Koninginnedag in Buenos Aires

Che Boludos!

Koninginnedag in BsAs, das weer eens wat anders :D. Een bijzonder apart dagje gehad vandaag.

Allereerst was het hier in Buenos Aires tuurlk een gewone werkdag, niets bijzonders. Vanmorgen wel radio 538 geluisterd via internet, want miste Museumplein toch wel zeg! En wat een gekte weer, heerlijk om het dan alsnog via de radio mee te kunnen krijgen, ook al baalde ik wel ff flink dat ik er niet bij kon zijn.
Ik op tijd naar de LBV en een erg leuk dagje gehad zeg! Dit was Adriana's ena laatste keer alweer en ze had haar camera meegenomen om foto's te kunnen nemen. Met een flink lint eraan op pad. Je bent je camera anders zo kwijt, dat kan ik je verzekeren. Ik heb bij LBV zelf wel ffies foto's gemaakt, maar heb mijn camera toch niet meegenomen. Eerst eens ff zien hoe ze zouden reageren op de camera van Adriana. Mijn fotoowtjes zal ik er al bij dit bericht plaatsen, die van Adriana komen volgende week een keertje.

Het was niet bepaald warm vandaag en dat was ook te merken in het aantal kinderen. Het was maar erg rustig. Wel kwamen er een groepje Nomadenkinderen voorbij. Zo zielig. Hartstikke smerig, geen schoenen, allemaal op blote voeten en geen van allen ouder als 8 denk ik. Het waren kinderen die moesten zwerven en geld moesten bedelen en daarom ook niet lang konden blijven. Wanneer ze met weinig geld terug naar hun ouders gaan, lopen ze het risico gewoon weer terug de straat opgestuurd te worden, ook al is het midden in de nacht. Denk maar aan het meisje met de zwavelstokjes... Zo onwijs zielig he. Maar we hebben ze lekker warme chocomelk en koekjes gegeven, daar waren ze erg blij mee.

Langzaam, tegen 4 uur kwamen er gelukkig wel weer meer kinderen en de vaste groep was er het laatste half uurtje weer. Ook kwam geregeld een ander nomadenjongetje voorbij. Die liep steeds weer weg, maar kwam na tijdje weer ff stiekum kijken. Echt, wat een dotje was dat zeg. En hij was zo beleefd, ongelooflijk. Heb met hem en Diego nog ffies gevoetbald, dat vond ie toch nog wel het leukste geloof ik.

Ariana is helemaal gek op de babytjes die altijd meegebracht worden en de vele peutertjes. Ze had binnen no time dan ook weer de jongste van het stel (3 weken) vast en vroeg of we een foto van haar met het kindje (Sofia) mochten nemen. Moeder was helemaal trots en vond het prima. Nou, dat was het begin van een lange sessie, want iedereen wilde toen op de foto en het nieuws dat er een camera was, bleef aanlaaien. Iedereen die kwam, wilde op de foto of met hun kinderen en alles. Wel ontzettend leuk maar ze bleven echt aan de gang. Op een gegeven moment hebben we gezegd dat de batterijen leeg waren, anders hadden ze waarschijnlijk de complete 2 uur door blijven vragen. Ik sta er ook heel vaak op, hoop dat ze gelukt zijn! Ariana zou me ze sturen als ze terug in de VS was, volgende week. Dus nog ffies geduld.

We hebben weinig echt nuttigs gedaan met de kids, alleen weer veel geschilderd en gevoetbald. Het was wel onwijs leuk. Ik heb vandaag echt stuk meer gepraat en David was helemaal blij haha.

Op de terugweg was het volle bak BOCA in het busje, want ze speelden op dat moment en dat moesten David en ik tuurlk wel ff volgen. Haha nou ja, David voornamelijk en ik ben Boca-Fan-in-Wording dus tuurlk ook ;) Maar dat is niet te volgen hoor, gaat allemaal zo snel.
Het was wel onwijs druk op de weg, zeker op Paseo Colon, allemachies. 1 grote file. Waarschijnlijk aangezien morgen een vrije dag is, omdat het een nationale feestdag is hier en iedereen dus op tijd naar huis wou. Op de terugweg moest ik wel enorm lachen en terugdenken aan de plaatswisselactiebijdemacdonalds van Mariska en ik na een softbalwedstrijd.. :D Bij een auto met laadbak (geen idee hoe je zoiets anders noemt) stapte namelijk de chauffeur uit, klom in de bak, gaf de man die daar zat een kusje op zn wang en klom er weer uit om vervolgens weer achter het stuur plaats te nemen. :| Ik snapte het idee niet, maar hij moest zelf erg lachen dus het zal wel :D.

Op de terugweg naar huis had ik trouwens ook een geweldige bus zeg. Twas net een casino! De hele voorkant onder de knipperlichtjes. Haha geweldig. De bussen zijn hier altijd dezelfde en ik denk dat de chauffeur dus ook hun eigen bus hebben. Ik ben het wel gewend dat de hele voorkant vol hangt met slingers en spiegels, maar dit had ik nog niet eerder gezien. Wel gezellig, wat een sfeer :D Er stond ook een goeie muziekzender op om het te volmaken :D.

Nou, bij thuiskomst ff opgewarmd met warme chocomelk en omgekleed. Het was inmiddels al na 8e geworden (terwijl ik om 5 uur klaar ben met werken :|) en we moesten om 9uur weg voor het Koninginnedagsfeestje in Palermo. Nou ja, dat werd uiteindelijk 1O uur.. maar dat is normaal he ;) Rob ging na zn voetbal door na het feestje en Doris en ik moesten dus vanuit thuis. Prima. Weer ff radio538 geluisterd, nu naar middenindenachtrick, waar ze bijna allemaal straalbezopen waren van overdag. Nu ging het al helemaal nergens meer over.. :D
Onderweg was het weer onwijs druk in de bus, maar daar stond ik niet van te kijken. Voor alle Argentijnen eer een extra optie om uit te gaan dus die kans grijpen ze met beiden handen beet tuurlk. Op Plaza Serano was het mieters druk, ongelooflijk. En dat terwijl het niet eens zo warm was. Wat een gezelligheid :D.

Doris en ik moesten zown 9 blokken van Plaza Serano zijn, dus hebben we maar ff taxi gepakt voor het laatste stukje. Niet dat het zo ver was, maar je moet dan langs een creepy stukje bij een verlaten spoor dus dat vertrouwde we niet helemaal.
We wisten meteen waar het feestje was toen we er voorbij kwamen, het was 1 en al Oranje.. :D Nou, ik wist niet dat er ZOVEEL Nederlanders in BsAs waren :| Zeker 2OO man bijeen.. en 1 en al Oranje uiteraard. Ik had helaas niets oranjes, maar kreeg binnen no time een kroon op me hoofd en een vlag op me wang, dus hoorde er helemaal bij :D Er stond Nederlandse muziek (GUUS! :D), drankjes en hapjes op het programma, dus ik had er zin in :D Het bier was gratis tot 12 uur... dus je kan je wel indenken hoe iedereen er aan toe was tegen die tijd.... Ik kreeg van jan en alleman bier in me handen gedowen, dus mij hoor je niet klagen.

Een tijdje met Laurien en Jolanda gestaan, ffies met Lonneke en Frank die me misschien wel konden helpen aan werk !!!! en ffies met de baas van een ander Nederlands bedrijf die me wellicht ook wel wilde helpen. Dat was wel beetje apart want hij wilde niet echt vertellen wat voor werk het was.. Nee nee, gewoon simpele klusjes... ok... haha ah Rob kende de goeie man dus dan zit het wel goed denk ik. We zullen zien want hij zou wel contact met mij opnemen.. prima haha.

Verder Miriam eindelijk tegen gekomen! Dat is een meisje die ik via Hyves kon en die ook sinds februari in Buenos Aires is, voor studie. We hadden al paar keer berichtjes over en weer gestuurd om een keertje wat af te spreken, maar steeds kwam het er niet van af liepen we elkaar mis. Dus was leuk haar eindelijk te ontmoeten!

Verder de Nederlandse juf van Doris leren kennen (nou ja, alleen ff kennis meegemaakt, heb er spijtig genoeg verder niet mee gesproken, want had met haar toch eens willen praten over hoe je nu werkelijk 'EI' zegt.... ! ) maar goed, wie weet een volgende keer. Daarnaast ook kennis gemaakt met 2 vriendinnen van Doris, van haar school. Leuk leuk.

Toen kwam het hoor. De druppel van deze avond en het begin van een nieuwe ervaring. Ik leerde Vera kennen. Ik zat ff met Reinoud te praten (stagiar bij Rob) en ff later komt er een vrolijk meiske er bij en begint mee te ouwehoeren. Vera dus. Van haar kreeg ik eveneens meteen een vlag op me wang. Hoorde ik er toch ook compleet bij. En Vera had net 4 tequilla shotjes gehaald. De zout was echter plots verdwenen, dus moest nog ff herzocht worden. Was het maar nooit gevonden denk ik achteraf... Maar goed, helaas wel en ik moest maar meteen ff mee doen. Nu heb ik nooit echt goeie verhalen over Tequilla gehoord, ik weet nu ook waarom. Maar het kind gaat een ervaring niet uit de weg, en deed dus braaf mee. Allejezus wat is dat smerig trouwens. En VEEL! Ik kreeg dat shotJE echt niet in 1 keer weg hoor, goh boffen want dan proef je het nog beter. Nou en dat zout en die citroen helpt er weinig aan kan ik je vertellen. Bij mij in ieder geval niet. Ik was erg blij met me biertje daarna. Maar goed, toen begon het. Na een halfgare fotosessie met zn 3e ff later op naar een nieuw drankje. Vooruit, ik wilde nu wel betalen en men wenste nog een Tequilla ervaring. 'Doe nou mee joh, het ging toch prima'... Was het kind maar wijs ... Maar nee, nog een keer dan maar. Het smaakte naar mijn idee niet beter, maar het ging wel makkelijker dit keer. Aan de bar aan de praat geraakt met een Zwitser, die in Nederland heeft gewoond en daarom ook lid is van deze organisatie, en die nu dus ook in Buenos Aires was, Micha. Aaridge gast, maar erg eigenaardig Nederlands accent. Goed, na weer een fotosessie rijker, wij terug naar de stoeltjes. Helaas ingenomen door mijn grote broer. Die wilde nu ook wel wat drinken en ja hoor, shotjes nummer 3 ging erin. Ik moest wel ff de hele tent aflopen om weer iedereen te vinden, maar gelukt. Kom ik terug, krijg ik van Rob zijn shotje, want hij had genoeg bier en zag het niet positief in als hij ook nog Tequilla ging shotten. Poging 3: luister naar je wijze ik, of je wijze broer, mislukt. de 4e dan maar. Ja, en vanaf toen was het ff niet zo helder meer. Ik wou heel erg graag water en de wereld was ff niet zo helder meer. Het bier smaakte nog steeds beter en was iig niet zo sterk.
Tegen 3uur zijn we maar opgestapt. Doris was erg moe en ik had mijn portie gezelligheid ook wel gehad en wilde vooral veel water en me bed zien.

Het zoeken van een taxi was opnieuw een probleem. Net zoals vorige keerbij Niceto, moesten we weer ff naar een grote straat lopen, op zoek naar een lege taxi. Reinoud bleef achter op Honduras, die zou er daar wel 1 krijgen zei tie (compleet van de kaart eveneens) en zou hem dan wel door naar ons sturen. Tuurlk kerel, maar hoe wou je dat doen als je niet weet waar wij heen gingen...? ;) bedenk ik me nu dan haha :D Maar goed, wij een taxi aangehouden en die man heeft blijkbaar compleet dubbel gelegen om ons gebrabbel. Doris zei dat ik ineens heel veel Spaans kon en dat het ook nog redelijk klonk. In de taxi praatte ik echter ook veel Nederlands en heb aan de taxichauffeur gezworen dat ik niet zat was. Mm dus. Ach, de goeie man heeft de rit van zn leven gehad blijkbaar, en wij waren veilig thuis, dus mij hoor je niet klagen hoor.

Heerlijk in me bedje gedoken en was binnen no time in dromenland. De volgende ochtend wisten we alleen wel dat dit de enige keer was dat het kind aan de Tequilla shots is gegaan, ik heb me wel eens beter gevoeld zeg maar.. Ervaring rijker zullen we maar denken.

Een mooi dagje dus zeker weer!