Het was fantastisch! <3

Sabaai dii!

Voor deze reis een laatste keer een welkome groet in het Lao! Want dat was toch zeer zeker wel onze absolute topbestemming van de drie landen die we deze reis hebben aangedaan. Laos, met zijn schitterende natuur, maar ook vriendelijke en oprecht hulpbiedende mensen. Wat hebben we genoten. Maar ook van onze gehele reis hebben we intens genoten. En wat hebben we veel gezien, veel meegemaakt, veel gereisd en zo ontzettend veel nieuwe ervaringen opgedaan. Het was een reis om nooit meer te vergeten. Het was geweldig.

Van tijgers aaien, eten geven en in bad doen, tot een hele dag struinen tussen de gigantische en eeuwenoude mysterieuze tempels van Angkor. Van urenlange, zware trekkings dwars door de nog volkomen ongerepte jungle met al zijn bizarre en wilde dieren en schitterende eeuwenoude bomen tot overladen worden met toeristen en veel te kitscherige cadeautjes op een naar onze smaak véél te toeristrijke drijvende markt. Van prachtige uitzichten van en bovenop schitterende en denderende watervallen en tijdens de passage over haast onbegaanbare ‘wegen’ tot fietsend met een zatte Lao-gids door oude, veraf gelegen bergstammen met hun zeer bijzondere authentieke volken die zelden verder komen dan het naburige dorp. Van slapen in een open boomhut midden in de jungle, waar je niet wil slapen simpelweg omdat je elke seconde mee wil maken van zo’n schitterende ervaring met zo’n prachtige omgeving en al de geweldige junglegeluiden tot slapen in een overbelachelijk luxe resort waar je graag wílt slapen maar niet kan door één of andere van-slag-zijnde Gekko die midden in de nacht begint te schreeuwen. Van Olifanten geheel in je ééntje zonder zitje of wat dan ook berijden, eten geven en in bad doen in de rivier (waar je dan ook nog een olifant treft die het heerlijk vind om te duiken en alleen haar dikke billen nog boven water uitsteken) tot een klap in je gezicht krijgen wanneer je met je neus op de verschrikkelijke feiten uit de Tweede Wereldoorlog in dit deel van de wereld wordt gedrukt bij Hellfire Pass-memorial. Van het ’s avonds ontspannen met een potje petanque tot het een volledige dag inspannen en een volle bak adrenalinerush door vele malen ziplinend door de jungle te vliegen en over gevaarlijke rotswanden heen te klauteren via een via ferretta. Van urenlang hobbelend en tegen het dak vliegend over grote gaten met af en toe een weg er tussendoor schemerend tot heerlijk ontspannend en comfortabel op een plaatselijke vissersboot de Nam Ou en de Mekong af te drijven tot de volgende plaats van bestemming. Van het actief op zoek gaan naar zeldzame zoetwaterdolfijnen, tot het heerlijk rondsnorkelen in de Indische Oceaan voor een eilandje met een bountystrand tussen de honderden nieuwsgierige allerlei kleuren visjes. Van het gebeten worden door een stout klein aapje, tot het bewonderen van vele grotten, zowel te voet als per autoband drijvend in een ondergrondse rivier. Van rondfietsend dwars door de hoofdstad met een gids die door al zijn collega’s uitgefeest wordt, tot (uiteraard) het beklimmen en bewonderen van tientallen Boeddhistische tempels.

Wauw. Wat hebben we veel gedaan, veel gezien en bewonderd…. Het was echt fantastisch!

Laos was echt onze topfavoriet van de drie landen die we hebben aangedaan deze reis; Laos, Cambodja en Thailand. Al snel concludeerden we dat we in Cambodja veel te kort waren om er echt een fatsoenlijk beeld van te krijgen. We zouden zo graag nog verder naar het zuiden zijn gegaan, daar moet nog zoveel meer te beleven zijn. Over Zuid-Thailand waren we niet zo te spreken; de mensen daar stonden ons alles behalve aan (of wij hebben er gewoon geen klik mee..). Naar ons idee waren ze allemaal chagrijnig, totaal niet hulpvaardig en deden ze echt alleen het hoognodige. Ze kunnen super slecht Engels, iets wat je in zo’n toeristisch gebied al helemaal niet verwacht en willen je gewoon echt niet oprecht helpen als je ergens tegen aan loopt is onze ervaring. Ook vonden we het kleine stukje wat we in West-Thailand mee hebben gekregen niet fantastisch. Van wat wij hebben gezien vonden we het veel te toeristisch; alles lijkt wel opgezet en niets lijkt meer authentiek. Erg jammer vonden we dat. Het hotel in Kanchanaburi, de mensen daar, de Tijgertempel en het Hellfirepass-memorial waren uitzonderingen. Hoe zeer de Thaise bevolking alles lijkt uit te buiten voor het toerisme (en het in onze ogen daarmee verzieken, zoals wat ze met de brug over de River Kwai hebben gedaan), godzijdank deden ze dat met het Hellfirepass-memorial niet en zagen we daar gelukkig nog wel een stukje respect. Meteen was het hier ook minder druk met de belachelijke zontoeristen en liepen er hier duidelijk alleen maar mensen met een greintje interesse en veel respect voor de verschrikkelijke geschiedenis die hier plaats heeft gevonden. Iets wat we nergens anders over kunnen zeggen van hetgeen we in Thailand hebben gezien.

Zo totaal anders was Laos. Het land is zoveel armer. Dat zie je ook direct aan de soort toeristen die er zijn; dit zijn amper zontoeristen; vrijwel alleen maar backpackers. En sorry, maar dat is gewoon een wereld van verschil. Het land is nog zo puur, zo ongerept. Het kleine inwonersaantal vergeleken met het gigantische landoppervlakte is ook zeker positief te noemen. Laos heeft zo’n ontzettend schitterende natuur. Het feit dat de activiteiten die aan toeristen aangeboden worden, allemaal eco-toerisme beslaat, vonden wij ook zéér prettig. Het wordt niet kitscherig, dingen worden niet nagemaakt, puur voor de toeristen. Nee, het wordt allemaal in de natuur gedaan en te midden van de normale bevolking. Er zijn vele trekking en fietstochten door de jungle, door bergstammen. Vele activiteiten hebben met de natuur te maken, maar daarbij wordt de natuur ook gerespecteerd. Zo kun je overal in Laos fietsen huren en kun je bij rivieren vrijwel altijd kanoën, kayakken en raften in het regenseizoen. Ook grotexcursies en klimmogelijkheden zijn er veel. Voor de actieve reiziger en/of de reiziger die van puur natuur houdt, is Laos echt een paradijs. Overigens willen we Green Discovery zeker aanbevelen; een eco-toerisme organisatie met puik werk. Bij hen deden we ook het geweldige Tree Tops programma! Tot slot zijn ook de mensen in Laos gewoon zo lief. Ze zijn vriendelijk en zeer hulpvaardig. Ook al wordt je voorbereid op slecht sprekende mensen, de meesten die wij spraken, als in gidsen, chauffeurs of in winkeltjes en restaurantjes, doen het gewoon prima. Het is geen Engels zoals wij, maar dat mag je ook niet verwachten aangezien wij het al vanaf de basisschool krijgen en de meeste mensen in Laos niet eens verder komen dan hun basisschool. Maar ze doen echt heel erg hun best en met die kennisgeving vonden wij dat ze het heel goed deden. Ze waren vaak in het begin niet altijd even goed verstaanbaar door het accent en doordat ze bepaalde letters gewoon niet uit kúnnen spreken, maar als je dat eenmaal gewend bent lijkt er geen moeilijkheid meer aan!

Cambodja was voor ons vooral veel cultuur. We hebben helaas niet veel van het land kunnen zien, omdat we de eerste dagen alleen maar onderweg waren en vervolgens alleen maar in Siem Reap waren. Hierdoor hebben we veel van het schitterende Angkor-complex kunnen bezichtigen, maar hebben we verder weinig meegekregen. Cambodja heeft een verschrikkelijke tijd achter de rug; vele lange jaren van oorlog en ellende. We hadden daar graag meer van meegekregen, omdat dat naar ons idee het land ook heeft gemaakt, de mensen heeft gemaakt tot hoe het nu is en tot wie ze nu zijn. We willen graag een land en de bevolking begrijpen en inzien waarom ze zo zijn zoals ze zijn en hoe het land geregeerd wordt zoals het wordt, maar daar hebben we echt te weinig tijd voor gehad. Daarvoor waren we té kort in Cambodja. Zeker voor een land met zo’n geschiedenis, daar hadden we veel meer tijd voor willen hebben, achteraf. Voor hetgeen we wel hebben meegekregen, leek Cambodja wat rijker dan Laos te zijn en leek er hier al veel meer toerisme te zijn dan in Laos. Niet zo extreem als in Thailand, maar zeker al wel veel en bij Angkor was het niet anders dan welke andere onwijs toeristische bestemming dan ook. De mensen vonden we net zoals in Laos erg aardig en hulpvaardig.

Het jammere aan Laos en Cambodja alleen was dat ze weinig acht slaan op hun eigen schitterende land. Ze vervuilen het echt heel erg. Al het afval laten ze ter plekke vallen en er wordt niets opgeruimd. Ook stoken ze overal vuurtjes en laten het dan gewoon branden, zonder er verder acht op te slaan. Niet zelden ontstaan er zo bosbranden waardoor er hele hectares affikken. Toeristen worden er op geattendeerd het goede voorbeeld te geven en het vuil wat je hebt te bewaren tot je een vuilnisbak ziet (in Laos zijn dit overigens vaak grote ronde zwarte ketels – het duurde even eer we daarachter waren :P) en het dan pas weg te gooien. Niet zo maar op straat of in het water. Want amai, ook de rivieren, wat gaan ze daar slecht mee om. Ze hebben zulke schitterende landen, zowel Laos en Cambodja, maar ze vervuilen alles zo. Ook in de rivier laten ze alles vallen en gooien ze alle afvalstoffen in weg. Het is zo zonde en zo jammer dat ze dat hun eigen land aan doen. Ook de vele bootjes op de rivieren; ze hebben allemaal belachelijk grote motoren en vervuilen daarmee echt hun schitterende natuur. Maar het lijkt ze (nog) niets te interesseren.. Wij hebben in ieder geval geprobeerd altijd het goede voorbeeld te geven. Hopelijk gaat het een beetje bij ze binnenkomen, want wat zou het zonde zijn als ze het nog veel verder lieten vergaan.. dat schitterende stukje wereld wat ze hebben..

In met name Laos en Cambodja hebben we onze ogen overigens uitgekeken met wat we op de weg tegenkwamen. Het gros van het straatbeeld wordt gedomineerd door scooters en brommers en echt alle varianten daarop en alle mogelijke bepakkingen. Qua aantal personen is drie het gemiddelde hebben we geconstateerd. Één persoon zie je zelden, tenzij ie zijn hele scooter/brommer met spullen heeft afgeladen. Al hebben we ook regelmatig gezien dat er dan nog iemand ergens bovenop zit of achterop aanhangt. We hebben ook vele scooters/brommers gezien met hele gezinnen, of gewoonweg 4 of 5 kinderen. Want je mag hier vele malen eerder dan je 16e rijden hebben we wel geconcludeerd. En allemachies, wat nemen ze toch allemaal mee op hun scooters… We hebben al geconcludeerd dat wij ons hele hebben en houwen dus ook makkelijk op Renéetje’s scooter kunnen gaan oververhuizen. Dat is echt niet gek met wat we hier zoal voorbij hebben zien komen. Serieus, je kunt het zo gek niet bedenken of ze nemen het hier mee achter op de scooter. En gevaarlijk? Dat woord kennen ze volgens mij niet eens…

*Zucht*, conclusie: we hebben echt een geweldige reis gehad. Wat hebben we veel gezien. En wat hebben we veel gedaan. Het was echt fantastisch. We zullen nog wel even bezig zijn om alle ervaringen en indrukken écht een plekje te geven. Zeker te weten zullen we nog vaak aan deze mooie reis terugdenken en de foto’s en filmpjes terugkijken om ons weer even helemaal in al het moois en tofs te wanen. Want wat was het geweldig… Wauw..