Korte daagjes...

Hola!

Zo, daar zijn we weer.
Duurde ff wat langer dit keer, maar dat heeft zn redenen.

Zoals jullie weten heb ik donderdag een wat grote teleurstelling gehad ivm werk. Vrijdag zijn we toen met zn 3e in feite verder gaan zoeken. Rob heeft gekeken hoe of waar ik mijn Spaans kan verbeteren en Doris is me gaan zoeken met mogelijke andere organisaties.
Rob heeft van een universiteit hier in de stad vernomen dat ze van maart tot mei Spaanse lessen gaan geven aan buitenlanders en wil me hier eventueel voor inschrijven. Dat lijkt mij wel een goed idee. Dat zou dan 2 keer per week zijn en gericht les in de taal. Wellicht wel erg handig.
Met Doris ben ik groot aantal organisaties tegen gekomen en uiteindelijk kreeg ik een Engels sprekende Argentijn aan de telefoon die me op een specifieke zoekmachine wees voor dergelijke organisaties in de provincie en in de stad zelf. Daar heb ik een aantal leuke projecten gevonden. Ook heel erg uiteenlopende. Bijvoorbeeld vrouwenmishandeling of kinderen met kanker. Als het goed is ga ik straks even met Rob hier verder naar kijken. De meeste sites waren namelijk in het Spaans en kon ik niet helemaal goed vertalen. Met Rob erbij moet dat wel lukken en kunnen we kijken naar wie we kunnen mailen of bellen.
Ook heb ik zelf naar de Nederlandse Ambassade gebeld, maar die zijn blijkbaar alleen sochtends open hier, dus heb ze daarna maar gemaild.

Dit was allemaal vrij, een erg drukke dag met mailen, bellen en surfen. In de namiddag (rond 5 uur tot uur of 9) is Doris weer gaan leren en heb ik even iets anders gedaan... LOST gedownload en die maar ff gekeken.. (A)
Me hoofd stond wel ff na wat ontspanning.

Nou, toen zaterdag.. Pffieuw.. Ik was wel erg moe vandaag. Gelukkig eindelijk goed uit kunnen slapen. s Nachts ben ik nog steeds veel wakker, maar kan sochtends wat langer slapen. Vraag me af waar de buurman is met zn herrie, wellicht op vakantie ofzo.. :D
In ieder geval, werd om 12 uur een keer wakker en ongeveer en uurtje later belde Rob vanuit zn werk of ik ff met hem de stad in wilde. Had toch niets speciaals op de planning en wilde wel graag even eruit. Dus ik opgestaan en alleen met de bus naar Rob zn werk gegaan. Ging helemaal goed :D Toen met Rob 4 uurtjes gewandeld (aardig rap tempo heeftie alleen :|). Langs grote, oude gebouwen naar weer een heel andere kant van Buenos Aires. Huis van de Ambassadeur, enkele Momnumentale panden en uiteindelijk langs zijn oude woonwijk.
We kwamen ook langs de mini big ben. Dat is een mini uitvoering van de Big Ben in London, die de Engelsen vroeger hier hebben laten bouwen. Tegenwoordig heet te toren niet meer 'de Toren van de Engelsen', aangezien de Argentijnen het niet zo eens zijn met de Engelsen.. Het heet nu iets van de 'Monumentale Toren' ofzoiets. Wel erg mooi uitzicht vanaf de winkelstraat. Schijnt 1 van de meest gefotografeerde plekken te zijn. En kan wel begrijpen waarom.
Maar hoe dichterbij je vervolgens komt, hoe smeriger de toren er aan de onderkant uitziet. Compleet besmeurd met verf en dergelijke. Hij wordt steeds wel gereinigd, maar de sporen blijven erop zitten.

Toen zijn we naar het station gelopen. Duidelijk een buurt waar je 's avonds maar beter niet kan komen. Ook dit is weer een aloud prachtig gebouw, maar kan beter worden onderhouwen als je het mij vraagt. Dat is toch wel met de meeste dingen in Argentinië. Prachtige gebouwen hebben ze hier, maar in onderhouwen zijn ze niet zo goed en besteedde ze maar weinig aandacht. Net als met oude spullen. Wanneer een auto kapot gaat laten ze die gewoon staan waar tie staat. Oude huizen die ineen vallen laten ze zo. Net als vorige week op de rivier. Huisjes daar of aanlegstijgers die kapot gaan, laten ze gewoon zo. Ze repareren vrijwel niets hier.
Ook met de stoepe is dit ernstig. Wanneer ze een leiding of iets hebben vervangen of iets dergelijks, en ze hebben de stoep moeten openbreken, leggen ze de tegels niet meer terug. Er zitten dus ook veel gaten in de stoep, of hele stukken met alleen maar zand. Je moet jezelf maar gelukkig prijzen dat je niet invalide bent in dit land.. dan heb je echt geen fijn leven... :|

Wij weer verder gelopen. Uitgekomen op een hele grote markt. Wel erg gezellig, maar ook veel op toeristen gericht. We zijn er ff vlot overheen gelopen en enkel wat drinken gekocht.

Daarna doorgelopen naar de begraafplaats van Buenos Aires. Ik geloof dat dit de bekendste is. Hier liggen veel oud presidenten en belangrijke mensen.
Nu moet je wel weten dat de begraafplaatsne hier iets anders zijn als in Nederland, of uberhaupt ergens anders. Hier zijn er bijna alleen maar familiegraven. En geen gewone graven zoals wij ze kennen, maar complete huisjes. Met raampjes en een deur. Alle overledenen worden hier ook gebalsemd, als mummy's, want ze worden niet in de grond begraven. Als je door een raampje van een dergelijk 'grafhuisje' kijkt zie je vaak ook alle kisten die erin liggen. Vaak een heel gezien en soms hele families. Ze worden vaak boven elkaar begraven, ieder wel in een eigen kist.
Maar dit is echt een vreemde gewaarwording.. Het is gewoon haast een hele stad.. Ook onwijs groot, je zou er zo in verdwalen. De graven worden betaald door de familie. Als die het niet meer kunnen of willen laten ze het huisje meestal gewoon vervallen.. Tot er iemand anders de grond wil kopen, dan gooien ze het plat, ontruimen ze het graf netjes en zetten ze er iets nieuws neer. Dt is alleen niet zo makkelijk, aangezien ze heel dicht op elkaar staan en de afbraak gemakkelijk het aangrenzende huisje aan zou kunnen tasten. We hebben gister ook geregel oude graven gezien die nu als opslagruimte dienen voor de tuinmannen. Die hebben er een hele klus aan hoor. Die moeten én de huisjes allemaal bij houden én de kisten van tijd tot tijd vervangen. Want die moeten wel goed onderhouden worden, aangezien ze anders zouden wegrotten.
Uiteraard zijn we wel even langs enkele grote namen gelopen. Onder andere langs het graf van Eva Peron (Evita). Daar schijnt het altijd druk te zijn. Maar dat geloof ik graag.
Wanneer iemand heel belangrijk is geweest, kun je dat vaak herkennen aan de vele placaten die op het grafhuisje zijn bevestigd. Bij oud presidenten zijn vaak ook marmeren kransen aan het huisje bevestigd.
Het was erg indrukwekkend om te zien, maar ook ene beetje luguber. Al die gemummificeerde mensen om je heen, gewoon, boven de grond achter een paar steentjes.. :|
Verder is de dood hier een behoorlijk taboe. En de mensen vieren vaak juist de sterfdag van iemand ipv de geboortedag. Hier vinden ze namelijk dat je dat moet doen omdat bij je geboorte je nog niets bereikt hebt. Als je sterft heb je dat wél en is het het waard om dat te herdenken. Verder wordt er niet over gesproken. Als je dood gaat, word je begraven en daar blijft het bij. Het lijkt mij wel een erg moeilijk land om de dood van een naaste goed te kunnen verwerken..

Maar goed, wij weer verder op pad.
Nog even een stukje door Rob zn oude woonwijk gelopen en langs een hele grote boekhandel gegaan. Ze zijn hier behoorlijk fan van lezen en hebben hier erg veel boekhandels. Deze was gevestigd in een oud theater en was echt mega mooi. Ik heb er foto's van proberen te maken, maar mijn flits weigerde nogal, dus weet niet of je het goed kunt zien.

Toen zijn we maar weer richting de bus terug gelopen. Kwamen we nog een groepje skaters tegen. Dan denk ik ook; dat word echt je dood in deze stad... Zker toen ik zag dat enkelen helemaal niet goed konden remmen :|

Half uurtje met de bus terug en weer heerlijk thuis. Ik was behoorlijk moe, dus dacht ga ff liggen.. Maar was meteen in slaap gevallen... Tot het avondeten om half 1O.. Daarna nog wel fftjes opgebleven, maar was nog steeds moe en ben rond 1uur weer gaan slapen. En tis gekkewerk, maar heb vandaag opnieuw de klok rond geslapen...
Die rot Pfeiffer..

Maar voor vandaag zal ik vanavond maken. Ik ga nu lekker ff op visite bij de buren!

Adíos!