Braziliaanse kant van Parque Nacional do Iguaçu

Hola amigos!

deze blog gaat meteen verder waar de vorige geeindigd was!

... bij aankomst op de busterminal werden we opgewacht door een jonge vrouw. Toch raar je achternaam op zown bordje te zien staan ergens in een klein dorpje in Zuid-Amerika.... ;)

Zij bracht ons naar ons hostel, hostel-inn. Zown hostel heb ik nog nooit meegemaakt :| Dit was eerder een resort te noemen dan iets anders, maar goed, de prijzen en al was gewoon hostelzijnde, dus prima :D
http://www.hostel-inn.com/?idioma=2&seccion=hostels&id1=11&le2=0&id2=0&le3=0&id3=0&le4=0&id4=0 . Inbegrepen waren de 2 trouwe viervoeters (1 3voeter) bij het hostel, altijd aanwezig.
Bij aankomst kregen Hannah en ik beiden een plattegrondje met de planning voor komende dagen, zoals Rob die geregeld had. Heerlijk zown broertje :D . Er was wel wat gewijzigd; ipv een bezoek aan 'Aldea M'bororé', stond er deze middag meteen het bezoek aan de Braziliaanse kant van de wereldberoemde watervallen op de planning. Hannah kon niet mee, die had blijkbaar toch geen visum geregeld (o.a. Amerikanen hebben dat nodig om Brazilië te kunnen bezoeken). Ik ging uiteraard wel gewoon, maar er zat wel wat vaart achter, aangezien dat al over uurtje was. Wij dus snel ingechecked en een relax kamertje beneden gekregen. Nog ffies snel een lunch geregeld aangezien we enkel ontbijd op hadden. En toen om 14.3Ou was het al zover en werd ik opgehaald door Javier, onze gids voor de komende 3 dagen :D . Een hele aardige gast die sinds paar jaar de uitstapjes in Puerto de Iguaçu op zich nam.

Het was maar een kwartiertje rijden tot de grens en dat verliep allemaal soepeltje. Daar nog tegen een Nederlander en Vlaamse aangelopen, ffies mee staan ouwehoeren tuurlk. Toen nog hooguit 1Ominuutjes rijden tot het park...

Eerst ffies wat korte informatie! De Cataratas del Iguazú, ofwel de Iguaçuwatervallen, zijn de watervallen van de rivier Iguaçu op de grens tussen Argentijnse provincie Misiones en de Braziliaanse staat Paraná. Hetgeen de cataratas wordt genoemd is een geheel van tussen de 270 en 300 watervallen, afhankelijk van de hoeveelheid water die door de rivier Iguaçu stroomt. In totaal zijn de watervallen 2,7 kilometer breed en valt tot 82 meter naar beneden. Het bekendste deel van de watervallen is de "Garganta do Diabo" (Devils Throat), een grote halfronde waterval van 150 meter breed waarin het water 70 meter in de diepte stort. Recht over dit punt gaat de grens tussen Argentinië en Brazilië, waardoor het grootste deel van de watervallen in Argentijns gebied ligt. Het water stroomt echter weg van Argentinië, waardoor het meest complete uitzicht van de Braziliaanse kant te zien is.

De watervallen zijn ontstaan door aardverschuivingen maar er gaat een prachtige indianenlegende over: De naam Iguaçu betekent "groot water" in de indianentaal Guarani ("Y" is water en "Guasu" is groot). Volgens een legende van dit indianenvolk was de maagd Naipi uitverkoren om de god M'Moy te trouwen, d.w.z. geofferd te worden aan de goddelijke waterslang, maar werd zij verliefd op de indiaan Tarobá en hij op haar. De geliefden besloten met een kano over de rivier te vluchten voordat de god met Naipi kon trouwen. Toen de god M'Moy ontdekte wat er was gebeurd, zette hij de achtervolging in in de vorm van een grote slang. Op de plek waar hij ze vond boorde hij zich in de grond, waardoor een grote afgrond ontstond. Naipi veranderde hij in een steen die voor altijd door het water geslingerd zou worden, en haar geliefde in een palmboom aan de oever. Naipi en haar droomman werden hierdoor gedoemd elkaar tot in de eeuwigheid te aanschouwen, zonder elkaar ooit aan te kunnen raken...

Maar dan hoe mijn ervaring verliep...
Allemachtig, wat een ZICHT! Wat een stukje ongerepte natuur! Dit was echt niet normaal! Het is in woorden gewoon niet te zeggen hoe onwijs prachtig het was. Ik heb wel 1OO foto's genomen! Zie onderaan deze blog :D.

Serieus, ik kan er niets over zeggen verder. Zelfs de mooiste woorden zullen deze natuur te kort doen...
Ik rende de gehele weg zo ongeveer en bleef enkel staan om foto's te maken. Ik was echt té excited en stond continue te springen, ZO mooi! Haha Javier heeft me vrij vaak uitgelachen geloof ik, doordat ik zo NIET-stil stond de gehele 4 uur dat we er waren.. haha achja :D
Maar echt, mocht je ooit nog op reis willen, ga absoluut dit zien! ECHT!

Kijk vooral bij de foto's van "Garganta do Diabo", die regenboog begon gewoon ONDER de 'kleine' waterval en ging helemaal rond in de "Garganta do Diabo"-waterval! ON-GE-LOOF-LIJK! (Wel bewezen dat die pot met goud ver te zoeken is.... ;)).
Bij deze foto's kun je rechtsboven in de hoek vaak ook mensen zien staan. Die staan aan de Argentijnse kant, boven de "Garganta do Diabo". Ik kan je zeggen, zij zien absoluut niets van dit plekje. Maar dat komt later wel terug.

Ik kan enkel zeggen; geniet van de foto's, maar veeeeeeeeeel beter is om dit zelf te gaan ervaren!!!!!!!! :D


's Avonds terug in het hostel weinig heel bijzonders gedaan. Ik heb Hannah stinkend jaloers kunnen maken met mijn foto's haha, maar zij had ook een leuke rustige excursie gehad op de rivier dus ze had zich gelukkig niet verveeld. 's Avonds in het hostel gegeten, maar was niet heel bijzonder. Daarna nog wel een paar potjes pool gespeeld, wat weer eens lekker was.

Op de kamer later kennis gemaakt met een Nederlands meisje en Amerikaanse jongen die toevallig in Buenos Aires studeerden. Die zullen we dus ook zeker nog wel gaan tegenkomen terug in Buenos Aires :D.

Een heeeerlijk, onwijs mooie dag vandaag dus!!!

Chau chau! x