24 maart 2OO8

Hola!

Vandaag was het een nationale feestdag. Ter ere van de beëindiging van de militaire dictatuur. Ik heb tuurlk weer ff geschiedenisles van Rob gehad en die kijkt er heel dubbel tegenaan. Het is namelijk zo, op 24 maart 1976 hebben de militairen een staatsgreep gepleegd omdat het land bestuurd werd door vrijwel alleen door linkse partijen. Iedereen die een beetje rechts was, werd vermoord of veroordeeld. En daarbij liep je hele familie gevaar en werden er dus behoorlijk wat onmenselijkheden begaan. Alleen de militairen hebben de macht gegrepen om dat te veranderen, maar draafden te ver door en deden hetzelfde uiteindelijk, maar dan bij de linkse mensen. Er zijn toen zown 3OOOO mensen verdwenen. Rob legde me uit dat ze die vooral ontvoerden en boven zee uit een helikopter of vliegtuig gooiden. Maar daarnaast zijn er in die tijd ook heel veel mensen zelf opgestapt en ‘verdwenen’ om op de manier een nieuw leven te kunnen beginnen ergens anders. Het is dus een beetje dubbel. Hier vieren de vooral de bevrijding daarvan, en worden de militairen als enige slechterikken afgeschilderd. Maar ze vergeten hoe het was in de tijd ervoor en hoe slecht de andere partijen toen waren. Dat zij dezelfde dingen deden bij anderen.
In het centrum was in ieder geval een groot festijn. Heel Buenos Aires liep ernaar uit kreeg ik het idee, zo onwijs druk. Vanaf Plaza de Congreso tot Plaza de Mayo was 1 grote sliert mensen met spandoeken en foto’s en veeeel muziek, vooral trommels. Ik heb er een aantal foto’s en een filmpje van gemaakt om een idee te geven. De sfeer was overweldigend, maar ik heb er weinig mee. Je merkt inderdaad dat ze enkel de militairen als slechterikken zien en dat anderen nooit iets fouts hebben gedaan. Dat vind ik niet bepaald fair. En daarnaast, Rob legde me ook uit dat ze het hier totaal niet eens waren met de staatsgreep, maar dat die onvermijdelijk was. Dat het anders slechter had gegaan met het land, maar dat zien de mensen niet. Ah, ik was in ieder geval ff op pad gegaan, want wil dat tuurlk wel ff meekrijgen.

Bij thuiskomst vertrok Doris net. Die ging ook ff kijken met Rob geloof ik. Ik ben toen maar ff aan de Spaanse studie gegaan. Was net begonnen toen Conor belde of ik nog naar Plaza de Congreso ging, terwijl het al 6uur was inmiddels. Hij was zown beetje net ontwaakt en had niet bepaald besef van de tijd (ja.. de Spaanse tijd he.. ). Hij woont er net op de hoek, ik vind het echt wonderbaarlijk dat ie niet veel eerder wakker was geworden door de herrie van alle trommels en al.. Dat wil wat zeggen van zn comaslaap geloof ik hahaha. Ah wel, hij ging nog wel ff kijken met de jongens maar ik had weinig zin weer op en neer te gaan. Ben maar op de bank filmpie gaan kijken: ‘Motercycle Diaries’, met uiteraard Ché. Van de week hadden we het er tijdens het eten een keer over hem gehad, maar ik wist klaarblijkelijk erg weinig van hem af, té weinig vond Rob dus moest ik maar snel eens die film kijken en vervolgens kwamtie ook aan met een boek over zijn leven en daden. Weet nu al stuk beter wie het ook al weer is haha. Een Argentijn, dus erg belangrijk voor Argentinië. Het valt me nu ook wel op hoeveel je van hem op straat ziet en al.. ;) En merk nu ook steeds meer hoe vaak de Argentijnen Ché zeggen in hun taaltje, dat is echt een vast stopwoordje. Hannah en ik zijn het ook steeds vaker aant zeggen, klinkt leuk :D
Lekker filmpie gekeken, daarna wat pasta gegeten met overheerlijk sausje wat Doris gister had gemaakt. En mam, dat pittige valt echt reuze mee, of ik merk het al niet meer. Het is in ieder geval heeeerlijk :D. Nog wat was gedaan en toen maar op de bank gaan liggen en heerlijk gerelaxed met cd van Norah Jones op het surround systeem. Was er tegen 11uur bij in slaap gevallen.. Tegen uur of half 1 wakker geworden en maar naar bed gegaan, de cd was inmiddels afgelopen. Rob en Doris kwamen nog uur later thuis blijkbaar, maar had ze niet meer gehoord.