Relaxen in Punta del Este

Holaa!!

Vanmorgen was het erggg vroeg. De Braziliaanse wappie op onze kamer besloot er om 7 uur al uit te gaan en te gaan douchen, zown half uur. Fijn als je daar pal naast ligt en ook nog eens met die boiler boven je hoofd... Daarnaast was het ook bloedverziekend heet op de kamer en scheen het zonnetje al erg vrolijk naar binnen. Dag dag slaapmogelijk dus. Ik nog maar wat liggen draaien en al, en er tegen 8uur ook maar uit gegaan. Je moet toch wat. Alleen we deelden 1 klein badkamertje met 2 kamers, wat 18 man inhoudt. Nu denk je toch, om 8uur 's ochtends moet dat nog geen probleem zijn, nou ik heb het geweten van wel. Iedere keer als ik de deur weer hoorde sprinte ik naar de badkamer en tot 3 keer toe ging er net voor mij iemand naar binnen.. Gelukkig deden die er geen van allen zo lang over als onze Braziliaanse vriend dus na half uurtje had ik toch de douche voor mezelf.

Om 9uur al met Vera (Duitse meisje van onze kamer) en Hannah aan het ontbijt. Zij, Jan, Jessica en Juan vertrokken vandaag alweer naar Buenos Aires, om half 1 met de bus, maar wilde nog wel ff naar het strand. Dus daarom maar wat vroeg. Lauren en Chris vertrokken vandaag ook, maar die gingen nog eerst naar een ander dorpje vlakbij en dan morgen pas terug naar Buenos Aires. In ieder geval, goed ontbijtje gehad met geroosterde boterhammetjes en melk :D Wij met zn 3e om half 1O op het strand. Nou, weer ervaring rijker, zown heel strand voor just the three of us! :D In het uurtje daarna kwamen 1 voor 1 de anderen ook aangekacheld en hebben we héél eventjes in de oceaan gezwommen. Dat was me toch nog beetje te koud op dat tijdstip. Ah wel, lkkr in de zon liggen is ook niet erg.

Tegen 11 uur/half 12 met Hannah har tickets weesten ruilen voor haar terugreis. We zouden eigenlijk maandagochtend met zn 2e terugreizen, maar zij had priveles Spaans om 12 uur en dat zouden we nu never nooit halen. We hadden niet gedacht dat we namelijk in Punta del Este zouden zijn, en dat voegt 2 uur reistijd toe. Aangezien onze just-made-friends die dag ook zouden terug reizen, hebben we geprobeerd diezelfde bus en boot te pakken, maar was helaas al vol. Hannah heeft toen de bus om 4uur richting Colonia gepakt. Hadden we nog een leuk middagje samen voor de boeg :D

Terug in het hostel hebben we afscheid genomen van Jan, Vera, Juan en Jessica en nog even met Chris en Lauren zitten ouwehoeren. Zij gingen die middag op tour naar Isla de Lobos, een eilandje voor de kust van Punta del Este in Rio de La Plata, vol met zeehonden. Het leek ons super om mee te gaan, maar ze zouden pas in het eind van de middag terug zijn, en dat was te riskant voor Hannah haar bus. Met hun, hun mopets terug gebracht en voor ons er 1tje overgenomen :D (zie fotooo!!)
Nog een erg grappig verhaal wat Lauren ons de vorige avond verteld had: het eerste rondje dat hun met de scooters gingen rijden, was ze van de stoep gevallen met dat ding en flinke schade opgelopen. De sleutel in 2e, de rechterspiegel eraf, olie lekkend overal en een paar goeie krassen. Wonder boven wonder is dat zij geen enkel krasje of schrammetje had! Het schijnt nogal een frapant verhaal geweest te zijn, omdat ze geloof ik simpelweg omgevallen is, bij het verlaten van de stoep ... Ze lagen iig helemaal dubbel bij het vertellen ervan, dus denk wel dat het erg grappig zicht geweest is :D In ieder geval, de man van de verhuur vond het iets minder grappig. Maar ze hebben hem verteld dat de scooter alleen omgevallen is, niet dat zij hem om heeft laten vallen. En dat geloofde ie wel, omdat zij geen schrammen had. Ah wel, ze moest er tuurlk wel voor betalen, maar dat was niet zo heel veel. Alleen nu komt het, hij had niet opgemerkt dat er een spiegel miste.. (vraag me niet hoe je dat over het hoofd kan zien, maar goed). En toen Hannah en ik dus onze scooter aan het fixen waren, zag tie dat dus en echt, zn gezicht sprak boekdelen. Hij was echt zwaar pissig (kan ik begrijpen haha, maar voor je het papiertje terug geef, zorg dan ook dat je hem he-le-maal na kijkt... ) In ieder geval, Chris en Lauren waren alweer weg, omdat ze hun boot moesten halen en de haven nog wel ff stukje lopen was. Nu schijnt het dat ie dus later in de middag hele tijd bij het hostel heeft gewacht en haar alsnog de kosten voor de spiegel heeft laten betalen. Dat was alleen wel erggg prijzig.. 3OO US Dollars.. :| Tsja.. het is in feite niet meer dan normaal... ;) Lauren heeft de spiegel nog steeds, ze heeft hem aan haar backpack gehangen voor de sier hahaha, het ziet er niet uit, maar het heeft wel wat :D

Maar goed, wij dus aan de scooter. Wel ff wennen weer, maar wat een heerlijk gevoel geeft dat toch! Langs de kustlijn scheuren, heerlijk zonnetje op je gezicht en wilde wind door je haren:D Just like the movies! Alleen we hadden een erg bizar helmpje op... de foto's zullen ook daarvan nog komen ;)

Ah wel, Hannah en ik eerst wat testrondjes gereden en toen op naar een lunchplekkie! We zijn vlakbij de haven naar een sandwichbarretje gegaan. Amai, dat was echt de beste sandwich ever! :| Zie de foto van Hannah met de hare maar! Je kon hem helemaal zelf samenstellen en Hannah is vegatarisch, dus zij had nu alleen maar groenten... moet je nagaan als daar nog vlees bij zit, hoe gigantisch ie dan is :D Wonderbaarlijk! Voortreffelijk gegeten!

Daarna maar weer terug naar het hostel gegaan, om Conor op te wachten. Eerder die dag hadden we via facebook een berichtje van John gehad dat ie daar NOG een nachtje bleef (heel simpel: hij had een meisje leren kennen.... die kerel is echt ongelooflijk hoor.. ;)) maar dat Conor dus al wel onderweg was. We hadden gedacht dat ie er dan wel rond 3uur zou zijn en vonden het sneu als we ie ons nu nergens kon vinden. Maar na half uurtje hadden we het wel weer gehad met het wachten en zijn we gewoon wat door het stadje gaan lopen, alvast richting het busstation zodat Hannah om 4uur haar bus kon hebben. Nog eventjes naar een leuk overdekt marktje geweest, waar we gisteravond ook al ff overheen waren gelopen. Allemaal leuke hebbedingetjes, vooral veel sieraden. Daarna dus maar Hannah naar de bus gebracht. Van haar afscheid genomen en weer op me dooie gemakkie terug naar ons hostel gelopen. Wel erg balen voor Hannah dat de jongens nog een nacht in Montevideo waren gebleven, omdat ze hen nu niet meer zou zien. Misschien dus helemaal niet meer, aangezien ze nog niet zeker wisten of ze terug zullen komen in Buenos Aires in mei voor een weekendje. Gelukkig hebben we facebook en mail uiteraard, maar ze baalde wel flink. We hebben echt hele leuke paar weken met hun gehad.

Ah wel, ik was net na 4e weer terug en ff omgekleed omdat ik me werkelijk te pletter zweette (het leek daar echt veel warmer als in Buenos Aires !) Ik kwam de trap af en wist al meteen dat Conor er was. Dat accent van hem herken je uit duizenden. Hij probeert niet eens zn Iers accent te verminderen in zn Spaans, geweldig. Eerst ff met hem zn spullen naar boven gebracht en snel ff alles uitgelegd. Ik hoorde Lauren en Christ beneden ook weer, dus wilde ook nog ff met hun kletsen. En aangezien Conor altijd alles op zn elvendertigst doet, zag ik tijd genoeg haha. Beneden nog eventjes met hun dus in de uberrelaxte woonkamer gekletst en ff later Conor aan ze voorgesteld. Tegen 5uur moesten hun weer vertrekken dus ook van hun weer afscheid genomen. (wat een dag vol afscheid zeg.. :|)

Conor had de hele dag werkelijk nog niets gegeten dus verging nu zo ongeveer. Met hem dus ff naar de haven gegaan en daar nog klein pizzaatje op.

Daarna zijn we met de mopet op pad gegaan, het eiland verkennen :D Nou, Punta del Este ben je zo door, dus wij naar de kustweg gereden en die gevolgd voor zown 4 km toen we bij een strandje kwamen met surfers. Daar ff zitten kijken. Dat lijkt me zo gaaf als je dat kunt he :| Misschien, als de mogelijkheid zich voordoet, dat ik nog wel eens een paar lesjes ga volgen. Het schijnt wel onwijs moeilijk te zijn, maar wat is dat niet in het begin.

Toen we daar zo zaten, kon je een stuk verder het meer vaste land van Uruguay zien (niet langer het schiereiland) en daar zagen we echt het meest bizarre huis ooit. Het huis op zich was niets raars aan, maar de kleur.. ongelooflijk. Zown beetje een mix tusen donkerblauw en paars, onwijs lelijk. Het zag er wel naar uit dat het te doen was met de scooter, dus hadden we nu een daadwerkelijke missie: op naar het afschuwlijke huis :D

We waren nog maar net weer op pad toen we 'de meest geniale brug' ooit tegenkwamen :D Haha, Rob zei later dat het een achterlijke brug is en dat ie niet snapt dat de regering dat toe heeft gestaan, vooral ook omdat je er met de auto maar 2Okm per uur overheen kan ofzo, omdat je anders wordt gelanceerd hahaha. Nou, mij een zorg, op de scooter was het echt geweldig :D Just like a rollercoasterrr!!!!! :D Zie de foto's maar hihi. Conor ging er met vol gas overheen, wat zeer zeker de nodige kick gaf. Meesterlijk.

Na die brug was het nog maar een km of iets naar dat afschuwlijke huis. Geen idee wat het plaatsje was, maar was klein, erg kleurrijk dorpje, heerlijk om doorheen te rijden. Ze hadden hier alleen ook drempels waar je wel steeds voor moest afremmen omdat ze behoorlijk hoog waren.

Op de terugweg weer met alle plezier over onze geniale brug gegaan en geprobeerd de nodige fotoows te maken :D Wat een brug, echt geweldig :D

Het was nu alleen al tegen zonsondergang gelopen en behoorlijk fris ineens geworden, dat was wel erg jammer en dat heb ik de volgende dag ook wel gemerkt. Snotteren als een gek :(

's Avonds niet zoveel meer gedaan, eigenlijk een heerlijk onwijs relaxend avondje gehad. Conor wilde ff zn relations op de hoogte brengen van de laatste paar weken. Hij had ze in geen 6 weken gemaild, geen tijd voor gehad in BsAs... haha jaja, teveel feesten en teveel katers zeg ik mr.. ;) Maar hij moest nu dus behoorlijk wat typen. En dan moet je weten dat we 3 pc's tot onze beschikking hadden. Alleen.. let op: de eerste had een toetsenbord waarop de 'enter' en de 'backspace' niet werkte, de tweede had de rare gewoonte plotseling opnieuw op te starten en de derde had een Duits toetsenbord uit het jaar nul waarvan je de toetsen zowat met je hele hand moest indrukken, zo zwaar. Ja.. wat kies je dan. Het is uiteindelijk de Duitse geworden, maar hij deed er werkelijk 2 uur over om zn mail te typen.. :| Ongelooflijk. Ik heb al die tijd in 1 van de hangmatten buiten gehangen, luisterend naar heerlijk relaxte muziekjes. Nu kan ik me iets ergers bedenken dus mij hoor je niet klagen ;)

Tegen half 11 uiteindelijk maar eens op pad gegaan voor een goed dinertje. Uitgekomen bij een simpel tentje waar we opnieuw onwijs heerlijk hebben gegeten. Allemachies zeg, in dit continent weten ze pas hoe je biefstuk klaar moet maken :| Ik had nu een klein biefstukje besteld, maar zown stuk krijg je niet eens als je in Nederland een gigantisch biefstuk besteld... Ik wil niet weten wat je krijgt als je de grote versie ervan besteld.. denk de hele koe ofzo :| Het smaakte uiteraard weer voor-tref-fe-lijk! mmmm :D

Verder vanavond beetje op tijd naar bed nog geaan (tegen 1 uur ofzo al, wat hier vroeg is). We hadden inmiddels nog 3 Engelse backpackers op de kamer gekregen en dezelfde Braziliaan als de nacht ervoor.

Slapen maar!