Onze huidige gids vertelde dat de mensen hun huizen op deze hoge palen plaatsen, wegens het ongedierte; zo blijven de meeste slangen, spinnen en ratten buiten. Een nieuwe verklaring die we nog niet hadden gehoord. Volgens Jack (onze gids in Noord-Laos) was er geen verklaring, ‘dat is gewoon zo hier’, volgens één van de gidsen in het zuiden van Laos was het om daaronder te leven zodat ze altijd schaduw hebben en volgens onze gids hier in Cambodja is het dus om het ongedierte buiten te houden. Nou ja, ze kunnen tuurlk ook allemaal kloppen. Verder vertelde Sun dat er vaak maar één groot vertrek is en dat daarin geslapen wordt. De keuken is vaak onder of net naast het huis en indien er een ‘toilet’ is (wij denken een Frans gat in de grond), is dat ook in een hokje ergens verderop achter het huis (zoals bij ons vroeger het geval was) en de ‘badkamer’ is vaak bij de plaatselijke put waar emmers water dienen voor de ‘douche’. Toch wel heel anders als bij ons..

Na deze korte stop reden we in een klein uur verder naar het begin van de trekking naar Kbal Spean. Hier waren wat restaurantjes en rusten we eerst uit, namen wat koud drinken en snoepgoed en begonnen toen pas aan onze tocht naar boven. Een fraai pad van 1500 meter, waar onze gids Sun het nog behoorlijk zwaar mee had. Voor ons was het wel prima. Het ging totaal niet stijl, op slechts enkele, korte stukjes na wellicht met enkele gigantische rotsblokken waar je dan even goed moest kijken eer je je weg naar boven koos. Het gros van het pad was echter wel wat omhoog lopend, maar altijd zeer goed te doen. Je had met name te maken met heel veel gigantische boomwortels. He-le-maal ons ding dus! :D Lekker in de natuur, over rotsen klauterend, langs bomen en over lianen doorwurgend. Lianen hingen er ook echt veel! Sommige waren ook zo bizar dik dat we er samen aan konden hangen. Lachen :D Net Tarzan en Jane, oehoehoehoehoeeee! (Jullie zien het plaatje hè.. ;-)).
Ook gingen we tijdens het pad op zoek naar spinnen, slangen of andere wilde dieren. We zaten midden in de jungle, ook al was er dus redelijk vlakbij een weg. Al stopte die wel bij het begin van deze trekking. Maar het gebied waar we nu liepen was een plaats waar nog veel wilde dieren leefden, zelf tijgers!! Alleen die zag je niet zo vaak, eerder slangen en spinnen. We stopten op een gegeven moment ook bij een hol van een grondspin. Die zijn groot en zwart. Sun maakte flink lawaai in zijn hol, maar hij was niet thuis denken we. Hij kwam in ieder geval niet naar boven, wat doorgaans wel het geval is. Enigszins wel jammer, want we stonden tuurlk helemaal gereed met onze camera. Andere kant ook weer niet rampzalig, want ze schijnen echt groot te zijn, die grondspinnen.. :P Dan maar op zoek naar een slang ofzo. Je moest wel oppassen waar je stapte en waar je je aan vastpakte, omdat slangen dus veel voorkomend zijn in dit gebied en er ook veel giftige bij zijn. Ze vallen niet zo maar mensen aan en blijven vaak op afstand als ze mensen op het pad horen, maar het gebeurd wel eens dat ze te laat zijn en zich alleen schuilhouden. Als iemand dan per ongeluk op ze stapt of vast pakt, ja, dan reageren ze wel en dat doen ze dus wel vaak met een bijt. Als ie giftig is.. euh, ja, dat kunnen jullie zelf wel invullen hee.. Niet handig in ieder geval. Dus daarom keken we goed waar we stapten en maakte ik zo min mogelijk gebruik van mijn handen. Ook toen we aan de lianen gingen hangen, eerst goed kijken of je niet toevallig een slang vastpakt.. :P Want die lijken er nogal op (naar het schijnt; tis niet dat ik een slangenexpert ofzo ben :P). Helaas hebben we geen wilde beesten gezien, op een soort hagedis en een wolk mooie, kleine gele vlindertjes na. Oh en visjes in de stroom waar we naar toe liepen. Wel jammer, wat de gids ook echt vond, want dat had wel een extra toefje op een mooie tocht geweest.
Na een 40minuten lopen, kwamen we aan bij de bestemming van onze tocht; Kbal Spean. Kbal Spean is een tempel, gelegen in de Phnom Koulen bergen, zo’n 40km buiten Siem Reap. Deze tempel wordt als de meest heilige voor de Cambodjanen geacht, omdat het gelegen is aan de oorspronkelijke Siem Reap rivier. De rivier die alle rijstvelden besproeit; de levensbron voor velen. In de rivierbedding zijn verschillende Hindoeïstische afbeeldingen gehouwen uit de stenen te zien. De Lingas (vierkantvormige uithouwing met een cirkel in het midden) werden in de bedding gemaakt om het water vruchtbaar te maken. Dit water liep namelijk vanaf deze bergen naar Angkor en omgeving; het water maakte daarmee dus het hele rijk vruchtbaar. Ook zijn er verschillende andere afbeeldingen uit het Hindoeïsme te zien, zoals twee van de belangrijkste Goden Vishnu en Shiva en verschillende reïncarnaties van Vishnu. Je moet wel goed blijven kijken, want soms vallen de afbeeldingen helemaal niet op. We volgden het stroompje een stukje stroomafwaarts, waar we ook bij een kleine waterval uitkwamen, waar we eveneens verschillende afbeeldingen in de rotsen tegenkwamen. Omdat het nu alleen het droge seizoen is, is de stroom erg klein en staan niet alle afbeeldingen onder water. Dat schijnt een erg bijzonder zicht te geven, maar dat weten we dus helaas niet. We vonden het zo ook al wel zeer mooi en eigenlijk ook wel een interessante zoektocht naar ‘nieuwe’ afbeeldingen. Het was sowieso een prettige afwisseling van de vele (naar ons idee veelal dezelfde soort) tempels, plus zit je hier echt even midden in de natuur; voor ons echt heerlijk.

Na bijna twee uur waren we weer terug bij het punt met de restaurantjes waar we met onze kleine trekking waren begonnen. We stapten weer in bij onze chauffeur van vandaag en stopten een paar kilometer verder bij een super toeristisch restaurantje (dat was ook wel te zien aan de prijzen) waar we een kleine lunch hadden. We namen beiden weer iets typisch Cambodjaans. Renéetje de LocLac (al was die een beetje taai hier) en ik de gefrituurde spring rolls. Vegetarische gefrituurde rolletjes die veel weg hebben van loempiaatjes (nee hoor Sjon, ze komen bij lange na niet in de buurt van..;-)).

Na onze lunch vervolgden we onze weg naar nog één laatste kleine tempel; Banteay Srei, oftewel de tempel van de vrouw. De tempel heeft deze bijnaam omdat de gehele tempel van roze zandsteen is gemaakt waardoor de tempel een rode gloed heeft (wat door de jaren heen helaas flink verkleurd is); de roze zandsteen zou betrekking hebben op de schoonheid van de vrouw. Het is één van de oudste tempels van Angkor; reeds in de 10e eeuw gebouwd en is ter ere van de Hindoeïstische god Shiva. Deze tempel is vooral bijzonder vanwege de roze zandsteen, maar eveneens vanwege de enorme details in de vele afbeeldingen. In het midden van het binnenste hof bevinden zich drie tempeltorens. Naast de trappen die naar deze tempeltorens leiden, staan beelden van wachters met dierenkoppen, zoals een leeuw, een aap en de Garuda. Wij vonden dit een zeer mooie, kleine tempel. Inderdaad vooral door de vele verfijningen die wonder boven wonder nog zeer goed bewaard zijn gebleven. Al vonden we dat ook terug bij verschillende andere tempels die we gezien hadden. Van de rode gloed konden wij helaas niet zoveel meekrijgen; de stenen zijn door de jaren heen zo aangetast door de zon, regen en het daaruit voortkomende mos, dat ze veelal een donkere kleur hebben gekregen. Het moet er vroeger wel héél bijzonder hebben uitgezien met die gloed!

Dat was het dan voor ons Angkor-tempelcomplex bezoek. We vonden het eerlijk gezegd ook wel prima. Achteraf gezien zijn we blij dat we de enkele grote tempels gezien hebben, want dat hoort er toch ook wel bij, maar we zijn ook eerlijk als we zeggen dat we het meest genoten hebben van de kleinere, rustigere en meer in de jungle gelegen tempels. Dat toch echt meer ons ding; vooral het meer natuurlijke aspect wat ook veel de magische, mythische sfeer aan zo’n tempel meegeeft, dat is vooral wat ons zo raakt en wat wij zo zochten. Hoe dan ook hebben we echt enorm genoten, zeker vandaag. Ook al vonden we het gister niet zo denderend en waren we eigenlijk best wel teleurgesteld, dat heeft vandaag toch wel een beetje goed gemaakt. Voor iedereen die veel interesse heeft in het Hindoeïsme en het oude Boeddhisme en/of de architectuur uit deze eeuwen, vinden we een bezoek aan dit gigantische complex echt een aanrader. Wat zullen geliefden daarvan hun ogen uitkijken! Voor ons was het zo prima en zijn we blij dat we het mee hebben gepakt. We hadden het ook niet willen missen! :)

Op de terugweg terug naar Siem Reap en ons hotelletje, kwamen we nog langs een ‘shooting range’. Oh, willen jullie zelf ook schieten? Dat kan hoor. Euh, nou ja, veilig klinkt het niet, maar laten we even kijken dan. Nou, we hadden het nog niet goed en wel door laten dringen of we reden al tussen militaire gebieden door (totaal niet afgezet) en we stopten bij een open gebouwtje waarin oude mortieren en een flink luchtafweergeschut stond opgesteld. We liepen naar ‘binnen’ waar een man naar ons toe kwam en even met onze gids praatte. Vervolgens werden we naar een soort kamer gebracht waarin echt tientallen geweren aan de muur hingen.. Van M-16’s tot bazooka’s, van shotguns tot speciale wapens met lasers etc. Niet normaal.. dat hing daar gewoon.. ‘Welk wapen wil je proberen?’ Euuh.. sorry? ‘Kies er maar één’. Oké… nou, doe dan de M-16 maar, die ziet er wel tof uit en volgens mij heb ik ons pa daar nogal eens over gehoord.. :P Oké, paar dollar betalen en je krijgt 30 kogels. Even het hoekje om naar een schietbaan en ga je gang… Renéetje ging eerst en schoot al vrij snel (de beste man die het verder regelde stond er wel naast en regelde de munitie enzo, dat mochten wij zelf niet doen, we mochten het geweer alleen vasthouden en schieten.. ‘alleen’.. :P), maar dat knalde nogal dus ik zette maar gauw oorbeschermers op. Zo’n 20meter verder hing een poster met een vent en een schietschijf erop die je dus moest raken. Jammer genoeg hadden we geen vizier die precies scherp maakte waar je precies schoot, waardoor we pas achteraf in het papier konden zien waar de kogels terecht waren gekomen. Overduidelijk had het geweer een afwijking, want we schoten beiden teveel naar rechts, terwijl ik toch zeer zeker was dat ik precies in de binnenste schijf schoot (tis niet dat ik het nog nooit eerder heb gedaan ofzo..). Maar goed, het was overigens toch wel leuk te horen dat toen het mijn beurt was, ik een betere schutter was dan vriendjelief. Voor mij was dat dan leuk te horen.. ;-) Wel balen dat we niet tussendoor bij hadden kunnen stellen, anders hadden we zeker in de roos geschoten. Bam! Zo, maar dat was wel ff een kick hoor. Gewoon met een M-16 schieten! :D Dat kan hier ook gewoon zo maar.. In Nederland, of wellicht heel Europa, gaat je dat dus echt niet zo maar lukken.. :P Precies daarom deden we het dus ook maar gewoon.. (A) Alles doen waar je normaal niet zo’n kans toe krijg..! :D

Na ons schietavontuurtje vervolgden we dan de weg naar Siem Reap. Maar ook dit keer kwamen we er nog niet aan en stopten we onderweg bij een grote massagezaak waar we wel interesse in hadden. Onze gids ook maar al te graag en die was binnen no time weg voor een uur massage. Wij mochten ook kiezen en ik koos eens een voet-reflexmassage (had ik nog nooit gehad) en Renéetje ging dapper voor de ‘stress relief’. We volgden een mevrouw een gigantische zaal in, met allemaal bedjes met gesloten gordijntjes waar een berg schoenen en slippers voor stonden. Vanuit verschillende kanten kwamen kletsende geluiden en oerkreten. Ze waren goed bezig dus :P Wij konden plaatsnemen in een afgesloten hokje met vier bedjes. Renéetje moest een massagebroek aan en we konden lekker naast elkaar plaatsnemen. Mijn massaga was niet bijzonder spannend of juist ontspannend te noemen moet ik zeggen. Misschien als je echt flink zere voeten hebt, maar ik vond het niet erg bijzonder. Lekker is het tuurlk altijd wel, maar ik zou het niet zo maar nog eens doen. Maar goed, dit had ik nog nooit gedaan, dus altijd van alles proberen :). Renéetje kraakte aan alle kanten en zijn masseure ging op een gegeven moment bovenop hem staan en trok hem haast letterlijk uit elkaar :P Helaas is z’n schouderpijn nog niet over, maar het was toch wel lekker zei ie :D Zijn masseur was hem ook half aan het versieren (waar ik bij was hè.. :P) maar ach, ik vond het vooral grappig :P Alle mensen zijn hier überhaupt super fan van zijn kapsel (echt, Renéetje is hier een ware trendsetter :P) en ach, laat ze hem maar een leuke jongen vinden. Dat is ie immers ook! Mijn lieve mooie mannetje! <3 Zo lang ie maar met mij mee naar huis gaat is het goed hihi. Maar dat doet ie zeker weten. Lief ding van mij!

Na onze massages was het dan écht tijd de weg te vervolgen naar Siem Reap waar we even later afgezet werden bij ons hotel en afscheid namen van onze laatste gids en chauffeur. Ook vandaag zwom Renéetje wat baantjes, dronken we wat lekkers, aten we nog een laatste heerlijk Cambodjaans maal en is het zo tijd onze tassen weer in te pakken voor onze reis terug naar Thailand. Zeker weten zijn we té kort in Cambodja geweest en hadden we echt nog wat dagen extra moeten hebben. Hoe dan ook hebben we al wel een mooie eerste kennismaking gehad met een mooi land, waar we zeker nog meer van willen gaan zien.

Voor nu: Chun Reap Suar! En tot het volgende verslag van onze VAKANTIEtijd vanuit Thailand!
(Eerlijk toegegeven, na 3,5 week non-stop reizen, actieve, mooie en spannende dingen doen, zijn we nu ook wel even toe (met name ons fysieke lichaam) aan een paar dagen ‘niets’; aan relaxen. Dus dat gaan we nu ook maar even doen! :D)