Update ... *sigh*

Hola mi amigos de Holanda!

Nou.. waar waren we.. zondagavond.. juist.
's Avonds thuisgekomen, middernacht ongeveer, wil naar binnen gaan beneden bij onze zware deur.. dus ik douwen en ff niet opletten en ja hoor, sjoef, komt er een manneke voorbij gerend die zo me tas van me schouder trekt.... Ik wankelen ff en kijken maar hij was tuurlk alweer uit het zicht verdwenen..

Nou, in eerste instantie was ik enkel heel erg geschrokken van me pinpas die er in zat.. echter, al snel werd de schrik verdrongen door verdriet dat nog steeds niet weg is. Ik besefte namelijk al snel dat ik me camera kwijt was.. en daarna besefte ik dat me notitieboekje ook in me tas zat, me Guia T, me nieuwe boekje 'Che Boludo!', maar het ergste... me fotootjes van vroeger en me speciale kaartjes gekregen van Yvonne en Carina... Niets van de inhoud kan me heel veel schelen, maar wel me fotoowtjes, kaartjes en me notitieboekje.. die stond namelijk vol met verhaaltjes van mijn Spaanse klasgenootjes en hun adressen en telefoonnumers etc... vooral die verhaaltjes waren me erg dierbaar geworden daaruit... iets wat ik nooit meer terug krijg zoals het was... En net zoals met me fotoowtjes en kaartjes... die emotionele waarde is veel en veel meer waard dan wat dan ook.. En dan heb ik het niet eens over me camera gehad.. :( Zoals jullie wel zullen begrijpen, heb ik me echt de hele nacht en dag zwaar k*t gevoeld... :( Me pinpas was meteen geblokkeerd, dat was weinig moeite.

Maandagmorgen ben ik met Doris meteen naar de politie gegaan om 8uur sochtends. Ik was heel blij dat zij erbij was, ik kon me totaal niet meer concentreren op het Spaans en de vragen.. ik was echt zo verdrietig :( En nog.. :( Schadeformulier ingevuld binnen half uurtje en toen maar de bus en trein naar me werk gepakt. De reis was erg snel, het was niet druk in vergelijking met sochtends en savonds.
Op het werk was het wel leuk! Ik kon ff me gedachten helemaal verzetten wat wel ff fijn was. Op de terug weg ben ik via Retiro gegaan, want moest op Calle Florida ff een nieuwe headset halen voor Patrick. Dat dus ook ffies gedaan en in Retiro de bus naar huis genomen.
's Avonds weinig bijzonders. Ik voelde me echt totaal verslagen.

Vandaag, dinsdag, was weer erg druk gelukkig, hoewel ik me op de heen- en terugweg weer erg rot voelde. het is dus weer bewezen dat je beter druk kan zijn, zodat je je gedachten verzet :) Vandaag op het werk was het wel erg leuk. Ik heb erg veel en verschillende dingen gedaan, en hoewel ik sommige dingen moeilijk vond, is het allemaal heel goed gegaan en dat gaf me dan toch wel een heel goed gevoel.
Helaas gaat Lonneke ons binnen 2 weekjes alweer verlaten.. Ze gaat haar stage ergens anders afmaken. Wel erg jammer want ik vind haar echt heel tof. Nu dus nog maar ff hele leuke tijd van maken!

Op het moment heb ik radio538 opstaan (MiddenindenachtRick). Die maken me dan toch ook wel weer aan het lachen :D. Die kunnen nooit eens normaal doen zeg ik je. Over de TU Delft: hoe kan een Universiteit BOUWKUNDE met specialisatie BRANDVEILIGHEID nu in de brand vliegen en instorten...? ja, een goeie vraag idd ;) Ik ben benieuwd hoe dat verder gaat, tis nogal wat !

Maar goed. Ik hou het hier vanavond maar ffies bij. Ben niet zo heel erg in de stemming lange verhaaltjes te typen. Ik ben me niet minder veilig of iets gaan voelen, ik ben gewoon onwijs verdrietig om het verlies. Maar goed.

Tot snel lieve mensen,

chau chau x