WOW!
Door: Coby
Blijf op de hoogte en volg Coby
30 Augustus 2021 | Denemarken, Skjern
Goddag!
Zo, vandaag nog een actieve dag gepland voor en met de grote jongen. We brachten een bezoek aan het super toffe WOW-park ten noorden van het stadje Skjern. Wat een ontzettend gaaf park is dit zeg!! Het was een tip van Louise, onze lieve travelagent van YourTravel die onze overnachtingen had geboekt. Zonder haar tip hadden we er never nooit niet bij uitgekomen want ook dit pareltje stond nergens in de boekjes vermeld, noch op de kaart noch op de borden op de weg aangegeven. En ook dit vonden wij maar wat vreemd, want het is echt een perfect dagje uit met kinderen in de leeftijd van 4-12. En eigenlijk hebben papa en mama zich ook meer dan prima vermaakt. Bij de Duitse toerist is het klaarblijkelijk wel prima bekend, want het is ook hier weer overladen met onze Oosterburen. Je merkt ook aan alles op het park dat ze Duitsers hier gewend zijn want alles staat naast het Deens, ook in het Duits vermeld. Maar vrijwel niets in het Engels.. Waarom toch niet? Wij hebben geen idee. Anyway; mocht iemand met kids deze kant nog eens opgaan, hierbij de tip om er zeker een dagje naar toe te gaan. Er is een park in Skjern, maar ook in Billund.
Maar nu vraag je je vast af; wat is dit dan voor fantastisch park?! Nou, als je aankomt denk je (althans wij wel); wat is dit nu toch..? Je parkeert op een rommelig grasveld met kiezels, en wat je ziet is een weide met (heeeeeeel hard jammerende) geitjes en een oude boerenschuur. Het geeft je niet het idee dat het een fantastisch uitje zal gaan worden, maar echt, laat je niet voor de gek houden door dit voorkomen. We kopen toegangskaartjes voor de hele dag (185 DKK wat best prijzig is) en wandelen door de oude schuur naar binnen. Je komt op een soort van binnenpleintje met een simpel terrasgedeelte (alles van hout, gigantische banken) en waar diverse vuurkorven staan. Er is ook een wc-gebouw (wat je alleen al voor het zien gewoon even moet bewandelen; ook hier alles natuurlijk gemaakt, stik mooi en keurig onderhouden en schoon) en een ijskraampje en klein afhaalrestaurantje met simpele lunchgerechten. We lopen door de poort en slaan op Noah’s verzoek rechtsaf, ‘eerst naar de geitjes!’. We komen bij de herriemakende wei vol geitjes waar je in mag en waarmee je mag spelen en kroelen. Noah vind het fantastisch en kijkt z’n ogen uit als ze even later gevoerd worden.
Hierna lopen we terug en komen bij een groot veld uit wat heel ruim opgezet is met allerlei activiteitendingen, een grote boom in het midden waaraan schommels hangen, diverse haardvuurtjes met roosters waar je marshmallows kunt roosteren en popcorn kunt poppen (in daarvoor speciaal bestemde stokken met soort van mandjes eraan zodat ze niet wegschieten) en tal van picknickbanken. Het ziet er fan-tas-tisch uit. Noah’s aandacht wordt getrokken door grote nettentunnels die de boom in gaan met diverse boomhutten en groen en rood die de nettentunnels verbindt. Papa gaat met de grote jongen mee zo’n nettunnel in, terwijl mama heerlijk in het zonnetje plaatsneemt met de tassen en camera. Noah gaat zonder enige vrees de tunnels in en wandelt binnen no time tussen boomtoppen op zo’n 6 meter hoogte. Er zijn ook roetsjbanen naar beneden, maar dat ziet er net wat te eng uit en Noah geeft er de voorkeur aan om dezelfde weg terug te nemen.
Ze ontdekken vanaf de hoogte nog meer gaafs en Noah rent met een vaart langs mama, zo het bos in. We wandelen er achteraan en daar klimt de grote jongen de volgende nettunnel al in; op naar wederom zo’n 6 meter hoogte waar een gigantisch speelveld is gemaakt van zo’n 60m2 met alleen maar netten en een hele hoop ballen. Er springen al een aantal kinderen vrolijk en druk heen en weer en bekogelen elkaar met de ballen. Noah doet direct mee, maar papa moet ook wel omhoog komen. Renéetje klautert achter onze grote jongen aan omhoog, maar heeft wat moeite met de tunnel daar die toch echt op kinderen gemaakt is. Op het net kan hij zijn rug weer rechten en terwijl Noah als een blije kangaroo het hele speelveld al over is gesprongen, krijgt papa toch een beetje de kriebels van dit gebeuren; is dit echt allemaal wel sterk genoeg? Aan het begin van de ‘attracties’ staan overal borden met duidelijke regels zoals maximaal aantal mensen (volwassenen en kinderen) en hoe het verdeeld moet zijn. Dat zit allemaal wel snor, maar het is toch wel beetje spannend. Papa moet eventjes doorkomen, maar vindt dan z’n draai en samen hebben ze de grote lol met de ballen. Bij mama kriebelt het toch te erg om alleen maar van de grond af te kijken en wisselt even met papa. Ook mama vindt het wel wat spannend in het begin, maar durft zich er ook aan over te geven. Wat een tof ding! Naast dit veld hing er een soortgelijk speelveld, zij het op lagere hoogte en ditmaal met 3 grote ballen en 1 GIGANTISCHE bal. Ook daar werd door ons drie wild gesprongen en gebald.
Maar er is nog veel meer te zien en te bewonderen op dit super toffe park. We komen op een paadje terecht in dit mooie bos en wat je langs tal van activiteiten (voornamelijk teamactiviteiten) brengt. Vrijwel alles is van puur natuur gemaakt; héél veel hout en touw, maar ook stenen worden gebruikt. We doen alles wat we tegenkomen en papa en mama laten zich weer van hun fanatieke kant zien met diverse spelletjes. We lopen over spanbanden tussen bomen, we proberen op een klimmuur die ronddraait te blijven hangen, we proberen met z’n 3’en door samen te werken en aan diverse touwen te trekken loodzware vormen op te pakken middels een haak en elders weg te leggen, we manoeuvreren een steen naar boven, langs allerlei gaten om uiteindelijk in een gat met een belletje te laten vallen als eindpunt. Ook gooien we ringen (of nou ja touwen om boomstammen), springen over een boomstammenpaadje, beklimmen een ‘gewone’ klimmuur en papa en Noah kruipen door konijnentunnels die verrassend donker en lang zijn en we verdwalen met z’n drieën in een groot doolhof wat wederom verrassend moeilijk is en waarbij je regelmatig over en onder gigantische boomstammen door moet klauteren. Uiteindelijk komen we weer het bos uit (na 2 uur!!!) en zien een soort van waterbed waar een paar meisjes op staan mét een aantal geitjes die dat klaarblijkelijk de normaalste zaak van de wereld vinden. Noah wil dit natuurlijk ook en wil de geitjes ook boomblaadjes voeren dus dat doen we ook. We zijn nu weer terug bij de geitjesweide en lopen via een groot hamsterwiel met z’n drietjes een eind terug, waarna we het laatste stuk weer even ‘gewoon’ wandelen.
Het is inmiddels na 1 uur geworden en we hebben honger. We hadden geen broodjes meer om als lunch mee te nemen, dus we trakteren onszelf op een lunch van hier. We gaan op een grote picknickbank zitten en bestellen een soort van worstenbroodjes en een soort pizza. Binnen no time wordt het gebracht en is het oprecht smullen! Noah heeft zijn lunch zo op en wil heel graag weer door want we hebben nog steeds niet álles gezien.. kun je het je voorstellen…?!
We wandelen naar het laatste stuk; de grote picknickweide direct links als je binnenkomt. Hier vinden we nog een groot voetbal-pool-veld; waar je eigenlijk poolt, maar dan door middel van te voetballen. De voetballen zien eruit als poolballen (in die kleuren) en op het veld (wat is afgezet door middel van gigantische boomstammen) liggen op de zes poollocaties grote tonnen in de grond gegraven om in te schieten. Papa en Noahtje vermaken zich prima, terwijl ik lekker in de schaduw van een boom plaatsneem. Het is toch wel erg warm geworden. We verkennen de rest van de activiteiten op het veld en vinden een soort slinger wat we niet goed voor elkaar krijgen en een grote klos waar je over heen moet lopen door jezelf aan een touw vast te houden. Uiteindelijk nemen we plaats bij één van de kleine kampvuurtjes en leert papa aan Noah hoe je popcorn popt en hoe je veilig marshmallows roostert. Bij het kleine winkeltje kopen we een bankje maïs en marshmallows en de heren vermaken zich prima bij het (voor mij veel te) warme vuur. Het is even inkomen met de popcorn, de eerste lading verband behoorlijk, maar daarna gaat het prima en nemen we een klein zakje zelfgepofte popcorn mee naar huis. De marshmallows zijn belachelijk lekker (én zoet) en delen we met een Duits jongetje waarvan de moeder erg dankbaar is.
Voor ons is het wel oké geweest, maar Noahtje wil heel graag nog even op het hoge ballenveld spelen tussen de bomen. Papa doet actief met hem mee en inmiddels hebben ze het hele veld voor zichzelf alleen. Vanmorgen was er nog een schoolklas aanwezig, maar die is inmiddels ook vertrokken, en buiten ons en een handvol Duitsers, zijn er geen bezoekers. We hebben dus bijna het hele rijk voor ons alleen en daar genieten we van.
Tegen 3 uur vinden we het dan toch wel echt goed geweest en rijden we weer terug naar ons huisje, zodat we ook nog even kunnen gaan zwemmen, wat we gisteren de grote jongen beloofd hadden. Onderweg tanken we nog eens (heeeerlijk goedkoop de benzine hier!) en doen een laatste keer boodschappen voor de laatste paar dagen en tegen half 5 komen we terug bij het vakantiepark. Direct worden de zwemspullen gepakt, maar we hebben toch wederom pech; kennelijk ging het zwembad (en alle andere dingen in het gebouw) vandaag al om 16.00uur dicht…… Wij snappen er niets van en de grote jongen is even ontroostbaar. We zoeken de openingstijden op (welke we uiteindelijk vinden via een QR-code) en ontdekken dat het zwembad morgen tot 20.00uur open is. Nou dan gaan we morgen écht zwemmen hoor grote vent. Vooruit dan maar…
We eten weer op het grote gazon en de grote heren wachten op de Duitse voetballers van gisteren. Helaas duurt het maar en duurt het maar en vindt Noah het maar saai om met z’n tweeën te voetballen. Als papa voorstelt om met water in het zand te gaan spelen is alles gelukkig weer goed en na een half uur komt ie volledig zwart en moe maar voldaan terug naar het huisje gewandeld. Zo, en nu is het hoog tijd voor een goede douche (die hier héérlijk warm is en ook lange tijd blíjft) en daarna lekker naar bed.
Morgen willen we nog een laatste dagtrip maken, om de allerlaatste dag van de vakantie lekker hier op het vakantiepark door te brengen en te blijven chillen. Renéetje had nog héél even het idee om de laatste dag naar Billund te rijden voor een bezoek aan LEGOhouse, maar wellicht is een laatste relaxdag een beter idee. We gaan het nog wel zien.
Vi ses!
Zo, vandaag nog een actieve dag gepland voor en met de grote jongen. We brachten een bezoek aan het super toffe WOW-park ten noorden van het stadje Skjern. Wat een ontzettend gaaf park is dit zeg!! Het was een tip van Louise, onze lieve travelagent van YourTravel die onze overnachtingen had geboekt. Zonder haar tip hadden we er never nooit niet bij uitgekomen want ook dit pareltje stond nergens in de boekjes vermeld, noch op de kaart noch op de borden op de weg aangegeven. En ook dit vonden wij maar wat vreemd, want het is echt een perfect dagje uit met kinderen in de leeftijd van 4-12. En eigenlijk hebben papa en mama zich ook meer dan prima vermaakt. Bij de Duitse toerist is het klaarblijkelijk wel prima bekend, want het is ook hier weer overladen met onze Oosterburen. Je merkt ook aan alles op het park dat ze Duitsers hier gewend zijn want alles staat naast het Deens, ook in het Duits vermeld. Maar vrijwel niets in het Engels.. Waarom toch niet? Wij hebben geen idee. Anyway; mocht iemand met kids deze kant nog eens opgaan, hierbij de tip om er zeker een dagje naar toe te gaan. Er is een park in Skjern, maar ook in Billund.
Maar nu vraag je je vast af; wat is dit dan voor fantastisch park?! Nou, als je aankomt denk je (althans wij wel); wat is dit nu toch..? Je parkeert op een rommelig grasveld met kiezels, en wat je ziet is een weide met (heeeeeeel hard jammerende) geitjes en een oude boerenschuur. Het geeft je niet het idee dat het een fantastisch uitje zal gaan worden, maar echt, laat je niet voor de gek houden door dit voorkomen. We kopen toegangskaartjes voor de hele dag (185 DKK wat best prijzig is) en wandelen door de oude schuur naar binnen. Je komt op een soort van binnenpleintje met een simpel terrasgedeelte (alles van hout, gigantische banken) en waar diverse vuurkorven staan. Er is ook een wc-gebouw (wat je alleen al voor het zien gewoon even moet bewandelen; ook hier alles natuurlijk gemaakt, stik mooi en keurig onderhouden en schoon) en een ijskraampje en klein afhaalrestaurantje met simpele lunchgerechten. We lopen door de poort en slaan op Noah’s verzoek rechtsaf, ‘eerst naar de geitjes!’. We komen bij de herriemakende wei vol geitjes waar je in mag en waarmee je mag spelen en kroelen. Noah vind het fantastisch en kijkt z’n ogen uit als ze even later gevoerd worden.
Hierna lopen we terug en komen bij een groot veld uit wat heel ruim opgezet is met allerlei activiteitendingen, een grote boom in het midden waaraan schommels hangen, diverse haardvuurtjes met roosters waar je marshmallows kunt roosteren en popcorn kunt poppen (in daarvoor speciaal bestemde stokken met soort van mandjes eraan zodat ze niet wegschieten) en tal van picknickbanken. Het ziet er fan-tas-tisch uit. Noah’s aandacht wordt getrokken door grote nettentunnels die de boom in gaan met diverse boomhutten en groen en rood die de nettentunnels verbindt. Papa gaat met de grote jongen mee zo’n nettunnel in, terwijl mama heerlijk in het zonnetje plaatsneemt met de tassen en camera. Noah gaat zonder enige vrees de tunnels in en wandelt binnen no time tussen boomtoppen op zo’n 6 meter hoogte. Er zijn ook roetsjbanen naar beneden, maar dat ziet er net wat te eng uit en Noah geeft er de voorkeur aan om dezelfde weg terug te nemen.
Ze ontdekken vanaf de hoogte nog meer gaafs en Noah rent met een vaart langs mama, zo het bos in. We wandelen er achteraan en daar klimt de grote jongen de volgende nettunnel al in; op naar wederom zo’n 6 meter hoogte waar een gigantisch speelveld is gemaakt van zo’n 60m2 met alleen maar netten en een hele hoop ballen. Er springen al een aantal kinderen vrolijk en druk heen en weer en bekogelen elkaar met de ballen. Noah doet direct mee, maar papa moet ook wel omhoog komen. Renéetje klautert achter onze grote jongen aan omhoog, maar heeft wat moeite met de tunnel daar die toch echt op kinderen gemaakt is. Op het net kan hij zijn rug weer rechten en terwijl Noah als een blije kangaroo het hele speelveld al over is gesprongen, krijgt papa toch een beetje de kriebels van dit gebeuren; is dit echt allemaal wel sterk genoeg? Aan het begin van de ‘attracties’ staan overal borden met duidelijke regels zoals maximaal aantal mensen (volwassenen en kinderen) en hoe het verdeeld moet zijn. Dat zit allemaal wel snor, maar het is toch wel beetje spannend. Papa moet eventjes doorkomen, maar vindt dan z’n draai en samen hebben ze de grote lol met de ballen. Bij mama kriebelt het toch te erg om alleen maar van de grond af te kijken en wisselt even met papa. Ook mama vindt het wel wat spannend in het begin, maar durft zich er ook aan over te geven. Wat een tof ding! Naast dit veld hing er een soortgelijk speelveld, zij het op lagere hoogte en ditmaal met 3 grote ballen en 1 GIGANTISCHE bal. Ook daar werd door ons drie wild gesprongen en gebald.
Maar er is nog veel meer te zien en te bewonderen op dit super toffe park. We komen op een paadje terecht in dit mooie bos en wat je langs tal van activiteiten (voornamelijk teamactiviteiten) brengt. Vrijwel alles is van puur natuur gemaakt; héél veel hout en touw, maar ook stenen worden gebruikt. We doen alles wat we tegenkomen en papa en mama laten zich weer van hun fanatieke kant zien met diverse spelletjes. We lopen over spanbanden tussen bomen, we proberen op een klimmuur die ronddraait te blijven hangen, we proberen met z’n 3’en door samen te werken en aan diverse touwen te trekken loodzware vormen op te pakken middels een haak en elders weg te leggen, we manoeuvreren een steen naar boven, langs allerlei gaten om uiteindelijk in een gat met een belletje te laten vallen als eindpunt. Ook gooien we ringen (of nou ja touwen om boomstammen), springen over een boomstammenpaadje, beklimmen een ‘gewone’ klimmuur en papa en Noah kruipen door konijnentunnels die verrassend donker en lang zijn en we verdwalen met z’n drieën in een groot doolhof wat wederom verrassend moeilijk is en waarbij je regelmatig over en onder gigantische boomstammen door moet klauteren. Uiteindelijk komen we weer het bos uit (na 2 uur!!!) en zien een soort van waterbed waar een paar meisjes op staan mét een aantal geitjes die dat klaarblijkelijk de normaalste zaak van de wereld vinden. Noah wil dit natuurlijk ook en wil de geitjes ook boomblaadjes voeren dus dat doen we ook. We zijn nu weer terug bij de geitjesweide en lopen via een groot hamsterwiel met z’n drietjes een eind terug, waarna we het laatste stuk weer even ‘gewoon’ wandelen.
Het is inmiddels na 1 uur geworden en we hebben honger. We hadden geen broodjes meer om als lunch mee te nemen, dus we trakteren onszelf op een lunch van hier. We gaan op een grote picknickbank zitten en bestellen een soort van worstenbroodjes en een soort pizza. Binnen no time wordt het gebracht en is het oprecht smullen! Noah heeft zijn lunch zo op en wil heel graag weer door want we hebben nog steeds niet álles gezien.. kun je het je voorstellen…?!
We wandelen naar het laatste stuk; de grote picknickweide direct links als je binnenkomt. Hier vinden we nog een groot voetbal-pool-veld; waar je eigenlijk poolt, maar dan door middel van te voetballen. De voetballen zien eruit als poolballen (in die kleuren) en op het veld (wat is afgezet door middel van gigantische boomstammen) liggen op de zes poollocaties grote tonnen in de grond gegraven om in te schieten. Papa en Noahtje vermaken zich prima, terwijl ik lekker in de schaduw van een boom plaatsneem. Het is toch wel erg warm geworden. We verkennen de rest van de activiteiten op het veld en vinden een soort slinger wat we niet goed voor elkaar krijgen en een grote klos waar je over heen moet lopen door jezelf aan een touw vast te houden. Uiteindelijk nemen we plaats bij één van de kleine kampvuurtjes en leert papa aan Noah hoe je popcorn popt en hoe je veilig marshmallows roostert. Bij het kleine winkeltje kopen we een bankje maïs en marshmallows en de heren vermaken zich prima bij het (voor mij veel te) warme vuur. Het is even inkomen met de popcorn, de eerste lading verband behoorlijk, maar daarna gaat het prima en nemen we een klein zakje zelfgepofte popcorn mee naar huis. De marshmallows zijn belachelijk lekker (én zoet) en delen we met een Duits jongetje waarvan de moeder erg dankbaar is.
Voor ons is het wel oké geweest, maar Noahtje wil heel graag nog even op het hoge ballenveld spelen tussen de bomen. Papa doet actief met hem mee en inmiddels hebben ze het hele veld voor zichzelf alleen. Vanmorgen was er nog een schoolklas aanwezig, maar die is inmiddels ook vertrokken, en buiten ons en een handvol Duitsers, zijn er geen bezoekers. We hebben dus bijna het hele rijk voor ons alleen en daar genieten we van.
Tegen 3 uur vinden we het dan toch wel echt goed geweest en rijden we weer terug naar ons huisje, zodat we ook nog even kunnen gaan zwemmen, wat we gisteren de grote jongen beloofd hadden. Onderweg tanken we nog eens (heeeerlijk goedkoop de benzine hier!) en doen een laatste keer boodschappen voor de laatste paar dagen en tegen half 5 komen we terug bij het vakantiepark. Direct worden de zwemspullen gepakt, maar we hebben toch wederom pech; kennelijk ging het zwembad (en alle andere dingen in het gebouw) vandaag al om 16.00uur dicht…… Wij snappen er niets van en de grote jongen is even ontroostbaar. We zoeken de openingstijden op (welke we uiteindelijk vinden via een QR-code) en ontdekken dat het zwembad morgen tot 20.00uur open is. Nou dan gaan we morgen écht zwemmen hoor grote vent. Vooruit dan maar…
We eten weer op het grote gazon en de grote heren wachten op de Duitse voetballers van gisteren. Helaas duurt het maar en duurt het maar en vindt Noah het maar saai om met z’n tweeën te voetballen. Als papa voorstelt om met water in het zand te gaan spelen is alles gelukkig weer goed en na een half uur komt ie volledig zwart en moe maar voldaan terug naar het huisje gewandeld. Zo, en nu is het hoog tijd voor een goede douche (die hier héérlijk warm is en ook lange tijd blíjft) en daarna lekker naar bed.
Morgen willen we nog een laatste dagtrip maken, om de allerlaatste dag van de vakantie lekker hier op het vakantiepark door te brengen en te blijven chillen. Renéetje had nog héél even het idee om de laatste dag naar Billund te rijden voor een bezoek aan LEGOhouse, maar wellicht is een laatste relaxdag een beter idee. We gaan het nog wel zien.
Vi ses!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
