en dan lig je zelf op bed..

Che Boludos!

*zucht* het kon ook niet anders zou je denken he.. Nou, ik had het toch heel graag volgehouden.. Helaas mocht het niet baten.
Vrijdagavond ging het allemaal nog wel. 's Avonds nog met Michael naar de bios geweest (The Happening.. zet je toch op aparte denkwijzen.. :|). Van te voren nog ff in Gibraltar een biertje gedaan en wat gegeten en daar in gesprek geraakt met.. (HOE KON HET ANDERS... ) 3 Ieren en een Amerikaan. Steven was zelf op reis en zn pa en tante en oom waren ff voor een weekje op vakantie met hem n BsAs.. (ff op vakantie.. :|). Een gezellig uurtje mee geouwehoerd en toen naar de bios gelopen. Allemaal nog nergens last van. Na de film evneens nog nergens last van (op 'ik wil nu heel snel slapen en niet meer over de film na denken'-gedachten na dan).

Maar.. zaterdagochtend. Word je wakker, en dan voelt het toch niet helemaal op en top. Hoesten, niezen, hoofdpijn, maar het meest irritante; onwijze oorpijn. Me oren oren waren de afgelopen week al wat gevoeliger, maaras je flink verkouden bent is dat vrij normaal dus ging ik me er niet druk om maken. Vandaag was het alleen niet meer normaal. Deed gewoon zeer. Nou ja, maar besloten binnen te blijven en thuis op de bank maar het Nederlands Elftal te volgen. (Dat was achteraf toch niet zown heel ernstig besluit met die afloop..). 's Avonds was het jammer genoeg nog geen klap verbeterd en al helemaal niet toen Rob en Doris terug kwamen en Rob flinke koorts had en we nu met zn 2e op de bank beetje levenloos zaten. Arme Doris, net een beetje opgeknapt, de rest van het huishouden ziek.

's avonds met een bordje soep maar op tijd naar bed gegaan, in de hoop dat het de volgende ochtend beter zou zijn. Nou, nog niet. Alleen maar minder. 's Middags dan toch maar naar de het ziekenhuis gegaan.. Dus precies de enige plaats waar ik hier absoluut niet wilde komen... Maarja, als het moet, dan moet het. Blijkbaar dus een fixe oorontsteking. Jee. Kreeg meteen een leuke antibioticakuur mee, want er moest wel ff wat aan gebeuren, mocht het erger worden. Bij dat woord heb ik het al he, 'antibioticakuur'.. daaraan verbind ik automatisch pillen, en pillen moet je slikken.. en antibioticapillen kunnen nooit simpelweg klein zijn. Neeee vooral niet. *zucht* DUS. Men ziet mijn gezicht al voor zich hoe ik daar stond toen ik dat meekreeg. Dan heb je nog ff de hoop dat je het verkeerd hebt verstaan, aangezien het Spaans is. Maar nee hoor. Me Spaans is dan toch al prima gevorderd. Nou, met Doris naar de Farmacity en me pillen opgehaald. En dan ken je net zo goed smarties doorslikken, zelfde idee alleen hebben die meer kleur. En dan heb je niet eens pap! *zucht*

Ter opbeuring maar paar goeie films gehuurd, want anders was er niets positiefs meer aan die dag te noemen. 's Avonds maar met volle moed die smartie in stukjes gemaakt (jaa kom op zeg) en dan lukt het. Nog filmpje op de ziekenbank gekeken en op tijd gaan slapen.

Vandaag is niet veel anders... drama met pillen, veel slapen, filmpje kijken en rusten... *zucht*

ik kan me interessantere en leukere dagen herinneren... ;)

beso! xxxx